Το Μικρό Μας Μυστικό

part 4

Σαββατο Ώρα : 12:50 το πρωι τι πρωί δηλαδή μεσημέρι κοντεύει,είμαι μόνη στο σπίτι μαζί με τον Ρωμαίο η λενια έπρεπε να πάει για μια εργασία σε έναν συμμαθητή μας.
Εγώ σκότωνα την βαρεμάρα μου μαγειρεύοντας ένα σουφλέ σοκολάτας και μπισκότα κανέλας μέχρι τώρα τουλάχιστον.
Κάποια στιγμή μπει νε στην κουζίνα ο Ρωμαίο ο οποίος δεν ξέρω πώς το κατάφερες δεν τον κατάλαβα και εγώ ανενόχλητη ακούγοντας στο φουλ μουσική άρχισα να χορεύω έχοντας τον πίσω στο τραπέζι μα με παρατηρεί.
Ευτυχώς γυρνάω να βάλω το ταψί στο φούρνο και τον είδα να γελάει με μένα.......

Δεν του έδωσα σημασία ,από το χθεσινό συμβάν δεν ξέρω τι να κάνω για να μην νιώθω άβολα μαζί του

"Συγγνώμη"ακούω τον Ρωμαίο να λέει.
"Τι συγγνώμη;"
"Συγγνώμη Όχι για το χθεσινό ποτέ δεν μετάνιωσα την κίνηση μου ,αλλά για αυτό που σου έκανα. Δεν θέλω καμία άλλη μόνο εσένα δεν μπορώ να σκεφτώ καμία άλλη εκτός από εσένα κατάλαβε το σε αγαπώ και ότι και να γίνει δεν μπορώ να το αλλάξω αυτό όπως και ....."

"Σταματά σε παρακαλώ σταματά, είχες υποσχεθεί πολλά τα οποία αποδείχθηκε πως δεν μπορείς να τα  καταφέρεις,Δεν χρειάζεται αν ζητάς συγγνώμη εγώ τα έχω ξεχάσει όλα και πλέον δεν υπάρχει τίποτα μα τίποτα που να μας συνδέει!!"

"Έλλη όσο και αν θες να μην το θυμάσαι υπάρχει κάτι και το ξες πολύ καλά ότι δεν μπορείς να το βγάλεις από πάνω σου ..Όπως και εγώ "

Εκείνη την ώρα τόσο νευριασμένη που ήμουν βγάζω απότομα το καυτό βούτυρο από τα μικροκύματα και έπεσε επάνω μου και εκτός από μούσκεμα και να κιόλας .

Εκείνη την ώρα ο Ρωμαίο αναστατωμένος έρχεται επάνω μου θέλοντας να με βοηθήσει δεν ήθελα όμως να βγάλω την μπλούζα μου μπροστά του ..

"Άσε με να σε βοηθήσω ρε Έλλη έχεις καειιι"

"Δεν υπάρχει περίπτωση να βγάλω την μπλούζα μου μπροστά σου και το ξες πολύ καλά "

"Έλλη σε παρακαλώ στο κάτω κάτω θα είναι κάτι που το έχω ξανά δει πολλές φορές..."

Δεν τον απάντησα έτρεξα κατευθείαν στο μπάνιο πέταξα τα ρούχα μου κάτω στο πάτωμα και μπήκα για ένα ντουζ, ευτυχώς δεν έπαθα κάτι το σοβαρό μόνο λίγες κοκκινιλες.

Καθ όλη την διάρκεια του ντουζ επεξεργάζομαι τα λόγια του Ρωμαίο μου είναι τόσο δύσκολο να τον ξαναεμπυστευτω .

Μετά το ντουζ πηγαίνω κατευθείαν στον ξενώνα για να αλλάξω και να βάλω καθαρά ρούχα. Ξεχάστηκα στο κρεβάτι ξαπλβμενη με την πετσέτα Αφού χάζευα στο instagram, κάποια στιγμή χτυπάει η πόρτα....

"Ναι "

"Ωχ συγγνώμη δεν ήξερα υπέθεσα μετά όσο τόση ώρα ότι θα είχες ετοιμαστεί συγγνώμη. "

"Δεν πειράζει Ρωμαίο ελα περνά μέσα"

Δεν πιστεύω πως το ειπα εγώ αυτόοοοο

"Τι είναι αυτο που έφερες;" του ρωτάω όλο απορία Αφού από την ώρα που μπήκε στο δωμάτιο κρατά κάτι στα χέρια του.

"Σου έφερα μια φαρμακευτική κρέμα για τα καψίματα σου, μπορώ να σου βάλω; "

"Ναι περίμενε μόνο να βάλω το σουτιέν μου" του είπα και εκβιαστικά σηκώνομαι από το κρεβάτι και επάνω από την πετσέτα σαν την κατασκήνωση έβαλα γρήγορα εσώρουχα και ξανά ξάπλωσα στο κρεβάτι.

Εκείνη την ώρα άνοιξα την πετσέτα μου και αντίκρυσα το ποσό χάλια έχω γίνει από το γ@μημενο βουτυρο έχω γίνει.

"Λες να μένει σημάδι;" τον ρωτάω.

"Μην ανησυχείς έχεις μπροστά σου τον καλύτερο γιατρό..!!"

"Σε παρακαλώ Ρωμαίο πιάνω πολύ"

"Το ξέρω καρδιά μου θα προσπαθήσω να μην σε πονέσω"

(Σαν να τα έχω ξανακούσει αυτά τα λογιαααα)

Την ώρα που ήρθε από δίπλα μου και ανοίξε το καπάκι της κρέμας, έβγαλε προϊόν της και το τοποθέτησε στα εγκαύματα μου. Εκείνη την στιγμή από τον πόνο μου τον πιάνω από το χέρι και του το σφίγγω.

"Τώρα τελειώνω μην ανησυχείς "

"Σε ευχαριστώ πολύ για όλα Ρωμαίο "

"Σε παρακαλώ μην το ξανά πεις αυτό για εσένα κάνω τα πάντα."

"Και πάλι σε ευχαριστώ"

"Σε παρακαλώ να είσαι πιο προσεκτική δεν ξέρω τι θα κάνω αν πάθεις κάτι"