Gruba yeni gelen Wooyoung ve onu istemeyip sevmeyen grup arkadaşları.
Bir yandan üyeler bir yandan hastalığı ne yapacağını bilmiyordu. Kafası o kadar doluyduki artık delirdiğini düşünüyordu.
Bu süreçte yanında olan tek kişi ise sadece Yeosang'dı.
[...
Wooyoung bazı günler olduğu gibi yine tüm gece vaktini kitap okuyarak geçirmişti. Artık başının gözlerinin ağrımaya başladığını farkedince kaldığı yeri işaretleyip içine ayrıcı koydu ve oturduğu yerde gerindi. Saate baktığında 8 olmak üzereydi. Saati görünce şaşırdı ve ayağa kalktı. Uzun zamandır oturuyor vaziyette olduğu için ayakları uyuşmuştu bu yüzden hafif sendelemişti. Sehpadan kitabını alıp odasına doğru ilerlemeye başladı. Kitabını şifonyerin üstüne, elbiselerini de çıkartıp yatağın üstüne koydu ve dolabını açıp uyumlu ve güzel bir kombin yapıp giyinmeye başladı.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
(Böylekıyafetler koyuyorum sürekli ama hoşunuza gidiyordur inş)
Giyindikten sonra saçlarını eliyle dağıtıp çiçek kokulu parfümünü sıkıp odasından çıktı.
Birazdan üyelerin kalkacağını hesaplayıp kahvaltı hazırlamak için mutfağa ilerlemeye başladı. Geçerken San'in kaldığı odanın kapısını açık görünce yönünü oraya çevirdi. Kapıyı geçebileceği şekilde açıp içeriye girdi. Çok havasız diye düşündü. Açıkçası 1-2 ay önce temizlik yaptığında tavanda gördüğü şeyler yüzünden odaya gelmek istemiyordu. Ama şimdi bakınca o resim ve posterlerden bir tane bile yoktu. Şimdi anlıyordu ki sadece kendisi temizlik yaptığı zaman onlar oraya koyulmuştu. Şimdi düşünüyordu da kendisine çok haksızlık yapılmıştı. Boş yere zorbalık yapıp dışlamışlardı. Hemen affetmemeliydim diye düşündü. Ama hemen bu düşünceden vazgeçti. Çünkü onlar onun grup arkadaşları,arkadaşlarıydı. Ayrıca şu an da kendisine çok güzel davranıyorlardı. Sanki dile getirmiyorlar ama hareketleriyle özür diliyorlardı. Kafasını iki yana sallayıp düşüncelerini kafasından attı. Yatağın yanına adımlayıp üstü açık bir şekilde uyuyan San'a baktı ve yorganı üstüne örttü. Farkediyordu ki günden güne bu çocuğa kapılıyordu. O kömür gözlere, siyah saçlara, fazla dolgun olmasa da yumuşak gözüken dudaklara, sevdiği ve tanıdığı kişilere karşı eğlenceli ve yumuşak ; tanımadığı ve sevmediği kişilere karşı soğuk ve donuk bakışları, düşündü de bu saydıkları için herşeyi yapabilirdi. Ama San'da en sevdiği şey hiç bir şey söylemeden kendisine yardım etmesi ve uzun süre boyunca içinde kaybolduğu hareleri ile göz göze gelmesiydi. Tekrardan düşüncelerini kafasından atıp hep bakmak ve izlemek istediği adama son bir bakış atıp kahvaltı hazırlamak için mutfağa gitti.
__
Hazırladığı masaya eksik var mı diye son bir kez göz gezdirip çaydanlığın altını kapattı ve mutfaktan çıktı. Şirkete gitmek için odasından maskesini ve şapkasını aldı. Ne de olsa artık insanlar onları tanıyordu. Çünkü şirket sosyal medyaya ve afişlere resimlerini koyup grubu tanıtmıştı bu yüzden dikkatli olmalıydılar. Maske ve şapkasını hızlıca takip spor ayakkabılarını giydi ve şirkete gitmek için dışarı çıktı.
Bu aralar iştahı olmadığı için yemek yiyemiyordu doğru düzgün bu yüzden kendisini hiç dinç hissetmiyordu. Bu sabahta kahvaltı yapmadığı için ve uykusuzluğun verdiği etkiyle kendisini güçsüz hissediyordu. Ayrıca çok uykusu vardı ne diye tüm gece kitap okudu ki? Sonunda şirketin önüne geldiğinde güvenliğe kimliğini gösterip içeriye girdi. Vakit kaybetmeden gördüğü bi kaç tanıdık kişiye başıyla selam verip başkanın odasının önüne gitti. Buraya gelene kadar iyiydi ama şimdi gerilmeye başlamıştı. Ellerinin terlediğini ve titrediğini hissediyordu. Yutkunup kendine gelmek için kafasını iki yana sallayıp kapıyı tıklatıp içeriden onay gelmesini bekledi. Çok geçmeden içeriden gelen 'gel' sesiyle kapıyı geçebileceği kadar aralayıp yavaşça içeriye girdi. Başkanları olacak adama baktığında kendisini beklemediğini belli eden şaşkınlığıyla Wooyoung'a bakıyordu. Boşverip önünde eğildi ve boğazını temizleyip konuşmaya başladı.
