The Possessive Man's Girl

Pahina 13

PAHINA13

***

Kinabukasan, naghahanda palang ako para sa pagpasok ko sa school nang biglang...

"Blue! Bilisan mo na ang pagbibihis nandito na ang boyfriend mo."

Napatigil ako sa pagsusuklay ng marinig ko ang sigaw ni Auntie mula sa baba. Napabuntong hininga ako at tiningnan ang sariling repleksyon sa salamin.

It's official.

Botong-boto na talaga si Auntie kay Ales. Kahit na sinabi kong 30 years old na ito ay hindi natinag si Auntie, ang sabi lang niya 'age doesn't matter'.

Tss yeah right. Napakasuportado niya sakin kahit kailan. Hindi na man lang ba niya alam na siya ang dahilan kung bakit tayo malapit nag mawalan ng bahay? Dahil sa matandang 'yun!

Umirap ako at binagalan ko ang pagsusuklay. Bahala siyang maghintay ng matagal. Maiinip nalang siya at aalis.

Nakasimangot lang ako habang nagsusulay. Sira na ang araw ko.

Makaraan ng ilang minuto ay nakarinig ako ng katok mula sa pintuan. Alam kong si Auntie iyo. Papagdaliin niya siguro ako.

Inayos ang uniform ko. I was pouting.
Binuksan ko na ang pintuan. Nanlaki ang mga mata ko sa gulat nang hindi ko madatnan ai Auntie sa labas ng pinto.

Napatili ako sa takot nang makita ko si Ales sa harapan ko. Anong ginagawa niya dito sa taas? Hindi nito pinansin ang reaksyon ko.

"What’s taking you forever? Kanina pa ako maghihintay!." nakakunot noo nitong tanong pero kalmado siya.

Napalunok ako nang makita ko ang kabuuan niya. Nakasuot siya ng itim na v-neck shirt at faded jeans. I'll admit napaka-gwapo niya— ngayon lang.

"Baby, are you listening to me?" pagpukaw sakin ni Ales.

Napakagat ako ng labi at tumango. Napatingin naman ito sa labi at napalunok bago tumingin sa paligid.

Bakit wala si Auntie? Hinayaan niya lang si Ales na pumunta sa kwarto ko ng mag-isa? Minsan gusto kong magsumbong kay Auntie tungkol sa kondisyon ni Ales.

In that way, matutulungan niya ako mailayo kay Ales.

"Can I come in? I wanna see your room." mahina niyang tanong.

Pinagpawisan ako. Ramdam ko din ang panlalamig ng palad ko dahil sa nerbyos. Bakit naman niya gustong pumasok?

Hindi na nito hinintay ang sagot ko at pumasok sa loob ng kwarto.
Napalunok ako habang nililibot niya ang paningin sa buong kwarto bago bumaling ng tingin sa akin.

He smirked.

Mabilis siyang lumapit sakin at isinirado ang pinto na siyang dumagdag sa kaba at takot ko. I think he's planning something.

At totoo nga ang hinala ko, napatili at nanlaki ang mata ko nang bigla niya ang sinandal sa pinto at tinakpan ang bibig ko. Sabi ko na nga ba!

"Sssshhh... lower your voice your aunt might hear us." husky niyang bulong habang nakadikit ang ilong niya sa pisngi ko.

Tinangal ko ang kamay niya sa bibig ko at tiningnan siya ng masama. Ano na naman ang gagawin niya ngayon?