Pahina 45

10.2K 234 23
                                    

PAHINA 45

***

Nakangiti na nakayakap ng mahigpit si Ales sa nobya niyang si Blue. After a long arguement, he finally convienced his baby girlfriend to cuddle. Kailangan pa niyang sirain ang cellphone niya para mayakap lang ito ngayong gabi. It was fucking worth it.

Sanay na siyang nagagalit ito palagi sa kanya sa hindi niya malamang dahilan- I guess his girlfriend is so moody. Para itong buntis.

He smirked at the thought of it.

Imagining Blue with bloated tummy, carrying his child- a dream come true.

Hinalikan ko si Blue sa pisngi at napangiti nang magsalubong ang perpekto nitong kilay habang mahimbing pa rin ang tulog. He can't sleep. Natatakot pa rin siya.

Takot pa rin siyang mawala ito kinabukasan at muling makipaghiwalay sa kanya. There is no way in hell he'll let that happened. Hinding-hindi siya papayag na mawala ito sa kanya. He can't let not to see those beautiful emerald doll eyes, or touch her soft and milky skin or kiss her red soft lips. No!

Hindi niya kayang mawala ang baby niya.He'll do anything for her.

He can't explain how scared he was when his secretary called. Gusto niyang pumatay. He immediately cancelled the million dollar deal meeting.

Wala na siyang pakialam kung mawalan siya ng bilyong pera. His baby is more important. Nang makarating siya sa bahay nito ay nagulat siya nang sumalubong ang Auntie nito na punong-puno ng luha sa kanyang mata.

"A-Ales... Ales, hijo.. tulungan mo ako. N-Nawawala si Blue." she said.

Natakot ako. Natulala ako. My whole body was frozen. I was trying to calm myself but, I was really panicking inside.

Mabilis kong pinatawag ang aking mga security. I tracked Blue's phone pero naiwan pala nito ang phone niya sa bahay nila.

Napasabunot nalang ako sa inis. I was so angry at my men. I was shouting and even punched one of them.

I was so scared and angry na baka hindi ko siya mahanap.We can't find her anywhere. Binalikan din namin ang school nito. Sa bahay ng bestfriend niya.

Every single mall, park, church or any place where Blue might be at that time.

Gabing gabi na and I was so worried to death. Baka mapano si Blue. Mababaliw na siya sa mga oras na iyon. Mababaliw na siya sa kaiisip kung nasaan si Blue.

We searched further— hanggang sa umulan na. Kaya mas lalo siyang nag-alala at natakot. He's never been scared and nervous because of someone- tanging kay Blue lang.

Sobrang lakas ng ulan at hindi na ako mapakali sa kinauupuan ko sa kotse.

Sinisigawan ko na ang mga tauhan ko sa loob ng kotse na bantayan ang bawat sulok na madadaanan.


Damn, baby. Where are you?

"Sir..." Napatingin ako sa driver nang magsalita ito bigla sa pagsigaw ko sa mga tauhan.


"What?!" I shouted.

"S-Si M-Ma'am Blue po ata—"


My eyes widened and looked where his finger is pointing. I felt like my heart stopped beating when I saw her familiar figure from afar. I know that uniform.

"Drive faster! Fuck!" galit kong utos. My heart was beating rapidly. Agad akong bumaba at mabilis na hinawakan si Blue. No. No. No, my baby. What the hell happened? I felt a heavy feeling seeing Blue, lying in the middle of the road— in a raining night. Para akong mamatay sa takot.

The Possessive Man's Girl Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon