Gruba yeni gelen Wooyoung ve onu istemeyip sevmeyen grup arkadaşları.
Bir yandan üyeler bir yandan hastalığı ne yapacağını bilmiyordu. Kafası o kadar doluyduki artık delirdiğini düşünüyordu.
Bu süreçte yanında olan tek kişi ise sadece Yeosang'dı.
[...
Gece boyunca hiç uyumadan sürekli ağlamıştım. Gerçi şu an da durum pek farklı değildi. Yatakta oturur pozisyona gelip burnumu çektikten sonra ayağa kalktım. Saate baktığımda 6.47'ydi. Daha erken olduğu için kimse uyanmamıştır büyük ihtimalle. Dolabıma ilerleyip içinden iç çamaşırı,gri bir sweet,siyah eşofman ve bornozumu aldıktan sonra kilitlediğim kapıyı açtım ve yavaşça banyoya gittim. Eşyalarımı bir kenara bırakıp üstümü çıkarmaya başladım. Aynaya baktığım zaman gözlerim hem şişmişti hem de kızarmıştı. Boş verip suyu ayarladım ve küvetin içine girdim. Koluma giren ağrıyla dün kestiğimi unutmuştum. Yüzümü buruşturup gözlerimi kapattım ve suyun verdiği güzel hisle rahatlamaya çalıştım.
_________♡_________ Yarım saat sonra.
Tekrardan koluma giren ağrıyla gözlerimi açtım. Kanamaya başlamıştı. Yeterli olduğunu düşündüğüm için suyun içinden çıkıp kolumu peçeteyle sildikten sonra bornozumu giydim. Kenarda duran elbiselerimi giyip kolumu da görülmeyecek şekilde sardıktan sonra banyodan çıkıp odama gittim. Hızlıca dolabımdan bir havlu çıkartıp saçlarımı hafif nemli olana kadar kuruttum ve mutfağa gittim. Güzel yemek yaptığım için üyelere de yemek yaparsam belki biraz yumuşarlar diye düşündüm. Ne sevdiklerini bilmediğim için hem Çin hem de Kore usulü yemekler yapmaya başladım. Yemek yapma işi bitince masayı da kurdum. Saate baktığımda 8 buçuk olmak üzereydi. İlaç saatim geldiği için bir bardak su doldurdum ve odama gittim.
Ne zaman ilaç içmeyi bırakacaktım acaba? Hastalığımı yendiğim halde ilaç içmeye devam ediyordum hem de yıllardır. Bu duruma benden çok annem üzülüyordu. Çünkü ablam da bu hastalık yüzünden aramızdan ayrılmıştı. Öz ablam olmasa dahi küçüklüğümden beri çok seviyordum onu. Maalesef o benim kadar güçlü olamamış ve hastalığını yenememişti. Ikimiz de zamanımızın çoğunu hastane de birlikte geçirmiştik. Onu şu an düşünmek bile özlememe yetiyordu.
Düşünmeyi bırakıp çantamdan bir maske ve şapka çıkartıp taktıktan sonra, kabından gözlüğümü de alıp dış kapıya doğru ilerledim. Aç değildim bu yüzden biraz yürüyüş yapmanın iyi olacağını düşünüyorum.
Yaklaşık bir saat boyunca sokakları dolaşıp gezdikten sonra sahile doğru ilerledim. Aniden göğüs kısmımda bir ağrı oluşunca boş bulduğum ilk banka kendimi attım. Büyük ihtimalle yorulduğum içindir diye düşündüm. Boş verip denizi izlemeye başladım. Dün yaşanan olayları düşününce beni dinlemedikleri için hem kızgınım hem de kırgın ve üzgünüm. Artı olarak Hongjoong hyungun söylediklerini anlamamıştım bile. Ben onları kimseye şikayet etmemiştim. Ayrıca neden gruptan ayrılayım ki? Cidden kim ne söyledi onlara bilmiyorum ama beni ne dinliyorlar ne de inanıyorlar. Off! Bir kaç dakika sonra telefonum çalınca kim olduğuna bakmadan açtım ve karşı tarafın konuşmasını bekledim. Ama nefes alma ve verme sesinden başka ses olmayınca sinirle konuşmaya başladım.
''Alo! Kiminle görüşüyorum? Tanrım konuşmayacaksanız neden arıyorsunuz? Böyleleri de anca beni bulur. Deli midir nedir-''
''Woo benim Seonghwa! Neredesin sen? Pratik saati yaklaşıyor ama beyefendi ortalıkta yok. Bir daha haber vermeden yurttan ayrılma.Bu seni ilk ve son arayışımdı.Kölen ya da hizmetçin yok peşinden koşsun. Ayrıca deli değilim ben.''demiş ve telefonu üstüme kapatmıştı. Hızlıca ayağa kalkıp eve-yurt demeyi sevmiyorum- doğru koşar adımlarla ilerlemeye başladım.
Hızlı olduğum için 1 saatlik yolu 20 dakika da gelmiştim. Yorulduğum için nefes nefese kalmıştım. Zili çalıp sırtımı duvara yasladım ve derin nefesler almaya çalıştım ama her aldığım nefeste sanki bir şey batıyormuş gibi canımı acıtıyordu. Kapı açılınca kim olduğuna bakmadan direk odama ilerleyip büyük ihtimalle sabah içmeyi unuttuğum ilacımı içtim ve rahat nefes almanın verdiği rahatlıkla kendimi yatağa atıp gözlerimi kapattım. Üyelerin beni beklediğini hatırlayıp sinirlenmemeleri için yataktan kalktım ve salona gittim.
573 kelime 25.03.2021
2 gündür bu bölümü atmaya çalışıyorum ama olmuyor. Normalde 1500 kelime falandı ama bölüm atılsın diye yarıda kesmek zorunda kaldım. Yarısını da bugüniçindeatacağım.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
♤Woosan ile kalın ve çokça sevin.♤
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Bu da benden size küçük bir bilgi umarım işinize yarar.
