Karşımda dikilen Hyunjin'in daha yeni gözümü açmışken aniden soru sorması garip olmuştu. Ayrıca o neden buradaydı yada ben neden buradaydım?
"Şimdi mutlu musun dedim."
İki saniye içerisinde, gözümü açmadan önce olan herşeyi hatırlamam lazımdı. Çalış beğin, bir kerecik rica ediyorum.
Yürürken peşimden araba gelmişti ve tam aramızda bir adımlık mesafe varken durmuştu. Ne tesadüf ki arabadan çıkan kişi Hyunjin'den başkası değildi.
"Felix gerçekten mi? Burda ne işin var? Cevap versene! Bin arabaya!"
Pislik.
Tüm sesler kafamda yankılanıyorken yere düşüp bayılmıştım. Sonrasında tek hatırladığım gözümü açtığımdı.
"Mutlu olmadığımı biliyorsun, ama üzgün olmadığımı söyleyebilirim."
Lana Del Rey'den hayat kurtaran sözler.com
Diyecek hiç birşey bulamıyorken Lana Del Rey'den alıntı yapmak mı? Her zaman yaptığım şeydir ve kimse anlamaz aynı şu anda Hyunjin'in anlamadığı gibi.
"Bak Felix ben ciddiyim. Sadece benimle kavga ettiğin için böyle ya-"
"Tek sorun sen misin sanıyorsun?! Evet Hyunjin seninle sorunlarım var çünkü sen beni sevmiyorsun ama hayır tek sorunum da bu değil şimdi çık git evimden!"
Eliyle duvarı işaret etti. Salak kafam bunu nasıl unutursun.
"Bak Hyunjin o-"
"Benden nefret ettiğin için evet tamam görüşürüz."
Bu sefer kapıdan çıkarak gitti, ilk şok bu ama ikinci şok daha kötü çünkü ikinci şok Hyunjin'in bana resmen trip atması.
"Ben trip mi yedim? Hah gördün mü Hwang Hyunjin böyle dize getirirler." …
"Felix uyan okula geç kalıyorsun."
"Hyunjin beni rahat bırak."
"Seni ahmak ben Hyunjin değilim."
"Jisung?"
"Ta kendisi. Hadi kalk."
"Tamam kalkıyorum."
Yataktan hızlıca kalkıp banyoya yöneldim. Önce yüzümü yıkayıp tüm ihtiyaçlarımı giderdikten sonra kyafet seçmeye sıra gelmişti.
"Ben senin yerine seçtim. Koyu lacivert bir etek üstüne badi ve bol bir ceket, modadan çok iyi anlıyorum bee."
"Aynen aynen, şimdi çıkarsan üstümü giyeceğim."
"Ne oldu pembe boxerını görmiyim diye mi?"
"Ya salak çık dışarı."
"Hızlı ol."
Jisung ne kadar hızlı ol dese de ben yavaşça üstümü değiştirirken camdan gelen seslerin başta kapıdan geldiğini sansamda sonradan Hyunjin'in geldiğini fark etmiştim.
"Sen pembe boxer mı giyiyosun?" Şaşkınca bana bakıyordu.
"Yaa! Senin burda ne işin var?!"
"Ay sakin ol. Durakta göremeyince geldim."
Bir yandan hızlıca üstümü giyiyordum. Ne yani Hyunjin'in önünde çıplak mı kalayım?
"İyice alışkanlık ettin camdan girmeyi."
"Öyle oldu. Neyse kapıdan çıkarım ben, bu arada sen kahvaltı yaptın mı?"
"Birincisi bundan sana ne ikincisi ne güzel. Eve kimse girdiğini görmesin ama çıktığını görsünler, ne güzel."
"Sus Felix sus, bir kerede laf yetiştirme." Odamdan çıktıktan sonra bende hemen ardından çantamı alıp çıktım.
"H-Hyunjin?"
"Hyunjin?"
Jisung ve Minho yemek yerken bir anda önlerinden Hyunjin geçince şaşkınlıkla Hyunjine baka kaldılar, ben de ne açıklama yapsam diye düşünüyordum.
"Siz geri kafalı falan mısınız? Okula sizi ben bırakıyorum."
Hepimiz birbirimize baka kaldık. Gerçekten gerizekalıydık. …
Arabada önde Minho ve Jisung arkada ben ve Hyunjin oturuyorduk. Hyunjin kulağıma fısıldadı.
"Özür dilerim."
İşte o tam olarak kalbime giren ağrı. Bir süre önce hatta düne kadar bunun sebebi neydi bilmiyordum ama bunun tek sebebi Hyunjin. Çünkü evet ben Hyunjin'e ilgi duyuyorum, çünkü evet beni deli ediyor, çünkü evet ona aşığım.
"Bende özür dilerim." Sana aşık olduğum için...
I can't be with the man I love, I can't be if he treats me rough. I can't see him, I can't call him up. All that's real to me
Sevdiğim adamla olamam Bana kaba davranırsa olamam. Onu göremiyorum, arayamıyorum. Tüm bunlar benim için gerçek
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
