The Memory Chip

Chapter 20 The Plan

"DAPAT hindi nila malaman Nathalie." ani ng isang lalaking naka labgown.

"Pero papaano po papa? Ano po ba talaga ang laman ng white envelope na yan?" saad niya habang tinuturo ang envelope na hawak hawak ng lalaki.

"Hudyat ng kamatayan. Patawad Nathalie, pero oras na para magampanan mo ang iyong tungkulin."

Halos di ko matingnan si Nathalie na hanggang ngayon ang himbing ng tulog. Pinapanuod namin ang CCTV footage bago namatay ang mga magulang ni Nathalie. Kung totoo man ito, bigla kong naisip ang inihabilin sa'kin ng mga magulang ko.

"Pero L, paano ito nangyari? May inihabilin si papa sa'ki-----" natigilan ako ng biglang hawakan ni Blake ang kamay ko.

Napatingin si Lorna sa aming dalawa.

"May tinatago ba kayo sa'kin?" pinatay niya ang monitor tapos humayo sa kinaroroonan namin ni Blake.

"May inihabilin ang mga magulang ni Alexa bago sila pinaslang. Alam nila kung saan tinatago ang memory chip. Alam nila kung papano itinago ni Prof H ang chip. At dahil alam nila kung gaano ito ka delikado, hindi nila ito ipinaalam kay Alexa kaso sa hindi inaasahang pangyayari, nalaman ito ni Alexa. Kaya inihabilin nila na dapat walang ni sinuman ang makakaalam sa nalaman niya, di ba Alexa?" walang prenong sagot ni Blake. Natulala ako. Pa-paano? Ba-bakit?

Napatango na lang ako.

"Very good Alexa. Ngayon, alam niyo na kung nasaan ang memory chip. Tulungan natin si Nathalie sa kanyang tungkulin."

"So what's the plan?" sambit ni Blake. Hindi pa rin ako makakilos at ayaw bumuka ng mga bibig ko.

"Dapat tayo ang unang makakahanap sa memory chip. Alam na ni Ghail ang katotohanan. Siya ang papaslang sa inyo dito sa Ground Zero kasi alam niyang hadlang kayo sa mga plano niya. Hindi totoo na sasakupin tayo ng mga Martians. Kasi ang totoo, sakop niya ang buong angkan ng mga Martians. Siya ang nag utos sa pekeng paglusob dito sa kadahilanang gusto niya kayong patayin."
wika nito habang hinahaplos ang buhok ni Nathalie.

*beep*

Biglang umilaw ang badge ni Lorna.

"Papunta na!" sabay dali daling nag ayos ng mga gamit niyang nakalatag sa mesang katabi sa kinalalagyan ni Nathalie.

"Kayo muna bahala dito. Nahanap na nila ang mga kasamahan niyo." hindi man lang niya kami pinasagot at tuluyan na siyang naglaho.

Nilibot ni Blake ang buong paligid tila naghahanap ng mga kung anu-ano.

"Isa," nakaharap siya sa isang table lamp at may kinuha sa loob nito. Hinagis niya sa mesa ang isang maliit na kahong may nagbi-blink na kulay red sa gitna.

"Dalawa" may nakuha naman siyang tulad nun sa likod ng monitor.

"Tatlo" sa likod ng salamin.

"Apat" sa ilalim ng mesang kinalalagyan ni Nathalie.

At panghuli, kumuha siya ng tubig at inihagis sa ilaw na malapit sa bintana.

"They are monitoring us." at bumalik na sa upuang katabi ko. Natulala ako. Lahat ng nakuha niya ay hearing devices.

"Paano mo nalaman?" tanong ko.

"That was not LORNA." halos nawalan ako ng lakas sa sinabi niya.

"H-how d-did ---"

"Kilala ko si Lorna. May balat si Lorna sa ilalim ng tenga. She got it when I tried to kill her." di ako makapaniwala.

