The Possessive Man's Girl

Pahina 39

PAHINA 39

***

Napagdesiyunan namin na si Carla nalang ang matutulog sa sofa habang sa sahig naman kami ni Ales. Ayaw naman niya kasl sa guest room. Gusto niya daw na magkatabi kami.

Tsk.

Kaya wala akong nagawa kundi ipaghanda ko ng matutulugan si Ales. Napakagat ako ng labi habang papalapit ako kay Ales na naghihintay sa sala. Nakapamulsa pa ito habang nililibot ang tingin sa buong bahay.

"Tanda..." I called him out loud without having any idea what I had just said.

Huli na nang ma-realize ko.

Gusto kong mapapikit ng mariin dahil sa natawag ko sa kanya. Damn it.

I saw a small frown formed on his forehead before smirking. "Thanks, baby." He kissed my forehead at nakangiti niyang kinuha ang dalawang unan at kumot na iniabot ko.

I pouted at mabilis na tumalikod sa kanya. Napatingin ulit ako kay Carla na mahimbing na muli ang tulog.

Nakakainggit talaga.

"Baby, let's sleep. May pasok ka pa bukas right?" malambing na tanong ni Ales habang naglalatag ng unan at ku
mot.

Napatingin lang ako sa kanya at tumango ng tipid.

He smiled at inayos ang hihigaan ko, which is beside him. God, ilang a raw ko na siyang hindi nakakasama. Ngayon ko lang napagtantong miss ko na talaga siya. Yung pag-aalaga niya sakin.

"Come here." he patted.

Nakanguso akong lumapit sa kanya. Agad niyang nilagay sa bewang ko ang kamay niya at nilapit ako sa katawan niya. Yakap niya ako mula sa likod habang naka-upo kaming dalawa.

Pinatong niya ang ulo niya sa leeg ko at
naramdaman ko ang pasimple niyang pag-amoy dito. Naconsious tuloy ako bigla sa amoy ko. Pero naghalf-bath naman ako kanina eh.

"I miss you..." he murmured while leaving kisses on my neck.

Hindi lang ako umimik at pinalaruan lang ang mga daliri ko. Hindi ko alam ang sasabihin. Kahit ilang a raw na ang lumipas talagang tatak na tatak pa rin sa akin yung halos pagpatay ni Ales sa kambal nito. Unang beses palang ako nakakita ng ganoong senaryo at kay Ales ko pa talaga makikita iyon.

Narinig ko siyang bumuntong hininga
ng malalim. "You're still mad baby? I'm sorry, Blue." he said in a gentle voice.

"I'm sorry..." tss. Kanina pa siya nagso-sorry. Hindi pa rin ako tumugon sa kanya.

"I was just eaten by jealousy and possessiveness. Nagselos ako kasi sobrang lapit niyo sa isa't-isa like...like you were about to kiss. I don't know what happened. Parang may demonyong sumanib saken when I saw the two of you in that position. Nakakainis."

Nagulat ako nang bigla itong sinuntok ang sahig at marahan na paghawi ng kumot.

I gaped at napalingon sa kanya. Dahil lang doon kaya kaya niyang patayin ang kakambal niya? Seloso siya, Oo, pero hindi ko akalaing sobra sobra pala ang pagkaseloso at possessive nito na kaya niya saktan ang kahit sino man. Even his own twin. Grabe.

Sinubsob niya ang mukha niya sa leeg ko at hinigpitan ang pagkakayakap sa akin.

"And I'm sorry for hurting you. I'm sorry, Blue." pahina ng pahina niyang sabi.

Naging mabigat ang paghinga ko.

Naiiyak ako. Bumalik na naman sa akin ang pangyayari. Talang natakot ako sa kanya.