Bize verilen bir odaya çıkmıştık. Pencereden dışarı bakarken Steve'in ve Stark'in odun kırdığını gördüm. İzlemeye devam ederken üzerinde bir bakışlar hissetim. Odaya taraf dönünce Janessa'nin imalı bakışları ile karşılaştım.
- Ne? ( diye sordum ne kadar bu bakışlarını ne anlama geldiğini biliyor olsam da)
- Söylediklerim o kadar da saçma değil galiba. ( Janessa ayağı kalkarak bana taraf yaklaştı ve pencereden dışarı baktı) Sakın bana onu seksi bulmadığını söyleme. ( çenemden tutarak dışarıyı gösteren pencereye çevirdi. Steve hala odun kırıyordu. Etkileyici olmadığını söylersem yalan söylemiş olurdum.)
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
- Janessa, tamam yeter. ( diyerek elini çenemden çekerek pencereden uzaklaştım.) Bizim buraya neden geldiğimizi unutma.
- Benim bir şeyi unuttuğum yok. Hatta onu bulmaya yaklaştığımızı hissediyorum. Sadece bizden biraz zaman bulup kendini de düşün istiyorum. ( diye açıkladı Janessa)
- Siz benim ailemsiniz. Sizi düşünmek benim görevim. ( diyerek Janessa'ya yaklaştım. Onlar benim küçük kardeşlerimdi, onları düşünmekten kendi hayatım olduğunu unutmuştum. Buna şikayetçi de hiç olmadım ha. Kardeşlerim için her şeyi yapmaya hazırdım)
- Tamam "annecim" ( diye dalga geçerek odanın kapısına yaklaştı ve kapıyı açmadan önce son bir kez bana döndü) Ama sen yinede bir düşün. ( dedikten sonra kapıyı açarak odayı terk etti. Ben ise yalnız kalarak yine pencereye yaklaşarak dışarı baktın. Steve tek başına odun kırıyordu, Stark onu yalnız bırakmıştı)
***
Bir kaç saat sonra hava kararmıştı. Herkes salonda toplanmıştı yemek sonrası. Fury de gelmişti bir sürpriz yaparak. Ama maalesef Ella hakkında bir haber getirmemişti bize.
Durumlar gittikçe kötüleşiyordu. Bu robot çok büyük bir şey planlıyordu. Avengersler mutfakta durum değerlendirmesi yaparken biz ise salonda kalmıştık. Konuşmalar duyuluyordu, bizlere yardım eden gizli biri olduğunu iddia ediyordu Fury. Natasha yine dalga geçmişti Steve'i kötü sözler duymaktan memnun olmadığı hakkında.
Birden Darla koltuktan kalkarak dışarı fırladı. Ben ve kızlarda hemen ardından gittik. Koca boş bir arazide koşmaya başladı. Onu yalnız bırakmamak için peşinden koştuk.
- Darla!! Darla dur! ( diye seslendim ardından. Darla evden yeterince uzaklaşınca durdu ve bize taraf döndü) Darla ne oluyor? ( öne çıkarak ona yaklaşmaya başladım. Her adımda Darlanın da geriye adım attığını görünce durdum. İlerlemeyi bıraktım)
- Biz ne yapıyoruz ya? Burda ne işimiz var bizim? Avengerler miş, ultron muş, ikizler miş, cadıymış. Ben hala kendime gelemiyorum. Bizim hayatımız böyle miydi? Şu an bir kaçağız resmen. ( diyerek bağırarak konuştu Darla. Aslında diğer kızların da sormak istedikleri sorulardı bunlar. Bende cevabı olmayan sorulardı bunlar. )
- Ella- ( ona durumu açıklamaya çalıştım ama lafa daha girmeden beni susturarak kendi konuştu)
- Darla sana söz veriyorum. Söz onu bulur bulmaz burdan gidicez.
- Nereye? Nereye gidicez? Bizim tehlikede olmadığımız bir yer var mı yeryüzünde? Bizim mutlu olduğumuz. Böyle güzel bir aile kurabileceğimiz bir yer var mı? ( haklı olmasından nefret ediyordum. Biz aile kurabilsek bile Darla asla bir aile kuramayacaktı. Hiç bir zaman onun çocukları olmayacaktı. Belki de onu böyle sevecek biri çıkmayacaktı. Ve bu onu olduğu kadar bizi de çok üzüyordu. Bunu göstermesene o gerçekten çok üzülüyordu bu konuya)
- Bana biraz yardımcı olsan Darla? Lütfen. Bulacaz. İlla ki mutlu olacağımız bir yer vardır. ( konuşmamı yarıda kesen şey Janessa'nın küçük bir volt elektriği Darlaya yönetmesi oldu. Darla elektrik çarpması ile bilincini kaybederek yere yığıldı) Janessa! Ne yapıyorsun sen? ( diye sinirlenerek Janessaya taraf döndüm)
- Sinir krizi geçiriyordu. Kendine zarar verebilirdi. Bu ilk defa olmuyor, biliyorsun ki sakinleştirmek çok zor. ( diye sesini yükseltti Janessa bana karşı. Daphne hemen Darlaya koşarak gitti.)
- O iyi ( diye seslenerek haber verdi Daphne, Darla'nın durumundan)
Ben daha yanına gidemeden arkamızdan birinin bize taraf koştuğunu hissettiğim için arkamı döndüm. Bu kişi Barton idi. Bir haber vermek için geldiği belliydi.
- Ne oluyor burda? ( diye sordu Darlayı kastediyordu.)
- Önemli bir şey yok. Sadece küçük bir sinir krizi. Bugünkü yaşadıkları onu fazlasıyla etkiledi ( diye cevap verdim)
- Tamam. O zaman arkadaşınızı quinjette taşıyın, siz de hazırlanın. Ultronun yerini bulduk gidiyoruz. ( dedi Barton. Bu haber beni sevindirmişti. Ultron'u bulmamız ikizleri de bulmamız demekte yani Ella'yı da.)
- Tamam. ( diye kafamı onaylayarak salladım ve Darlanın yanına koştum. Daphne'ye yardım ederek onu quinjette taşıdık)
