~ 24 ~

35 5 2
                                    

Sabah güneşinin ilk ışınlarını bahçede karşılamıştım. İnanılmaz bir manzara, pembeden maviye geçen gökyüzü gecenin karanlığını ardında bırakmıştı ve yeni umutlar ile yeni bir güneş doğmuştu. Ve işte yine yeni bir güne başlamıştık.

Ben sadece kendimin bu saate uyanık olduğunu düşünmüştüm, galiba büyük yanılmışım. Orman taraflarından konuşarak iki kişi geliyordu binaya taraf. Bunlar Rogers ve Wilson idiler. Ne ara çıkmıştılar ki ben fark etmedim?

Üzerlerinde rahat sportif kıyafetler vardı. İkisi de fena terlemiştiler, tabi Wilson daha çok.
İkisi de beni fark edince yönünü değiştirerek bana taraf geldiler.

- Demek bir tane daha erkenci kuşumuz var. Günaydın Rayne. ( diyerek ilk konuşan Wilson oldu. Samimi bir gülümseme ile karşılık verdim şakasına)

- Daha çok gece kuşu. ( diyerek düzelttim. Evet dün hiç uyuyamamıştım. Kürek kemiğimin ağrısı ve kafamda ki sorular buna izin vermemiştiler.)

- Neyse ben duşa. İstersen bana katılabilirsin bebeğim. ( diyerek gülerek bana göz kırptı Wilson. Bu söylediği ister istemez beni de güldürmüştü)

- Ah Sam hadi dostum ( diyerek arkadaşının omuzuna vurdu Steve)

- Belki başka bir zaman. ( diyerek şakasına dahil oldum Sam'in. Bu dediğime Sam çapkın bir bakış attıktan sonra gülmeye başladı)

- Flörtleşmeniz bittiyse artık gidebilirsin Sam ( diyerek arkadaşını yollamaya çalıştı Steve)

- Hadi ama Steve kıskanma hemen ( diye dalga geçtikten sonra son bir kez bana bakıp göz kırptıktan sonra içeri girdi, bizi Steve ile yalnız bırakarak)

- Demek sabah koşusu. Ne ara çıktınız sizi fark etmemişim? ( diye sordum sabaha kadar uyanık olmama rağmen onların gittiğini hissetmemiştim bile)

- Biz sabah 4 de çıkıyoruz. Hava daha karanlıkken. Bir daha ki sefere bize katılmak ister misin? ( diye sordu )

- Ah hayır. Kesin ikinci tura kalmadan  akciğerlerimi kaybederim. ( diye reddettim teklifini. Hiç sportif değildim. Bizde tek sporu seven kişi Daphne idi.)

- Ah seni çok eğitmemiz gerekecek. ( diye söylendi Rogers)

- Hey. Ne eğitimi?

- Evet. Sana nefes almaya bile zaman vermicem.

(Yazıyı takmayın, görmezden gelin)

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

(Yazıyı takmayın, görmezden gelin)

- Yapma ya? Ben de Wilson ile çalışırım o zaman. ( diyerek güldüm. Bunun üzerine Steve de kocaman gülerek kafasını yere eğdi ve gülmeye devam etti) Ne? ( diyerek sordum neydi onu bu kadar güldüren şey?  Bu soruma kafasını kaldırarak bana baktı ve bir tebessüm ile cevap verdi )

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Feb 20, 2022 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

Yeni Doğan GüneşHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin