CHAPTER 12 V's Eyes

275 11 4
                                        

SOMEONE’ s POV

“Ano ba’t nakain mo at naisipan mo ang kalokohang ‘to, ha?” nung nakasigurado na akong nakalayo na ang dalawang bata, inuntag ko kaagad ang babaeng ‘to na daig pa ang isang artista kong makapag-acting.

“Huh? What do you mean?” ok! Akala niya siguro’y di ko siya makikilala.

“NekNek mo! You can fool anyone,… except me!” *sabay turo2x gesture sa kanya*

“ Wooooo! Takot ako…… oh, in a sarcastic way!!! HAHA. Great! Oh! How’s my acting, my CO-ACTRESS? Isn’t it surprising? Isn’t it amazing? Isn’t--- *bogsh*---

“Aray! Masakit iyon huh!” sabay himas niya sa kaniyang batok na tinamaan ko.

“You deserve that para magising ka! Nahihibang ka na ba, ha? Alam mo naman kung ano ang magiging resulta sa ginawa mo, di ba? ” pagsesermon ko sa kanya.

“Alam ko!” sagot niyang parang pilit at galit.

“Alam mo naman pala,eh! Bakit mo pa ginawa yun? Bakit mo---“

“Kalma ka lang pwedi? For the first place, kung labag naman pala sa loob mo ang ginawa ko, I mean NATIN, sana nilaglag mo na lang ako kanina, di ba? Sana di mo na lang ako sinakyan sa trip ko.”

“TRIP? So, TRIP mo lang ‘to? Grabe, wala ka na ba talagang kinatatakutan, ha?”

 

“geezh! WALA!!!”

 

“Naku! GRRR! Ewan ko sa’yo! Bahala ka na nga sa buhay mo!” tumalikod na ako sa kanya at aalis na sana kaso bigla niyang hinawakan ang kamay ko at inilapit ang bibig niya sa likod ng tenga ko.

“Wag ka ngang umasta na parang wala ka ring ginawang kalokohan! Wag kang masyadong magmalinis! Remember, nakita niya na ako at nakita ka niyang nakita mo kami. Kaso di ka umalma o pumalag, di ba? Sangkot ka sana sa mabibiktima ko kung di ka nagpakita o kung nilaglag mo ako kanina. Pero you did the wrong move, kaya ‘yan! Kasapi na kita, bilang isang mambibiktima. Wag na wag mo akong tatalikuran dahil alam mo naman kung ano ang kaya kong gawin sa'yo, di ba? Isaksak mo yan sa kukute mo!” Sabay bitaw ng kamay niya sa pagkakahawak sa’kin at iniwan na ako.

Natakot ako sa sinabi niya…..oh, in a sarcastic way!!!

Akala niya siguro, matatakot niya ako. NekNek niya. Hindi niya ako matatalo kung pag-lilinlang lang ang pag-uusapan! Nakalimutan na talaga niyang matagal ko ng ginagawa yun at sanay na sanay na ako sa gawing ‘yan. Tsk. Kung alam lang niya ang katotohanan, she wouldn’t say those words.

‘SORRY KA NA LANG! Alam na alam ko na ang pinaplano mo. I am just

The Memory ChipTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon