The Guy Who Stole My First Kiss | ✓

SPECIAL CHAPTER

SPECIAL CHAPTER

"Luna, wake up. I'm hungry."

I shut my eyes close when I heard Haru's voice inside our room. I turned my back from him and covered my face with a pillow. His footsteps is getting near to me at naramdaman ko ang paglubog ng higaan. Pigil ko ang kiliti nang maramdaman ang mga kamay niyang bumalot sa bewang ko.

"Breakfast is ready," bulong niya sa mismong tainga ko nang alisin ang unan na nakatakip sa mukha ko. Nagtayuan tuloy ang balahibo ko roon.

I shooked my head and remained myself asleep. Inalis niya ang mga kamay niya sa bewang ko at padabog siyang nahiga. "Ayaw mo? I'm the one who cooked our breakfast. It is special, Luna. Especially for you tapos ayaw mo."

I bit my lower lips to stopped myself smiling. May oras na namang mag-tantrums itong si Haru, at ngayong umaga pa talaga. Hinayaan ko lamang siyang bumulong-bulong ng kung ano-ano dahil titigil din siya panigurado.

He encircled again his arms on my waist. "Don't you want to get up? Your husband is hungry." His arms tightened. Mas nagtulog-tulugan pa ako at hindi nagpapa-apekto sa ginagawa niyang paghalik sa batok ko. Umagang-umaga ang pilyo! "Galit ka pa rin ba sa'kin dahil kagabi?"

Punyeta! I'm not mad at you!

"Gosh! I'm so tired!" I rest my back on my swivel chair and massage my temples. I'm done with the last paper! Tambak ang mga papeles ko at gagawin ko kaya nakakulong ako ngayon sa loob nitong opisina ko. "Makakauwi na rin sa wakas."

Nagpahinga lamang ako ng saglit bago lumabas. I took out my phone on my bag and ring it to Haru. He's not picking it up. Tulog na ba siya? 'Yung mga bata? Oh! Well, I guess they're asleep now, it's too late already. Pinatay ko na lamang ang tawag at sumakay sa kotse.

I parked my car in front of our house. Ni-lock ko muna ang kotse bago pumasok sa loob ng bahay. Kakatok pa lang sana ako nang bumukas ito at tumambad si Manang. Late na, bakit gising pa siya? Nginitian ko lamang si Manang.

"Late na, Manang, bakit gising pa po kayo?" I asked.

"Nagising lamang ako para uminom ng tubig," aniya at pinakita pa ang basong hawak. "Ang mga bata nga pala ay tulog na habang si Sir ay nasa kusina nag-kakape."

"Gising pa po? Hindi niya sinagot tawag ko kaya akala ko tulog na."

"Aantayin ka raw niya."

Sinabihan ko na si Manang na matulog na at ako na ang bahalang magsara nitong pinto. Sinundan ko na lamang siya ng tingin bago tumungo sa kusina. Nagulat ako nang makita si Haru na nakadukdok ang mukha sa dining table habang may hawak ang isang kamay na tasa.

Maingat kong ibinaba ang bag sa upuan para hindi siya magising. Nilapitan ko si Haru at inayos ang ilang hibla ng buhok na tumatakip sa mata niya. His brows furrowed and his nose wrinkled kaya itinigil ko na lamang ang ginagawa at pinagmasdan siyang natutulog.

"Maski natutulog ay ang gwapo ng asawa ko." Tumawa ako nang mahina.

Umatras ako nang gumalaw siya. Naalimpungatan siguro at naramdaman na may nakatingin sa kan'ya. I crossed my arms above my chest and looked at him. Nagulat pa siya ng makita akong nakatayo habang nakatingin sa kan'ya.

"You're here. Good evening."

Humikab muna siya bago tumayo at aantok-antok ang itsurang ibinuka ang mga kamay, tila'y nag-aantay sa yakap ko. I rolled my eyes at him, I remained fierce when I saw his reaction. Nakakunot na ang noo niya habang nakatingin sa'kin.

"H-Hug?" aniya.

Tinampal ko ang kamay niyang nakabalot sa bewang ko ng makiliti. Hindi naman ako galit sa kan'ya kagabi. Pagod lang siguro ako at binibiro ko lang din siya. Mukhang pagod din naman siya pero mas pinili niyang antayin ako.