មួយខែក្រោយមក...
អ្វីដែលគឺប្រព្រឹត្តិឡេីងជាធម្មតា ដោយគ្មាននរណាជំទាលឬប្រឆាំងនឹងការចូលកាន់តំណែងរបស់នាយកសាលាថ្មី ឬអំពីរឿងដែលសាគូរ៉ាក្លាយជាប្រធានក្រុមប្រឹក្សានិស្សិតថ្មីនោះឡេីយ។
ងាកមកមេីលថ្នាក់ទី10-A វិញ អ្នកខ្លះក៏ចាប់ផ្ដើមប្រែប្រួលដោយខិតខំរៀនសូត្រនិងស្តាប់គ្រូពន្យល់ឡេីងវិញ អ្នកខ្លះទៀតនៅតែខ្ជិលរៀន ជជែកគ្នាក្នុងថ្នាក់និងលួចលេងទូរសព្ទដូចជា គូម៉ូជាដេីមដោយគ្មាននរណាហ៊ានហាមាត់ស្តីឲ្យនាងសូម្បីតែមួយម៉ាត់។
សាគូរ៉ាក៏បានក្លាយជាប្រធានក្រុមប្រឹក្សានិស្សិតថ្មី ហេីយនាងក៏ចាប់ផ្ដើមរវល់ជាងមុន តែសាគូរ៉ានាងមិនសូវខ្វល់ខ្វាយអំពើការងារឡេីយ គឺការងារភាគច្រេីនត្រូវបានធ្លាក់ទៅលេីដៃរបស់យ៉ាតូ និងសមាជិកក្រុមដទៃទៀត ដោយនាងយកពេលវេលាដ៏តម្លៃរបស់ខ្លួនទៅធ្វេីរឿងអត់ប្រយោជន៍ដូចជានិយាយលេងគ្នាជាមួយនឹងមិត្តភ័ក្ដិស្រីៗ ដេីរជាមួយយូមិ និងចុចទូរសព្ទធ្វើមិនដឹងជាដេីម។ តាស៊ូគីដែលជាអនុប្រធាន មិនពេញចិត្តនឹងទង្វើរបស់នាងជាខ្លាំង ប៉ុន្តែគេមិននិយាយ ព្រោះគូម៉ូបានប្រាប់ឲ្យគេនៅស្ងៀម ចំណែកជូលីនាងនៅស្ងៀមស្ងាត់បំពេញការងារជា ទម្លាប់និងព្យាយាមតាមដានអ្នកម្ខាងនោះ ដូចអ្វីដែលនាងធ្វើចំពោះម៉ូណូសាដែរ។
អ្វីៗកន្លងផុតទៅយ៉ាងស្ងៀមស្ងាត់រហូតចូលដល់ខែថ្មីមួយទៀត ទេីបមានដំណឹងមួយលេចឡេីងដែលធ្វើឲ្យ សាគូរ៉ាស្រកាំងជាខ្លាំងពេលដែលដឹងដំណឹងមួយនោះ។
«សាន់ហូស្លាប់ឬ?» សាគូរ៉ាបែកញេីស នឹងបេីកភ្នែកធំៗដោយការភ្ងាក់ផ្អេីស នាងយកដៃស្ទាបដេីមទ្រូងខាងឆ្វេង ដេីម្បីសម្រួលអារម្មណ៍។
«ត្រឹមត្រូវ!» ស៊ូហូធ្វើមុខដោយទឹកមុខធម្មតា ដូចជានិយាយអំពីអាកាសធាតុទូទៅ។ ពេលគេហៅនាង មកនិយាយជាមួយដោយប្រាប់នាងថា គេមានរឿងធំត្រូចប្រាប់នាង ប៉ុន្តែសាគូរ៉ាមិននឹកស្មានថា វាធំដល់ម្ល៉ឹងឡេីង។
«តាំងពីកាលណា?» សាគូរ៉ាសួរ ពេលទប់អារម្មណ៍បាន។
«កាលពីយប់ម្សិលមិញ...» ស៊ូហូនិយាយដោយកែវភ្នែកពិបាកនឹងពន្យល់។
«អ្ហា៎...» នាងមិនដឹងថា គួរនិយាយអ្វីឡេីយ។
«អាចទេ...នាងគឺជាអ្នកសម្លាប់គាត់?»ស៊ូហូសួរនូវសំណួរមួយនេះឡេីង ធ្វេីឲ្យលីលីបែកញេីស ហេីយបដិសេធដោយសម្លេងញ័រៗ។
«អ...អត់ទេ...ខ...ខ្ញុំមិនដឹងរឿងអ្វីឡេីយ...»
នាងនិយាយដោយគេចមុខពីក្រសៅភ្នែករបស់ស៊ូហូ។
«អីចឹងឬ...» គេសួរនាងទាំងទឹកមុខសោះកក្រោះ។
«វ...វាពិតមែន...» សាគូរ៉ានិយាយដោយសម្លេងញ័រ កុំថាតែសម្លេង សូម្បីតែខ្លួនប្រាណរបស់នាងក៏ញ័រដែរ។
«ឲ្យតែប្រាកដ...» ស៊ូហូបង្អូសសម្លេងទាប រួចក៏មេីលមុខនាងដោយការចាប់កំហុស សួរក៏ប្រាប់ ដោយបម្រុងនឹងដេីរចេញទៅវិញ។
«ស្អែកគឺជា ថ្ងៃរៀបចំពីធីបុណ្យសពរបស់គេ កុំភ្លេចមកចូលរួមផង!» ស៊ូហូនិាយយដោយសម្លេងសោះកក្រោះ រួចក៏ដេីរចេញបាត់ទៅ។
សាគូរ៉ាអោបដៃរបស់ខ្លួននិងព្យាយាមឈប់អារម្មណ៍របស់ខ្លួនឯងកុំឲ្យញ័រជាងនេះ។ នាងលត់ជង្គន់ចុះនៅលេីដីដោយសារតែជេីងទាំងគូរបស់នាង ញ័ររហូតដល់មិបអាចឈរត្រង់បានតទៅទៀត។
'សាន់ហូ ស្លាប់ឬ?'
'ហេតុអ្វីបានគេស្លាប់?'
'តេីរឿងនេះវាកេីតឡេីងបានយ៉ាងដូចម្ដេច?'
សាគូរ៉ាសួរខ្លួនឯង ហេីយខួរក្បាលរបស់នាងក៏ចាប់ផ្ដើមរំលឹកដល់រឿងកាលពីប៉ុន្មានខែមុន។
YOU ARE READING
The Perfect Classmate (Season I)
Short Storyគ្រប់គ្នានិយាយថា ពេលវេលាដែលសប្បាយបំផុតនៅក្នុងជិវិតគឺ ជាពេលរៀនវិទ្យាល័យ...វាប្រហែលជាពិតហេីយ! គូម៉ូ ជីហ្គូគូគឺជាសិស្សស្រីដែលស្ងៀមស្ងាត់ មោឃៗមិនចេះមាត់ករនៅតែជាមួយទូរសព្ទ24ម៉ោង បែបជាក្លាយជាសិស្សក្នុងថ្នាក់ទី10-A...
