Bir Brawl Stars Hikayesi - Gerçek Dost

Mekanın Sahibi

Leon:Biz geldik Mortis.
Mortis oturduğu yerden kalktı ve arkadaşlarının yanına gitti.Artık beklemekten sıkılmaya başlamıştı.
Mortis:Hele şükür gelebildiniz.Beklemekten ağaç oldum.
Leon cevap vermek yerine Bo'yu yatıracak uygun bir yer aradı.Odanın köşesindeki yatağı gördü ve Bo'yu oraya götürdü.

Hiç durmadan seslendi.
Leon:Çabuk bana bez getir.Acele et!
Mortis koşa koşa mutfağa gitti ve bulduğu ilk bezi alıp Leon'a götürdü.Normal zamanda kendisine emir verilmesine tepki gösterirdi ama şu anda durumun ciddiyetini bildiği için anlayışla karşıladı.
Mortis:Buyur.
Leon bir şey demeden bezi aldı ve yaraya bastırdı.Kan akışı durana kadar bezi tazeleyerek devam etti.Sonra da yarayı sıkıca bağladı.

Leon:Umarım iyi olur.
Yorgun bir şekilde yere oturdu.Gözü önce kenarda uyuyan Shelly ve Colt'a, sonra da hala kendine gelmemiş olan Edgar'a kaydı.Bibi'yi bir an önce abisine kavuşturmak istiyordu.

O an bir şey fark etti ve başını telaşla Mortis'e çevirdi.
Leon:Mortis?
Mortis:Efendim Leon?
Endişeli bir ses tonuyla konuştu.
Leon:Bibi nerede?
Mortis duraksadı.Hafızasını yokladı ancak bir şey hatırlayamadı.
Mortis:Bilmiyorum.Buraya hiç gelmedi.

Leon panikle ayağa fırladı ve kapıya koştu.
Leon:Olamaz,olamaz,olamaz!
Mortis bir süre boş boş onu izledikten sonra seslenmeyi akıl edebildi.
Mortis:Nereye gidiyorsun?
Leon hiç durmadan bağırdı.
Leon:Bibi'yi bulmaya!
Mortis peşinden gitmek için ayağa kalktı ancak Leon'un dur işareti yaptığını gördü.

Leon:Sen burada kal!Birinin onlara göz kulak olması gerek.
Bir kez daha oturup beklemek istemiyordu,bu yüzden itiraz etti.
Mortis:Ama tek başına gitmen çok tehlikeli!
Leon onu hiç takmadı bile.Kapıdan çıkıp gözden kayboldu.
Leon:Başı dertte olabilir!Bir an önce bulmam gerek onu!Sen bizimkilerin başında dur!

Mortis derin bir of çekti ve odada tur atmaya başladı.Oturmak istemiyordu.
Sabahtan beri oturuyordu zaten.

Leon nereye gittiğini bilmeden koşuyordu.Nereye bakacağını bilmeden nasıl bulabilirdi ki?Önce etrafı tanımalıydı.

Durup çevresini inceledi ancak birbirine benzeyen sokaklardan başka bir şey göremedi.Her yer birbirinin kopyası gibiydi.Burada kaybolması işten bile değildi.

Karşıdan iki askerin geldiğini görünce kendini aceleyle soldaki sokağa attı.Görünmediğini umuyordu.

Duvara yaslandı ve sessizce etrafı dinlemeye başladı.Askerlerin sesini çok net duyabiliyordu.

1.Asker:Bu kötü oldu.Belle bizi öldürecek.
2.Asker:Bunu ona nasıl söyleyeceğiz?Öfkesini bizden çıkarmasın sakın?
1.Asker:Yok ya.Biz bir şey yapmadık ki.Sadece olanları anlatacağız.
2.Asker:Ben o kadından her şeyi beklerim.Psikopatın teki.
1.Asker:Katılıyorum.Geçen gün birisi kahvesine şeker koymayı unuttu diye tokat atıp bağırmış.Adama üzüldüm doğrusu.

Leon "Amma da abartmış." diye geçirdi içinden.Onun psikopatın teki olduğunu o da düşünmüştü ama bu kadarını tahmin edemezdi.

2.Asker:Neyse.Daha fazla geç kalmadan gitsek iyi olacak.Yoksa bir sonraki kurbanı biz olabiliriz.

"Süper!"Dışından çığlık attığını düşünerek ağzını kapattı.Her tarafı aramasına gerek kalmamıştı.Bu askerler onu kendi ayaklarıyla Belle'ye götürecekti.

Orada olması en muhtemeliydi.Diğer seçenekleri ondan sonra düşünürdü.

Askerlerin gittiğini görünce sokaktan çıktı ve sessizce peşlerinden gitti.Fark edilmek istemiyordu, bu yüzden aradaki mesafeyi korumalıydı.