មួយខែក្រោយមក, នារសៀលថ្ងៃសៅរ៍
គូម៉ូសម្លឹងមេីលលិខិតពណ៌សនៅក្នុងដៃរបស់ខ្លួន ដែលជាលិខិតអញ្ជើញនាងទៅចូលរួមកម្មវិធីខួបកំណើតគម្រប់ខួប១៦ឆ្នាំ របស់មីនហូ លីដែលជាកូនប្រុសរបស់ម្ចាស់សណ្ឋាគារផ្កាយប្រាំ ដែលកម្មវិធីប្រព្រឹត្តទៅដោយនៅឯសណ្ឋាគាររបស់គ្រួសារគេ នៅចុងសប្តាហ៍នេះ និយាយរួមគឺថ្ងៃអាទិត្យស្អែកនេះ។
គូម៉ូដេកកក្រាបក្បាលនឹងទៅតុរបស់ខ្លួន ដោយកាន់ លិខិតអញ្ជើញពណ៌សដែលចារជាអក្សរពណ៏មាសមានផ្កាតូចៗក្រៀមបិទលម្អងនិងក្លិនក្រអូបប្រហេីរទៀតផង ដែលមនុស្សខ្ជិលងូតទឹកដូចជានាងសូមចាញ់។
អ្វីដែលបញ្ជាក់នៅក្នុងលិខិតនេះ គឺតម្រូវឲ្យ អ្នកដែលត្រូវអញ្ជើញទៅដោយមានដៃគូទៅជាមួយ...ចំណែក នាងគ្មានលិទ្ធ តាំងពីកេីតមកអីចឹងទៅរកដៃគូមកពីណា?
'អញ្ជើញក្មេងៗ នៅរៀនវិទ្យាល័យទៅចូលរួមកម្មវិធីធំៗទៀត ឲ្យយកដៃគូទៅទៀត...មីនហូវាគិតស្អីវា?' គូម៉ូនិយាយក្នុងចិត្ត។
ម្យ៉ាងទៀតគេកំណត់ឲ្យ អ្នកដែលបានអញ្ជើញ ប្រុសៗស្លៀកពាក់បែបថាក់សុីដូ(Tuxedo) និងស្រីៗស្លៀករ៉ូបបែបស្រមោលរាត្រីបែបសុភាពនារី។ មនុស្សដូចជាគូម៉ូនាង មិនចេះស្លៀកពាក់រៀបចំខ្លួនត្រឹមត្រូវដូចគេឯងផង ហេីយមកឲ្យស្លៀករ៉ូបវែងអូសដី ខាងមុខសិចសុីបញ្ចេញគល់ទ្រូង ពាក់ស្បែកជើងកែងកម្ពស់មួយចំអាម ដេីរក្រវីគូទពេញកម្មវិធី បេីឲ្យនាងធ្វើអីចឹង នាងសុខចិត្តដេីរសម្លាប់មនុស្សវិញនៅងាយជាងផង។
«នែ៎ៗ...គូម៉ូៗៗៗៗៗៗ!» សម្លងងគេ ទាក់ទាញចំណាប់អារម្មណ៍ស្រីៗមួយថ្នាក់ សម្លឹងនាងដោយការច្រណែនឈ្នានីស។
អ្នកដែលដេីរមកស្រែកហៅឈ្មោះនាងមួយទំហឹង ទេីបនាងងាកមុខមេីលទៅ គឺជាស៊ូហ្គា ម្នាក់នៅក្នុងចំណោមមិត្តភក្តិរបស់ ស៊ូហូនិងមីនហូ ហេីយក៏ជាមិត្តភ័ក្តិប្រុសដែលនាងអាចនិយាយថា និយាយគ្នាចូលគួរសម គឺនិយាយពីរឿងមេនហ្គា តាំងពីនាងនិងគេមានចំណង់ចំណូលចិត្តស្រដៀងគ្នាច្រេីន។
«មានការអី? ស៊ូហ្គា?» នាងសួរទៅកាន់គេ ទាំងទឹកមុខរាបស្មើដូចទម្លាប់។
«និយាយរឿងថ្ងៃស្អែក...» ស៊ូហ្គានិយាយដល់រឿងដែលនាងកំពុងឈឺក្បាល «មកធ្វើដៃគូយេីងមក! យេីងអត់លិទ្ធទេ!»
«ល្អតា៎! យេីងកំពុងតែមិនដឹងយកនរណាមកបណ្តេីរផង!» ម៉េចក៏នាងនឹកមិនឃេីញមុខស៊ូហ្គាអីចឹង?
«ល្អៗ! ថ្ងៃនេះយេីងបេីកឡានមក! ពេលចេញទៅផ្ទះ យេីងនឹងនាំឯងទៅ ដេីរមេីលសម្លៀកបំពាក់ចូលរួមកម្មវិធី!» ស៊ូហ្គាសេីចជាកូនក្មេង ហេីយនិយាយឡេីងដោយឫកពាឃ្យូតៗបែបកូនក្មេង នៅក្នុងចំណាប់អារម្មណ៍របស់ស្រីៗនៅក្នុងថ្នាក់ ដែលមេីលទៅកាន់គេគ្រប់ៗគ្នាដែលមិនលាក់លៀមអារម្មណ៍ដែលមានចំពោះគេឡេីយ។
នៅក្នុងវ័យ១៦ឆ្នាំដែលជាវ័យកំពុងលូតលាស់ និងកម្ពស់ជាង១៩០cm ខ្ពស់ដូចដេីមដូង អាចនិយាយបានថា ស៊ូហ្គាគឺជា ក្មេងប្រុសដែលមានមុខមាត់សង្ហាគួរសម ហេីយចូលចិត្តនិយាយលេងសេីចដូចជាកូនក្មេង និងធ្វើឫកពារឃ្យូតៗកំប្លែងៗ ដែលខុសពី ស៊ូហូនិងមីនហូដែលចារឹកពីរនាក់នោះចេញមកបែបតួប្រុសក្នុងរឿង។ តែអាម្សៀតនោះមនុស្សស្រីច្រេីនណាស់ តាមស្រឡាញ់វា ទាំងក្នុងថ្នាក់និងក្រៅថ្នាក់ផងដែរ។
«Ok!» គូម៉ូតបដោយទឹកមុខរាបស្មើ ព្រោះនាងត្រូវការជ្រេីសរេីសសម្លៀកបំពាក់ដែលមេីលទៅសមស្របនឹងកម្មវិធីផងដែរនោះ។ នៅទូរបស់នាងមានតែអាវដៃវែង ខោជេីងអាវហ្នឹង។
«អូខេ! កុំភ្លេចណា!» ស៊ូហ្គានិយាយហេីយដេីរទៅតុវិញបាត់ គូម៉ូក៏ឈប់រវល់ ហេីយអានរឿងតាមទម្លាប់។
YOU ARE READING
The Perfect Classmate (Season I)
Short Storyគ្រប់គ្នានិយាយថា ពេលវេលាដែលសប្បាយបំផុតនៅក្នុងជិវិតគឺ ជាពេលរៀនវិទ្យាល័យ...វាប្រហែលជាពិតហេីយ! គូម៉ូ ជីហ្គូគូគឺជាសិស្សស្រីដែលស្ងៀមស្ងាត់ មោឃៗមិនចេះមាត់ករនៅតែជាមួយទូរសព្ទ24ម៉ោង បែបជាក្លាយជាសិស្សក្នុងថ្នាក់ទី10-A...
