Το Μικρό Μας Μυστικό

part 26

POV Λένιας

Παίζαμε μπουκάλα και έτυχε να πρέπει να φιλήσω τον Μάριο....

Δεν θελωωω δεν θέλω γιατί τον έχω ξεπεράσει και κάθε στιγμή με αυτόν είναι αηδιαστική πλέον είμαστε μόνο φίλοι.

Σηκώθηκε και με φίλησε..

Ιίιιι μετά από κάνα 5λεπτο πήγα στην κουζίνα και τρέχοντας ξέπλυνα το στόμα μου από το σάλιο του .

Ήταν εκεί ο Σπύρος και η Έλλη...αχ μαρη τι του είπες πάλι ...

"Εγώ πάω μέσα.." Λέει η Έλλη και φεύγει .

.μμμ πολύ περίεργα πράγματα...

"Χμ Εμ χρόνια σου πολλά λενια !!"
Μου λέει ο Σπύρος.

Ρε σεις παιδιά αυτο τον και το με τον Σπύρο δεν πολύ μιλάμε.  Μόνο κάτι βλέμματα Ρίχνουμε αλλά μέχρι εκεί.

"Σε ευχαριστώ πολύ Σπύρο. "

"Αυτός ο Μάριος ποιος είναι αν επιτρέπεται;"

"Εμ Σπύρο είναι το πρώτο μου και μέχρι τώρα μοναδικό αγόρι που είχα."

"Μάλιστα εντάξει κατάλαβα "

"Ναι και ..." πήγα να πω και με διέκοψε

"Και σου αρέσει ακόμα;"

"Τι χαχα τι είναι αυτά που λες "

Ενώ πηγα να βάλω λίγο χυμό από το ψυγείο , με κόλλησε στον πάγκο.

"Πες μου ότι δεν τον θες και οτι δεν ένιωσες τίποτα με το φιλί του ." Μου λέει χαχα νομίζω ζηλεύει ε;;;

"Δεν τον θέλω,  αλλά δεν μπορώ να πω ότι δεν ένιωσα κάτι με το φιλι του .."

"Α Ναι Ε;;; "

"Ναι ένιωσα αηδία και ...."

Δεν με άφησε να ολοκληρώσω την πρόταση μου και με φίλησε.

Γινόμασταν για τουλάχιστον 5 λεπτά χωρίς υπερβολή.

"Και με αυτό τι ένιωσες Λένια;"

"Αυτό που ήθελα πολύ καιρό να νιώσω.."

"Σε θέλω από την πρώτη στιγμή.."

"Το ξέρω "

Του λέω.

"Σπύρο ... ζαλίζομαι λίγο..." Καλά μπορεί και όχι Αλλά σσσσσουυσ

"Να σε πάω κάπου να ξαπλώσεις .."

"Ναι αν μπορούσες να με πας σπίτι μου .."

"Ναι πάω να φέρω το αμάξι περίμενε με έξω .."

Όση ώρα είχα,  πήγα και λέω την άλλη.

"Δεν με νοιάζει τι θα κάνεις ...κράτα εδώ τον αδερφό μου .."

"Μα πως ,τι ,που πας ;"

"Ο Σπύρος θα με πάει σπίτι.."

" αα εντάξει Κάτι θα βρω να του πω...."

"Σε ευχαριστώ κολλητούλα μου ..."

" Άντε καληνύχτα αγάπη μου."

"Καληνύχτα!!!"

Κατά φωνή και ο Σπύρος.

Μπαίνω μέσα στο πανάκριβο αμάξι του .

"Που βρήκες τα λεφτά για αυτό;"

Τον ρωτάω σαν ληξιαρχείο

"Ξες είναι το καλό να έχεις πλούσιους γονείς. "

"Χαχα "

Ήταν πολύ αμήχανο όλο το σκηνικό.

Μετά από κάποια ώρα φτάσαμε στο σπίτι.

Ψάχνω στην τσάντα μου να βγάλω τα κλειδιά μου .

Ωχ τα κλειδιά γιοκ καλεε θα τρελαθώ τελείως.????

Που είναι τα σκασμένα.?

"Αχ δεν το πιστεύω.."

"Τι έπαθες;"

"Δεν μπορεί δηλαδή δεν έχω κλειδιά.. Τι κάνω τώρα.."

"Έλα σιγά θα έρθεις σπίτι μου. "

"Τι λες τώρα ρε Σπύρο στα καλά καθούμενα.."

"Αυτό που ακούς θα έρθεις.."

"Δεν έχω και άλλη επιλογή.."

Φτάσαμε σπίτι του . Είναι βίλα και λίγα λέω. Στον δρόμο κοιμήθηκα. Η ώρα είναι πλέον 5 το ξημέρωμα.

Έκανα πως κοιμάμαι και με πήρε αγκαλιά και με έβαλε στο σπίτι.

Τον καημένο τον λυπήθηκα πως με κουβάλησε..

Με έβαλε σε ένα τεράστιο κρεβάτι με τέλειο στρώμα  πάπλωμα..

"Περίμενε "
Του λέω και του πιάνω τη χέρι.

"Μείνε μαζί μου "

"Δεν χρειάζεται αν Δεν το θες ."

"Όχι το θέλω. Αγκάλιασε με .νιώθω ασφάλεια. "

Έτσι έγινε έρχεται δίπλα μου και ξαπλώνει . Έρχεται κοντά μου .το κεφάλι του στον λαιμό μου νιώθω την ανάσα του .το υπόλοιπο σώμα του κολλημένο με το δικό μου. Απλά τέλειο.

"Σπύρο "

"Μμμ;"

"Δηλαδή εμείς τώρα τα έχουμε;"

"Ναι "

"Και τι σημαίνει αυτό "

"Ότι είσαι μόνο δικιά μου μωρό μου ,Α και δεν θα το μετανιώσεις. "
"Αχά,,.Καληνύχτα "

Είπα ειρωνικα .

"Καληνύχτα "