Bir Brawl Stars Hikayesi - Gerçek Dost

Yaşam Savaşı

Titreyerek Bo'nun elini tuttu.Diğer eliyle gözlerini sildi.
Leon:B-Bo sen...
Bunu söylemeye dili varmıyordu.Bunca zamandır ailem dediği kişilerin aslında ailesi olmadığına inanmak istemiyordu.Ağzından sadece birkaç kelime çıktı.
Leon:Doğru mu bu?

Bo zorla da olsa evet işareti yapabildi.Gücü az kalmıştı ve onu da konuşmaya harcamamalıydı.

Leon bir süre tepki vermeden öylece durdu.Karmaşık duygular içerisindeydi.Hem gerçek babasının aslında kim olduğunu öğrenmişti,hem de onun yitip gidişine şahit oluyordu.

Yavaşça Bo'ya yaklaştı ve onu tutup kaldırmak istedi.Ancak Bo'yu kaldırmaya gücü yetmiyordu.Destek olmadan taşıyamazdı.Onu orada bırakmak da bir seçenek değildi.Başka bir yol bulmalıydı.

Gidip arkadaşlarına haber vermek en doğrusu gibiydi.Hemen ayağa fırladı ve savaşın döndüğü tarafa yöneldi.Çabucak gidip gelmek için koşmaya karar verdi.Şu anda harcadığı her saniye çok önemliydi.

Tüm gücüyle koştuğu sırada aniden önünde beliren şeye çarpmamak için geri çekildi.Başını kaldırıp bakınca bunun bir şey değil bir insan olduğunu gördü.

???:Bana sormadan nereye gidiyorsun bakalım?
Beklemediği bu misafir karşısında öfkeyle mırıldandı.
Leon:Edgar...
Edgar bir cevap bekler gibi kollarını birleştirdi.Leon'dan ses gelmeyince de küsmüş gibi yüzünü astı.
Edgar:Verecek cevabın yoksa ben kendim öğrenebilirim.Sorun değil.

Leon:Sana hesap vermek zorunda değilim.Çekil yolumdan!
Edgar yerinden kıpırdamadı.Aksine öne doğru bir adım atıp aradaki mesafeyi kısalttı.Leon bundan rahatsız olsa da sesini çıkarmadı.
Edgar:Buna izin veremem.Buradan çıkacak olan biri varsa o da benim.

Bunun altındaki anlamı çok iyi anlamıştı.Edgar dayak yemek istiyordu.
Leon:Anlaşılan sen canına susadın.Beni bunu yapmaya mecbur bırakma.Boşuna kan dökülmesin.
Edgar:Hah!Sen mi beni yeneceksin?Kolaysa gel de görelim kim kimi yeniyormuş.
Edgar, Leon'un gururunu okşayarak onu kavga etmeye zorluyordu.Bunda başarılı olduğu da söylenebilirdi.

Leon birkaç saniye sessizce durduktan sonra ani bir hamleyle yumruğunu Edgar'a savurdu.Edgar son anda geriye çekilerek kendini kurtardı.Memnuniyetsiz bir ifadeyle başını salladı.
Edgar:Böyle olmuyor ama.Başladığını söylemen gerekirdi.

Leon tekrar saldırıya geçti ve ardı ardına yumruklar savurmaya başladı.Edgar'ı bir anlık bile boş bırakırsa bir daha durdurmasının zor olacağını bildiği için hamle üstünlüğünü elinde tutmaya çalışıyordu.
Leon:İyi bir dövüşçü olsaydın rakibini beklememen gerektiğini bilirdin!

Edgar hafifçe gülümsedi.
Edgar:Demek öyle!
Ellerini kullanarak yumrukları karşılamaya başladı, hiçbirini ıskalamıyordu.Leon'un attığı her yumruk Edgar'ın ellerinde bitiyordu.

Leon böyle olmayacağını anlayınca yumruk atmayı kesip geriye doğru birkaç adım attı.Şu anda sadece enerjisini boşa harcıyordu.
Devam etseydi kavgayı baştan kaybedecekti.

Edgar rakibinin geri çekildiğini görünce tekrar gelmesini beklemeden ileri atıldı.Başta ellerini kullanmayı düşündü ancak son anda vazgeçip Leon'un suratına tekmeyi geçirdi.

Leon buna hazırlıksız yakalanmıştı, bir şey yapamadan yere yuvarlandı.Canı yansa da hiç oyalanmadan ayağa fırladı.Ellerini önüne tutarak dövüş pozisyonu aldı.İkinci bir artçı saldırı bekliyordu ancak gelmedi.

Yakına girebilmek için plan yapmaya çalıştı ancak rakibinin de yakın dövüşçü olması işini zorlaştırıyordu.Edgar'a yaklaşması demek ölümcül bir risk alması demekti.Bunu yapmalı mıydı bilemiyordu.