Nakahandusay si papa na may tama sa ulo habang yakap2x naman ni Lorna si mama na puno ng dugo ang suot niyang lab dress...
O_O
MY PARENTS...
MY PARENTS ARE D-DEAD!!!
Di ko na mapigilan ang pagluha ko . The scene that I've never dreamt to happen for once, are now breaking my heart into pieces. Rinig na rinig ko ang hikbi ni Lorna na lalong nagpatingkad sa sakit at pait na nararamdaman ko ngayon. Iyong sa loob ng napakahabang panahon na di mo nakapiling ang parents mo at ngayon, ito ang madadatnan mo? Urrrrrgh ... Gusto kong magwala! Gusto kong sumigaw! Gusto ko ng mabaliw. Ang SAKIIIIIIIT !!! HUHUHUHUHU TT___TT I hate myself for hating my parents soooooo much! I hate myself because we've never had time together for more than a decade already. Di ko nasulit ang mga pagkakataong kasama ko sila. Di ako nabigyan ng pagkakataong ma.alagaan sila. Di ko nga sila nasabihan ng ILoveYou and Thank You simula nung nagkaroon ako ng muwang sa mundo!!! And thinking that, kills me a lot now! It is dragging me to hell...
"They've already found us." Natahimik ako bigla ng marinig ko ang familiar na boses mula sa likuran ko. Nilingon ko agad ito at ,
"Ma'am Ghail? What ... What are you doing here?" Tama nga ang hinala ko. Boses nga iyon ni Mrs. Ghail. But...
"This isn't the right time for Q&A portion young lady. We need to escape ASAP." she said while tapping my back.
"Ford, we need you!" Ginamit ni Lorna ang badge ko and at a split second, Ford virtually appeared in front of us.
"High Speed. Turbo. Accelerate. Bring us to Gaszera." This time, si Mrs. Ghail naman ang gumamit sa badge ko.
Para na ata akong nasisiraan ng bait. Alam ko ang nangyayari sa paligid ko but here I am, tulala, iiyak, naguguluhan na talaga ako sa mga nangyayari. Di pa nga nag.sisink in sa ulo ko na patay na ang mga parents ko. HUHUHU TT___TT ... Ang dami pang gumugulo sa utak ko ngayon. Ang daming katanungang naglalaro sa isipan ko na konting push na lang eh, sasabog na ang lahat ng brain cells ko.
'bakit ito nangyayari?'
'sinong pumatay sa mga magulang ko?
"Don't worry Nathalie, everything will be alright." binulong ito ni Ma'am Ghail sa'kin sabay tap ng head ko.
"Miss G na lang. From now on, call me Miss G." nakatingin lang siya sa labas ng sinabi niya ito. Miss G?
Ang bilis ng mga pangyayari kasing bilis ng paharurot ni Ford. Halos di ko naaaninag ang dinadaan namin sa sobrang bilis. GRABE!!! Am I just DREAMING?
Am I just HALLUCINATING ?
HOW I WISH!!!
HOW I PRAY!!!
SANA>>>>> PANAGINIP LANG LAHAT NG 'TO!!!
PLEASE>>>>
Nanghihina na ako. Unti-unti ng bumibigat ang mga mata ko. Umiitim na rin ang paningin ko.
Ngunit bago pa man pumikit ang mga mata ko, bigla kong narinig si Lorna nagsalita
"Magsisimula na ang delubyo. Dito na magbabago ang inog ng mundo. SOMEBODY RUINED THE NATURAL CYCLE and it only means, A CORPUS DEATH.."
"WHAT!!!? Paano mo nalaman? Sino ang may gawa?"
"Di ko alam kung sino. Basta , yan ang huling sinabi ni Prof. H. Bago pa siya binawian, may hinabilin pa siya sa'kin."
"Ano?"
"The MEMORY CHIP."
At tuluyan na ngang nilamon ng kadiliman ang paningin ko.
BINABASA MO ANG
The Memory Chip
Science FictionWHAT IF, Dreamland and real world switch off their places? While sleeping, it's the reality; While waking up, it's just a dream? What if, Sleeping forever means living eternally and waking up means DEATH? WHAT IF, CLOSING YOUR EYES and FALLING INTO...
