Το Μικρό Μας Μυστικό

part 7

Αφού κάναμε βόλτα στην παραλία, πήγαμε για φωτογραφίες,καθίσαμε να φάμε σε ένα σουβλατζίδικο. Η ώρα είχε πάει 3 το μεσημέρι.

Μετά από όλο αυτό που υποθηκε με έμενα και τον Ρωμαίο ένιωθα απαίσια..δεν περίμενα να πει κάτι τέτοιο δεν ξέρω απλα πλέων ....θα τον κάνω να πληγωθεί μέχρι να μου ζητήσει συγγνώμη......

ΓΙΑΤΙ ΤΑ ΑΓΟΡΙΑ ΕΊΝΑΙ ΤΟΣΟ ΜΑΛΑΚΕΣΣΣ..

Ενώ ήξερα πως με θέλει ακόμα αυτός με πληγώνει όλο και παραπάνω καθημερινά.
Καθώς τρώγαμε το παγωτάκι μας χτυπάει το τηλέφωνο της Λενιας....

"Ναι...Ναι ....αλήθεια; ποτέ;....Ααα.αρα έρχεσαι εγώ είμαι στα  .....Ναι Ναι εντάξει πληρώνω και έρχομαι ββ..."και κλείνει το τηλέφωνο.

"Ποιος ήταν;"Ρωτάει ο Ρωμαίος.

"Εεε..ενας συμμαθητής μου θα βγούμε βόλτα...."

"Δεν νομίζεις ότι τώρα τελευταία βγαίνεις πολύ συχνά;"

"Σε παρακαλώ Ρωμαίο άσε με να βγω σε παρακαλώ...."

"Έχεις διαβάσει για αύριο;"

"Πας καλά ρε;;.......εννοείται πάντα διαβάζω από την Παρασκευή και το ξες αυτό.."

"Εντάξει καλά να περάσεις..ααα και πρόσεχε αν χρειαστείς κάτι πάρε με "

"Ναι θα σε πάρω αντεε Έλλη συγγνώμη που σε αφήνω με αυτόν τον βλάκα απλά ξες εσύ....."

"Μην ανησυχείς θα γυρίσουμε σπίτι"τότε ήρθε στο αυτι μου και μου είπε...

"Μετά τις 5 γιατί  θα περάσουμε από το σπίτι μεν ξες για να ετοιμαστωω"

"Άστο επάνω μου κολλητή μ "

"ε κοπελιά 11 να είσαι πίσω στο σπίτι .."καταφωνη και ο βλακακος.

"Εντάξει εντάξει γεια σαςς"

Από την ώρα που έφυγε η Λενια εγώ με τον Ρωμαίο δεν μιλούσαμε μέχρι που......

"Πάμε να πληρώσουμε να φύγουμε;" με ρώτησε ο Ρωμαίο αλλά ήταν ακόμη 4 δεν ήξερα τι να κάνω αν πηγαίναμε σπίτι θα ήταν η Λενια με τον.....

"Ειι με ακούς;" με διέκοψε από τις σκέψεις μου.

"Ναι σε ακούω πάμε να πληρώσουμε"

"Άσε κερνάω εγώ"μου είπε και κατευθύνθηκα στο ταμείο...

Είχε περάσει περίπου μισή ώρα από την στιγμή που φύγαμε από το σουβλατζίδικο....και έπρεπε να βρω κάτι πριν αποφασίσει να πάμε σπίτι..

"Εμμμμ Ρωμαίο εαν θα το ήθελες δεν θέλω να γυρίσω από τώρα σπίτι μπορούμε να πάμε να πάρουμε παγωτό και να κάνουμε ακόμα μια βόλτα με το καραβάκι;"

"Εντάξει πάμε,αλλά να ξες στις 7 θα είμαστε σπίτι εγώ τουλάχιστον θα έρθει μια φίλη μου..."

"Ναι βέβαια κανένα πρόβλημα!!εγώ θα πάω στο δωμάτιο μου."
Δεν ξέρω πώς κρατήθηκα και δεν τον βάρεσε τον βλάκα.....καλααα θα δει αυτός τι θα γίνει από δω και πέρα!!!!

Φάγαμε το παγωτό και κατευθυνθήκαμε προς το λιμάνι. Την ώρα που περιμέναμε χτύπησε το τηλέφωνο μου ...

"Ναι;....χάρη εσύ είσαι;"

"Ποιος Χάρης ρε βλαμμένη εγώ είμαι η Θένια μωρή τρελαα"

"Ααα και εγώ σε σκεφτόμουν.."

"Ναι εμμ και εγώ και εγώ καλά ρε Έλλη τι λες μωρή η κολλητή σου είναι ποιος Χάρης;;"

"Εντάξει ποτέ θες να συναντηθούμε....Χαχα Ναι χάρη μου έχω χρόνο σήμερα .."

"Ααα μάλιστα δεν πάμε καλά καλα σε κλείνω θα σε πάρω πιο μετά που θα έχεις ξυπνήσει απ το όνειρο σου βλαμμένη μουυ"

"Χαχαχα Ναι χάρη φυσικά τα λέμε και μετά Ναι ναι και εγώ......"
Πωπω παραδεχτείτε το πρέπει να πάρω βραβείο για την ερμηνεία μου ...

Μόνο να είσασταν εδώ να βλέπατε την φάτσα του.......το φρύδι είχε πάει στον Θεό δεν έχω ξανά δει φρύδι έτσι..... Ααα επιτέλους ήρθε το καραβάκι δεν θα άντεχα άλλο το βλέμμα του καρφώμενο επάνω μου !!Πόσο να αντέξω και εγώ....