Bir Brawl Stars Hikayesi - Gerçek Dost

Orman

Byron şişeyi havaya kaldırdı.Gözlerinin içi gülüyordu.Leon'un acı çekmesinden keyif alıyor gibiydi.

Leon'a baktım.Büzülmüş bir şekilde yerde yatıyordu.Çok acı çekiyor olmalıydı.Gözümden bir damla yaş geldi.Leon, ona olan minnet borcumu ödeyemeden gidiyordu.

Byron:Sevgiline elveda de Bibi!
Kahkahalarla güldü.Sevgili demesi beni kızdırdı.Bağırmak için ağzımı açtığım sırada bir ok başımın üstünden geçip duvara saplandı.Hiçbirimiz ne olduğunu anlamamıştık.

Dönüp okun geldiği yere baktık.Elinde ok ve yay, kafasında kartal başlığı olan bir adam vardı.Onu ilk defa görüyordum.Pek de şehirli birine benzemiyordu.Kızılderili filmlerinden fırlama gibiydi.

Byron:Bo?Olamaz!Burayı nasıl buldun?
Adının Bo olduğunu öğrendiğim adam sert bir ses tonuyla konuştu.
Bo:Çocukları bırak!Yoksa bir sonraki ok duvara değil kafana isabet eder.
Ses tonu beni etkiledi.Bizi kurtarmaya çalışmıyor olsa korkudan yani..... siz anladınız.

Byron:Kapüşonluyu alana kadar ne Leon'u, ne de Bibi'yi bırakırım!
Bo gözucuyla Leon'a baktı.Leon hala yerde yatıyordu.
Bo:Leon'a ne yaptın?Yoksa onu öldürdün mü?
Oku Byron'un kafasına nişanladı.Byron korkup geri çekildi.
Byron:Hayır.Sadece zehirledim.Ve eğer kapüşonluyu vermezseniz panzehiri yok ederim.
Bo aynı sertlikte cevap verdi.
Bo:Eğer panzehiri vermezsen beynini uçururum.

Byron korkmuşa benzemiyordu.
Byron:Beni korkutamazsın.
Bo bir ok attı.Byron son anda kenara çekildi.
Bo:Zaten korkutmaya çalışmıyorum.Ben ciddiyim.
Bo'nun ciddiyetini görünce korktu.

Ben hala bıçakları karnından oyun oynarcasına çıkarmasını unutamamıştım.Bıçak bir şey yapamamıştı.Peki ok yapabilir miydi?

Byron:Tamam.Vereceğim.
Birden karar değiştirmesine şaşırmıştım.Ama umursamıyordum.Panzehiri verecek ya, o yeter.
Bo:Şişeyi ver.
Bo şişeye uzandı.
Byron birden sopasını aldı ve Bo'yu itti.Ardından da sopasının ucundan bir el ateş etti.

Bo yere çöktü.Byron ona baktı ve güldü.
Byron:Her şey bitti.
Şişeyi bir kez daha havaya kaldırdı.Bu sefer gerçekten kıracaktı.

Tam şişeyi yere atacakken Bo arkadan hamle yaptı.Byron'un eline vurdu ve şişe Byron'un elinden uçtu.Bana doğru geliyordu.Bana çarpıp kırılması an meselesiydi.

Kaçmaya çalıştım ama kıpırdayamıyordum.Çaresizce şişeye bakıyordum ki olan şey karşısında donup kaldım.

Leon o haldeyken son bir hamle ile ayağa kalkıp önüme atlamış;şişe ona çarpıp kırılmıştı.Sonra yere düşmüş ve hareketsiz kalmıştı.

Bibi ve Byron:Hayır!
Ben Leon için endişeleniyordum, Byron ise kapüşonlu için endişeleniyordu.
Bo, Byron'un şaşkınlığından istifade edip onun ellerini yakalamak istedi ancak Byron onu sopasıyla itti.
Byron:Beni öyle kolay yakalayamazsın.
Bo okunu Byron'a doğrulttu.
Bo:Kaçacak yerin kalmadı.
Byron da sopasını alıp Bo'ya doğrulttu.
Byron:Öyle mi dersin?

Sopanın tersiyle Bo'nun göğsüne vurdu.Bo geriye sendeledi.Nefes nefese kalmıştı.Birazcık nefeslendi.
Sonra Byron'un karnındaki bıçak yarasını fark etti.Ani bir hamleyle tam bıçak yarasına güçlü bir yumruk attı.Byron acıyla iki büklüm oldu.Bo ona tekme atıp yere düşürdü.Okunu ona doğrulttu.

Bo:Yolun sonuna geldin Byron.
Byron karnını tutuyordu.Umarım Leon'un çektiği acıyı anlayabilmiştir.
Byron:Henüz değil.
Ayağını savurarak Bo'nun ayağına vurdu.Bo yere düştü.Üf,kötü düştü.Umarım bir şey olmamıştır.