The Possessive Man's Girl

Pahina 52

Pahina 52

***

I found my comfort with Silas. He was very easy to be with. Palagi niya akong napapatawa. Yes, I might have a crush on him, it's just admiration. It's too early for me to say I like him more than a friend.

But, there's been a few disturbance with my feelings. I can't help but compare Silas and Ales. Simple lang si Silas. He's average on the looks, but he's still appealing in the eyes. He's very kind and caring. He's very attentive about what I want kapag lumalabas kami. A boyfriend material.

While, Ales' a snob, menacing and possessive... but sweet. I still love him, it's given, but now...I'm confused. Maybe because si Silas lang ang nakakasama ko lately kaya parang nawawalan na ako ng gana kay Ales?

Hindi ko na alam pa. My feelings are in chaos.

"Huy, tulala ka na naman diyan. Oh, subo na." I was startled when Silas opened my mouth at sinubo ang fishball dito.

I glared at him at pinalo sa dibdib. Halos mabulunan na ako.

Dinala niya kasi ako sa may bilihan ng street food. Hindi na ito yung malapit sa school nila. Natakot na kasi ako bumalik doon dahil sa kaibigan niyang salbahe.

I've been craving for street food so bad. Hang araw na din akong hindi nakakakain nito. Talagang hinanapan niya pa ako ng mabibilhan ng street foods. Hindi naman ito malayo sa school ko kaya nilakad lang namin.

He chuckled. "Anong problems? May gusto ka pa ba?" he asked with full of concern laced in his face.

I shook my head at him.

"Wala, busog na ako, Silas. Pasyal na tayo sa park." Yaya ko sa kanya na agad namang pumayag. Dala-dala niya ang bag ko at nagkwentuhan lang kami sa habang binabagtas ang daan papunta sa park.

We were now sitting on a bench at kumakain naman ngayon ng siomai. We were talking about random things na hindi naman nakaka-boring i-topic until we ran out of topic. I was enjoying my siomai habang nakakatitig lang naman siya sa bawat subo ko, which is making me conscious.

Baka isipin niya patay gutom na ako.

Lagi niya kasi akong binibilhan ng pagkain paglumalabas kaming dalawa.

Minsan, nahihiya na ako baka nauubos na ang allowance niya. Hindi niya naman din ako pinagbabayad kahit anong pilit ko.

"Hindi pa rin ba kayo nag-uusap ng boyfriend mo?u biglang tanong ni Silas sa kalagitnaan ng katahimikan namin.

I stopped eating. Napatingin ako sa kawalan nang maisip bigla si Ales. He's been texting and calling me everyday.

Sinasagot ko naman minsan pero tinatamad akong makipag-usap sa kanya minsan, or rather parang nalulungkot lang ako kapag magka-usap kami. Hindi pa rin naman kami nagkikita, he's still ban from coming to our house.

But, not in the Ivanovs mansion. Hindi pa naman nila alam ang relasyon ko kay Ales. Imagining their reaction makes me feel nervous. Natatakot din ako.

Nakita naman nila si Silas dahil naabutan nila kaming magkasama sa lanas ng school, isang a raw. Pinakilala ko siya bilang kaibigan ko. After that, medyo nailang sa'kin Silas dahil daw maya- man ako. Ikwenento ko naman sa kanya ang totoo estado ko kaya naintindihan niya kaagad.

Lately, pag si Silas ang nakakasama ko.

Nakakalimutan ko ang problema namin ni Ales kapag magka-usap kami. Nai-istress ako kapag naiisip siya.