Chapter (33)

230 18 2
                                    

Zawgi version

ယခုအခ်ိန္တြင္မူ ေက်ာက္စိမ္းဧကရာဇ္ကိုေတာင္ေခါင္းေခါက္ရဲသည္ဆိုေသာလူႏွစ္ေယာက္မွာ ေက်ာက္စိမ္းဧကရာဇ္၏ေရွ႕ေမွာက္တြင္ ဒူးေထာက္ကာက်ဳံ႕က်ဳံ႕ေလးထိုင္ေနၾကရသည္။

"ကဲ ဆိုစမ္းပါဦး ႏွစ္ေယာက္သားဘယ္လိုလုပ္ ေကာင္းကင္အိမ္ေရွ႕စံရဲ႕အိပ္ခန္းေဆာင္ထဲ ေရာက္သြားၾကတာတုန္း"

"ဟို..ဟိုေလ..."

မၾကာေသးေသာအခ်ိန္ခန႔္က

ေရွာင္းက်န႔္ႏွင့္ဝမ္ရိေပၚတို႔သည္ ေမွာ္ေက်ာက္တုံးကိုခိုးယူရန္အစီအစဥ္ကို အေကာင္အထည္ေဖာ္ၾကေတာ့သည္။ေအာင္သြယ္ေတာ္႐ူးငွက္ကေလး၏ ေျပာၾကားခ်က္ေၾကာင့္ ယခုအခ်ိန္သည္နတ္အေပါင္းတို႔အစည္းအေဝးက်င္းပေသာအခ်ိန္ျဖစ္သည္ဟုသိလိုက္ရဧ။္။ထို႔ေၾကာင့္ ေမွာ္ေက်ာက္တုံးခိုးယူရန္အခ်ိန္ေကာင္းျဖစ္သည္ဟု သတ္မွတ္လိုက္ျခင္းပင္။ထို႔အျပင္ထိုအခ်ိန္က သူတို႔ႏွစ္‌ေယာက္ၾကားတြင္ တစ္ေယာက္ကိုတစ္ေယာက္အနည္းငယ္မရွင္းမလင္းေသာ ခံစားခ်က္မ်ားႏွင့္ ရင္ခုန္ရႈပ္ေထြးေနၾကေသးသည္။ ဉာဏ္ေကာင္းေသာလူႏွစ္ေယာက္မွာ ထိုအခ်ိန္က ဘာမွ်မ်ားမ်ားစားစားမေတြးေတာနိုင္ၾကေတာ့ဘဲ အလ်င္စလိုဆုံးျဖတ္ခ်က္ၾကကာ ေဆာင္႐ြက္လိုက္ၾကျခင္းပင္။

သူတို႔လက္ထဲတြင္ရွိေနေသာ ေမွာ္ေက်ာက္တုံးကိုအာ႐ုံခံၾကည့္ၿပီး ေကာင္းကင္ဘုံရွိေမွာ္ေက်ာက္တုံး၏တည္ေနရာကိုရွာလိုက္ၾကသည္။ ထို႔ေနာက္ထိုေမွာ္ေက်ာက္တုံးတည္ရွိရာခန္းမသို႔ တိတ္တိတ္ကေလးခိုးသြားၾကသည္။မည္သူထင္ထားပါလိ
မ့္မည္နည္း။ထိုေမွာ္ေက်ာက္တုံးကို အိမ္ေရွ႕စံက သူ႕နန္းေဆာင္တြင္ထားထားလိမ့္မည္ဟု။

ေကာင္းကင္အိမ္ေရွ႕စံ၏နန္းေဆာင္မွာႀကီးမားထည္ဝါ‌ေသာ္လည္း အသုံးအေဆာင္ပစၥည္းမ်ားမ်ားမ်ားစားစားမရွိ။အိမ္ေရွ႕စံနန္းေဆာင္ဟူေသာ ဆိုင္းပုဒ္ပင္တပ္မထားေပ။ရည္႐ြယ္ခ်က္ရွိရွိ ျဖဳတ္ထားျခင္းလည္းျဖစ္နိုင္သည္။သို႔ေသာ္ ထိုအခ်ိန္ကစဥ္းစားေတြးေခၚတတ္ေသာဦးေႏွာက္ကို အခုန္ျမန္ေသာႏွလုံးသားကဖုံးအုပ္ထားခဲ့ဟန္တူသည္။

LOVE FROM HEAVENWhere stories live. Discover now