"Kaya ka nagsinungaling kanina." tanging sambit ko.

"They can't fool me. Alexa, kailangan mong maging mapagmasid magmula ngayon. Hindi na natin alam kung sino talaga ang kaaway natin. And you need to kill Nathalie, now!" nanlaki ang mga mata ko.

"B---blake. Naririnig mo ba ang mga pinagsasabi mo? Si Nathalie nalang ang pag-asa natin!" humugot ako ng lakas mula sa bestfriend ko.

"It is the only way to de----"

"NO! Your dad has a reason why she made Nathalie, your sister as--"

"She is NOT MY SISTER! Matagal ng patay ang kapatid ko!" Kalmado ang mga kinikilos niya pero ang bangis ng mga mata niya.

"B--lake" napahawak ako sa mga kamay niya.

"I can't kill my bestfriend. Sorry" napahagulgol na ako.

Nasasaktan ako. Nasasaktan ako sa kadahilanang matagal ko ng alam na mangyayari ito pero hindi ko lang inasahang sa ganito palang pangyayari. I love my bestfriend so much. I don't want to kill her. I can't kill her.

"Sorry" niyakap ako ni Blake. Hindi ko alam pero napaiyak ako ng todo sa ginagawa niya. May gusto ako sa lalaki na 'to. Pero alam kong may iba siyang gusto.

"Tahan na." si Blake ang tipong hindi showy, ang tipid magsalita pero may kung ano sa kanya na kapag kasama mo siya, you can feel that you're safe with him na para bang wala ni sinuman ang makakapanakit sa'yo kasi andyan siya upang protektahan ka.

"You need to do the thing your parents want you to do so. It is the only way, Alexa." pagkatapos niyang ibulong sa'kin iyon. Nagbalik lahat ng sakit,

"Daaaaaaaad! Noooo!!!!" I crawled towards my father whose face is full of blood.

"Y---you need to g---o Al-" he tried to speak in between his breath.

"Noooo. I won't leave you." another bomb exploded.

"Al- gooooo!" my mom screamed while holding her left chest pained by a bullet.

"I won't leave you mom. No!"
I tried pulling them in a safe place. Adrenalin rush helped me. I carried my mom and my dad while the bombs were still exploding.

"Al--, you need to stick to the plan---" my mom tried to reach my face full of tears.

"Mom, how would I know? H--ow? Please don't leave me." but she didn't listen.

"Mooooooooooom!"

"Al- you--- must destroy the h--host in order to deactivate the chip." my dad hugged me so tight and whispered me,

"Al--- do it no matter who or what the host is."

"Daaaaaaaaddd!!! Nooo"

My parents died in my arms. I wasn't able to protect them.

"Best?" that voice.

"Best, nasaan tayo?" her soft voice brought me back to my senses. I whipped my tears. Kinuha na ni Blake ang pagkaka akap niya sa'kin at tumayo papunta kay Nathalie.

"Best, nasa Ground Zero tayo." sagot ko.

"Anong nangyari? Bakit ang sakit ng ulo ko?" pinilit niyang tumayo at umupo.

"At bakit, tayo lang tatlo? Nasan sila?" hindi na ako nagtataka bakit hindi niya maaalala ang mga short term memories niya.

"They are on their missions." sagot ni Blake.

"Alam ko na ang totoo." natigilan kaming dalawa ni Blake sa sinabi ni Nathalie.

"Ano-ng i-ibig mong sabihin?" tanong ko.

"Alexa, do it." tumayo siya at may inabot siya sa'kin.

Nanlaki ang mga mata namin.

Pinilit nyang pinahawak sa'kin ang isang syringe.

"Stick to the plan. Kill me." Kinilabutan ako sa sinabi ni Nathalie. She looked straight to my eyes. I saw her, crying.

Napapikit ako.

*bogsh*
*bogsh*

Nagulat ako when

I heard two gunshots.

"Nathalieeeeeeee!"

***