Chapter(31)/Feiyun/

201 15 1
                                    

Zawgi version

ငါ့ကိုယံုၿပီးေစာင့္ေနပါတဲ့

‌ေဆာင္းရာသီရဲ့ ႏွင္းေတြကေတာင္ ကမ႓ာေျမျပင္ေပၚ ျပန္လည္ဆင္းသက္လာေနၿပီ။ တစ္စံုတစ္ေယာက္ကေတာ့ ျပန္မလာခဲ့ပါဘူး။ တစ္ရက္ေလးေတာင္ခြဲမေနႏိုင္တဲ့လူကို တစ္ႏွစ္လံုး ပစ္ထားခဲ့ရက္တယ္။

အိမ္ဝန္းေလးကို တံခါးေသေသခ်ာခ်ာပိတ္လိုက္ၿပီး ျပန္မလွၫ့္ၾကၫ့္ခဲ့ေတာ့ဘူး။ သူကမလာေတာ့ ကိုယ္ကပဲလိုက္ေခၚရမွာေပါ့။

ႏွင္းတဖြဲဖြဲေအာက္မွာ အက်ီအပါးေလးသာဝတ္ဆင္ထားတဲ့ လူငယ္တစ္ေယာက္ရဲ့ ဦးတည္ရာက က်င့္ႀကံေရးေလာကရဲ့အထြဋ္အျမတ္ ခြန္းလြန္ဆီသို႔။
________________________________
တူညီ‌ေသာနွင္းမ်ားက  ဝတ္ရံုျဖဴ နဲ႔လူတစ္ေယာက္ေပၚကို က်ဆင္းေနသည္။ ဂိုဏ္းခ်ဳပ္သင္ေကတ ဆံထိုးက ထိုလူ၏ဆံနြယ္နက္နက္တျို႔ကားတြင္ ေနရာယူထား၏။

စိတ္နာသြားၿပီလား?
ေစာင့္ေမ်ွာ္ေနတုန္းပဲလား?

တစ္သက္လံုးတင္လာခဲ့တဲ့ ခြန္းလြန္အေပၚေက်းဇူးေႂကြးေတြကို ဆရာ့ေနာက္ဆံုးအခ်ိန္ေလးမွာ ဆပ္ခဲ့ဖူးခ်င္သည္။ ယာယီဂိုဏ္းခ်ဳပ္အျဖစ္တာဝန္ယူထားရ၍ လူကခြန္းလြန္မွာေပမယ့္ စိတ္ဝိဉာဏ္ကေတာ့  သူ႔ကို'ယြင္ေကာ'လို႔ေခၚတတ္တဲ့ ေကာင္ေလးဆီမွာ။

ထိုေန့က သူတို႔ႏွစ္ဦးရဲ့ အိမ္ေလးဆီကို ခြန္းလြန္ကတပၫ့္ႏွစ္ေယာက္ေရာက္လာခဲ့သည္။ ငယ္စဉ္ကတည္းက သူ႔အေပၚေစာင့္ေရွာက္ခဲ့ၾကေသာ ဂိုဏ္းတူအကိုႀကီးမ်ားျဖစ္သျဖင့္ မလြန္ဆန္ႏိုင္ခဲ့။ ခႏၶာကိုယ္အေျခအေနကလည္း အားနည္းလြန္းသျဖင့္ ခြန္းလြန္ဆီသို႔သာ အသာတၾကည္ျပန္လိုက္ခဲ့ရသည္။ ဆရာ့ေနာက္ဆံုးအခ်ိန္ကိုေနၿပီးလ်ွင္ ေသခ်ာေပါက္ျပန္ပို႔ေပးမယ္ ဟူေသာ ကတိႏွင့္အတူ။

"ဂိုဏ္းခ်ဳပ္ ဆရာေသြးေတြအန္ေနလို႔ အျမန္လာခဲ့ပါတဲ့ "

အေတြးစတို႔ကို ရုတ္သိမ္းလိုက္ရင္း ယြင္ရွီးဆရာ့အခန္းဆီသို႔ ဦးတည္လိုက္သည္။

အိပ္ရာေပၚတြင္ တပၫ့္တစ္ေယာက္အကူအညီျဖင့္ တြဲထိုင္‌ေနရေသာ ဆရာက ‌သူငယ္စဉ္က သိခဲ့ေသာ အားမာန္အျပၫ့္ရိွေသာ ဆရာ၏ပံုရိပ္နဲ့ လားလားမွမတူ။

LOVE FROM HEAVENWhere stories live. Discover now