Το Μικρό Μας Μυστικό

part 28

Την επόμενη μέρα .

Ξύπνησα κοιτάω το κινητό μου. Μια πάρα . Μα πως και δεν με ξύπνησε ακόμα;

Ααα μάλιστα μάλλον με κρατάει ακόμα μούτρα.

Πηγαίνω στο μπάνιο και πλένω το πρόσωπο μου με κρύο νερό.

Κατεβαίνω κάτω στην κουζίνα δεν είναι κάνεις.

Ψάχνω σε όλο το σπίτι αλλά δεν τον βρίσκω .

Που μπορεί να έχει πάει; σκέφτηκα.

Σκέφτομαι να τον πάρω τηλέφωνο αλλά θα δείξω ότι τον συγχώρεσα.. 

Μμμμμμμμμμμμ

Δεν τον παίρνω.

Πάει και τελείωσε...

Θα συμμαζεψω αυτόν τον χαμό από εχθές.

Μα καλά τι κάναμε εχθές πολεμο ;

.............................................................

Ουφ επιτέλους τελείωσα.

Ενώ έχει βραδιάσει και η ώρα είναι τι;;;;;; Ναι καλααα

Έχει πάει 2 το βράδυ;;;;

Ααα δεν είναι δυνατόν τόσες ώρες συμμαζευω...

Ο Ρωμαίο ακόμα δεν έχει έρθει και δεν ξέρω τι να κάνω.

Πάω στο σαλόνι και έβαλα να δω μια ταινία.

Πήρα  πατατάκια και μια κουβέρτα και κουκουλωθηκα στον καναπέ.

POV Ρωμαίου

Δεν μπορώ να διανοηθώ αυτό που τις είπα.

Αλλά πραγματικά αυτή η κοπέλα με ανάβει. Με κάνει και δεν μπορώ να κρατήσω τις ορμές μου .ποτε δεν θα τις κάνω κακό.

Έφυγα από το σπίτι.

Θα ήταν πολύ παράξενα το πρωί.

Η ώρα είναι μια και ακόμα δεν με έχει πάρει τηλέφωνο. Μάλλον δεν την νοιάζει καν που είμαι.

Πάει και τελείωσε ια πάω στο σπίτι . Έτσι και αλλιώς δικό μου είναι...

Έφτασα στο σπιτι μετά από 1 ώρα..

Μπήκα μέσα και είδα την Έλλη να κοιμάται στον καναπέ και να βλέπει φροουζεν; μάλιστα.

Με το θέαμα έσκασα στα γέλια .

Είχε καθαρίσει όλο το σπίτι. Και εγώ δεν την είχα βοηθήσει καθόλου σε αυτό.

Κουνιέται. Μάλλον ξυπνάει.

Ωχχχ ξύπνησε και ρωρα ξεκινάει το κήρυγμα....

"Που ήσουν;;"

"Έφυγα για να ηρεμήσω λίγο "

"Μμ"

Δεν είπε τίποτε άλλο.

"Εντάξει ρε Έλλη έκανα ένα λάθος..ποτε δεν θα σου έκανα κακό. "

"Φοβήθηκα Ρωμαίο ΣΕ ΦΟΒΗΘΗΚΑ ."

Μετά από αυτό δάκρυα έτρεχαν από τα μάτια της .

"Συγνωμη "

"ΚΑΙ ΑΝΤΙ ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΕΔΩ ΣΗΚΩΘΗΚΕΣ ΚΑΙ ΕΦΥΓΕΣ ,έτσι απλά. Και εγώ να μην έχω ιδέα που είσαι"

"ΔΕΝ ΗΘΕΛΑ ΝΑ ΣΕ ΤΡΟΜΑΞΩ .ΣΕ ΑΓΑΠΑΩ ΧΩΝΕΨΕ ΤΟ. ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ ΜΑΚΡΥΑ ΣΟΥ ΚΑΙ ΜΕ ΑΝΑΣΤΑΤΩΝΕΙΣ ΣΥΝΕΧΩΣ ."

"Ρωμαίο...."

Εκείνη την στιγμή έρχεται και με αγκαλιάζει.

"Συγνωμη ζωή μου συγνωμη"

"Ούτε εγώ αντέχω μακρυα σου Ρωμαίο. "

πήγαμε επάνω στο δωμάτιο.

Σε όλη την διαδρομή την φιλούσα

Μπήκαμε στο δωμάτιο και άρχισε να ξεκουμπωνει τα κουμπιά από το πουκάμισο μου .

Τις βγάζω την μπλούζα και απελευθερώνεται το στήθος της .

Είμαστε και οι δυο χωρίς ρούχα

Είναι απέναντι μου και έχω μείνει να την κοιτάω.

"Θέλω σήμερα να κάνεις ότι θες "

"Εισαι σίγουρη;"

Κουνάει καταφατικά το κεφάλι της .

Την σπρώχνω στο κρεβάτι πηγαίνω στο συρτάρι και παίρνω μια γραβάτα.

Πηγαίνω από πάνω της και τις δενω τα χέρια στο προσκεφαλο του κρεβατιού.

Αρχίζω και αφήνω φιλιά σε όλο το σώμα της κατά μήκος.

"Πες ότι είδα δικιά μου Έλλη "

Της ξεφεύγει ένας αναστεναγμός.

Ξέρω να την ελέγχω πλήρως. Για αυτό την προκαλώ περισσότερη ηδονή.

"Απάντησε μου "

"Είμαι δική σου Ρωμαίο.."

Μετά από αυτή την κουβέντα μπαίνω μέσα της .

Κινούμε αρχικά χαλαρά μέχρι να συνηθίσει μετά κάνω πιο γρήγορες κινήσεις.

"Θα τελειώσω μμμμμ"

"Μόνο για εμένα Έλλη...."

"Μόνο για εσένα Ρωμαίο. "

Τελείωσα και εγώ.

Την λυνω τα χέρια.

"Και τώρα σειρά μου όμως.."

"Αχ Έλλη ειμαι ξεθεωμενος ..."

"Σήκω μωρό μου .."

Τι να κάνω και εγώ ο άνθρωπος σηκώνομαι....

"Που πάμε;"