CHAPTER 6 A Glimpse of...

308 13 3
                                        

To the left…

To the right…

Lakad dito…

Lakad doon…

Uupo naman. Tatayo. Lalakad. Uupo ulit!!!

WAAAAAAH!

>_____<

PARA NA AKONG BALIW DITO! Kanina pa ako isip ng isip sa kung ano ba iyong sinasabi nilang di ko raw maalala. Kasi kahit anong piga ko sa utak ko, wala talaga akong narerecover na detalye,eh. Timang lang, kasi ‘di ko naman alam kung ano ba ang pilit kong inaalala pero push pa rin ako ng push sa pag-aalala.

Pshhh!

>>__<<

Nasaan na ba kasi itong sina Alexa at Lorna? Litong-lito at bagot na bagot na ako dito. Ilang buwan na nga akong natulog, ikukulong pa nila ako dito sa isang ALL-WHITE-CREEPY-ROOM! =.=

Tssssk.

*crikeeet*

*crikeeet*

*crikeeet*

*krukrukru*

WAAAAH!!! NAKAKABINGI pa ang katahimikan ditoooooo. Ayoko na please! Palabasin niyo na ako dito! HOOOY!

>>___<<

Napasandal na lang ako sa pintuan nang biglang…

“aray!” napahawak ako sa likod kong nabugbog ‘ata dahil , sa door knob lang naman nag- landing ang likod ko! Tsk! Clumsy!

“Kasalanan mo ‘tong door knob ka! Kung ito magkaroon ng VIOLET-reaction sa likod ko,  NAKU!!! Lagot ka talaga sa’kin!”

lokaret na kung lokaret pero todo pa rin ang paghampa-hampas ko sa salaring door knob na ‘yun! Todo hampas pa rin ako nang biglang..

*cliiick*

O.o

Hindi siya naka-lock??? For the whole time, bukas ito???

WAAAH!!!

GAGA ka talaga, NATHALIEEE!!! Bakit ‘di ko nga ‘to sinubukang buksan? At oo nga naman, Sinong nagsabing kinulong ako dito? Iniwan lang naman ako nila Lorna at Alexa kanina, di ba? GRRRR! Sillyme.

>?<

Di na sana ako nagmukhang tanga , o gawin na lang nating, di na sana ako nagmukhang takas-sa-mental kanina!!! Biskwit!!!

GAGA! GAGA! GAGA! Panay ang hampas ko sa ulo ko. Kahit kailan, di ko talaga ito maasahan. Tsk!

Ok! Speaking of GAGA! Mahanap nga iyong dalwang walang pasabi kong umalis! Biskwit sila huh? Matapos nila akong bigyan ng WEIRD statements ay di na nila ako binalikan! Tsssssk. Lagot kayo sa’kin ngayon.

Pinihit ko na ang pinto na gumawa ng mahinang tunog  ng bumukas ito at siyang dahilan ng pagkakita ko ulit ng kulay-----

SUBALIT,

OoO

“WAAHW!”

Yan lang ang nasambit ko! Nakakalaglag panga! Nakakaluwa eyeballs kasi…

Hindi lang kulay ang nasilayan ko sa paglabas ko sa ALL-WHITE-CREPPY-ROOM na iyon! Kundi…

WAAAH!

OoO

A GLIMPSE OF

INSANITY to the nth level…

To---totoo ba i-itong nakikita ko???

WHAAAAW!!! AS IN WOW!!!

 O  O

   !0!

The Memory ChipTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon