Το Μικρό Μας Μυστικό

part 9

Δευτέρα 7 και μισή το πρωί ανοίγω προσεχτικά με τα κλειδιά μου την πόρτα του σπιτιού τους και κατευθύνομαι στο δωμάτιο μου ..

Πιστεύω ότι δεν έγινα αντιληπτή από κανένα...
Ελπίζω .......

"Που ήσουν;"γυρνάω Αφού άκουσα την φωνή του Ρωμαίου ...

"Όπου θέλω...όπου και να ήμουν πέρασα υπέροχα.....ειδικά μακρυά σου ..."

"Χαχα δεν το νομίζω Αφού ξέρω ότι με θες"

"Και αυτό να ίσχυε πλέον δεν θέλω να σε βλέπω..με αηδιάζεις κατάλαβε το .!"

"Οκ Καλημέρα σου" μου είπε και έφυγε ....μου έρχεται να τον αρπάξω και να τον αρχίσω στις σφαλιάρες ...

Εμμ ή στα φιλιά.....

"Καλημέρα Έλλη!!ξες πόσο μα πόσο ανησύχησα...αμάν και εσύ ένα τηλέφωνο δεν μπορούσες να πάρεις;;"

"Καλημέρα Λενια μου δεν το έκανα επίτηδες απλά ....μου έλειψαν οι γονείς μου και ήθελα να πάω λίγο στο σπίτι μου είναι τόσο άδειο.....μου έλειψαν.."

"Και εμένα πάρα πολύ!!"

"Άντε πάμε να ετοιμαστούμε "

"Σε βλέπω Έλλη δεν κρατιέσαι να συντηρείς τον χάρη...."

"Φυσικαα τον γλυκούλη μου "

Μόλις ήρθε η ώρα πήγαμε στο σχολείο και περίμεναμε να χτυπήσει το κουδούνι να πάμε στις τάξεις μας ....

Πρώτη ώρα και έχουμε μαθηματικά.....

"Καλημέρα Έλλη "

"Καλημέρα χάρη"

"Τι δεν μου μιλάς...εγώ θέλω να δουν μιλάω στο μάθημα..."

"Τι στο μάθημα να μην προσέχουμε;"

"Έλα μωρέ τι να το κάνεις το μάθημα αν έχεις εμένα δίπλα σου ..."

"Πώωω ψωνιοο"

"Ειι Έλλη δεν ειμαι !!"

"Χαχα είσαι είσαι είσαι...."

"Καλημέρα σας παιδιά "μας διέκοψε ο καθηγητής...

"Καλημέρα"φωναζουμε όλοι μαζί

Καθ όλη την διάρκεια του μαθήματος δεν πολύ μιλήσαμε.....Η αλήθεια είναι ότι θα ήθελα να μιλάω μαζί του όλη την ώρα..

"Ειι κύριε Αϊνστάιν..Ποιο είναι το αποτέλεσμα εδώ;"του ρωτάω

"Ειι μικρή εγώ είμαι η φωνάρα και εσύ η έξυπνη μην αλλάζεις τους ρόλους "

"Χαχαχα"

"Είδες σε κάνω και γελάς....."

"Εεε από τα μαθηματικά καλύτερος είσαι......"

Τότε σκύβει στο αυτι μου και μου ψυθιριζει ...

"Αυτό θα το δούμε..."
Και σκύβει να δέσει το κορδόνι του καθώς κάνει αργές κινήσεις για να σηκωθεί κολλάει το χέρι του επάνω μου και το περνάει απαλά από το πόδι  μέχρι την πλάτη μου .εκείνη την ώρα γυρνάω και τον κοιταω ...
Τον ειδα ειχε βλέμμα ικανοποίησης μαζί με ένα χαμόγελο που εμφανίστηκε στο πρόσωπο του ....

"Τι προσπαθείς να κάνεις;"

"Μην ανησυχείς ότι και να κάνω θα σου αρέσει"

"Και που το ξες;"

"Γιατί ξέρω ότι με θες Έλλη....σε θέλω και εγώ σε θέλω τόσα χρόνια
...νομίζω ήρθε η στιγμή να κάνουμε κάτι για αυτό......"

"Ναι ναι σιγά να μην με θες"

"Όχι απλά σε θέλω θέλω να είμαι μαζί σου όλη την ημέρα......"

Ντριιιιννννν χτύπησε το κουδούνι για διάλειμμα και σηκώνομαι απότομα από την καρέκλα μου και φεύγω γρήγορα από την τάξη....Δεν ξέρω ειμαι μπερδεμένη..
Τον θέλω ή θέλω τον Ρωμαίο ??.

Πώς τα έχω κάνει έτσι γαμωτο μια χαρά είμαι μόνη μου......

Χτύπησε ξανά το κουδούνι για μέσα ευτυχώς είχαμε γυμναστική έπρεπε να μείνω λίγο μόνη μου για αυτό πήγα στο μπάνιο τι μπάνιο τουαλέτες....

Καθόμουν απλά δεν μπορούσα να σκεφτώ τίποτα δεν ξέρω γιατί ένα κενό στο μυαλό μου κενό.....

"Έλλη εδώ είσαι;" αυτή η φωνή....Ο Χάρης..

"Ναι εδώ είμαι.."του απαντάω

"Έλλη ότι και να σου είπα είναι αλήθεια και δεν μετανιώνω Ούτε μια λέξη από όλα αυτά....."

"Δεν ξέρω....."

"Άνοιξε την πόρτα."μου λέει

"Άνοιξε τώρα την πόρτα Έλλη σε παρακαλώ έρχεται ο διευθυντής.."Τότε άνοιξα την πόρτα για να μην βρίσκαμε τον μπελά μας ..

Δεν προλαβαίνω να ανοίξω την πόρτα και μπαίνει μέσα με σπρώχνει και με κολλάει στον τοίχο..

"Σε θέλω γαμω το δεν αντέχω.....σε θελω"

"Και εγώ....."του είπα πως το ειπα εγώ αυτό;...