Gruba yeni gelen Wooyoung ve onu istemeyip sevmeyen grup arkadaşları.
Bir yandan üyeler bir yandan hastalığı ne yapacağını bilmiyordu. Kafası o kadar doluyduki artık delirdiğini düşünüyordu.
Bu süreçte yanında olan tek kişi ise sadece Yeosang'dı.
[...
Dün başkanımızın söylediğine göre bugün resmi olarak bir gruba girecektim ve yurtta kalmaya başlayacaktım. Beni severler mi bilmiyorum ama kendimi sevdirmek için herşeyi yapacağım. Açıkçası çok heyecanlıydım çünkü küçüklüğümden beri idol olmak istiyordum ama 2 sene öncesine kadar hastalığım yüzünden hiçbir şey yapamıyordum. Şimdi ise hastalığımı yenmiş hayallerimi gerçekleştiriyordum. Hastalığın ne? diye soracaksanız, karaciğer kanseriy-dim ilk evreler olduğu için 2 sene de yenmiştim ama onun dışında eskiden kan kusardım ama neden olduğunu kimse bilmiyordu şimdi ise sadece gerildiğimde kusuyordum.
Bunları düşünmeyi boşverip yatağımdan çıkıp banyoya gittim. Kısa ve ılık bir duş alıp odama ilerledim ve kıyafet dolabının tam önünde durdum. Güzel olduğunu düşündüğüm bir kombin yaptım ve giymeye başladım. Siyah bir kazak,siyah pantolon,siyah bir ayakkabı seçmiş ve giymiştim.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Dipleri hafiften gelmiş olan mor saçlarımı iki yana ayırıp kenarda duran küçük çantamın içine gerekli eşyalarımı koydum ve evden çıktım. Beni götürücek olan arabaya önceden valizlerimi koyduğum için rahattım. Şoföre ilk önce şirkete gitmemizi söyleyip arkama yaslanıp camdan dışarıyı izlemeye başladım.
''Efendim geldik.''şoförün sesiyle ona dönüp kısa bir teşekkür mırıldanıp dışarıya çıktım. Şirkete girdiğimde tanıdıklarıma selam verip direk başkanın odasına çıktım. Kapıyı tıklatıp içeriye girdim.
''Merhaba efendim şey için gelmiştim. Dün çıkış yapacağım gruba söylediniz mi beni?''
''Sana da merhaba Woo. Hm evet söyledim. Biraz sinirlendiler ama sorun değil zamanla alışacaklardır.''dedi.
''Peki ya menajer hyung nerede bizi o tanıştıracaktı?''
''Sen arabaya binip şöförün seni götüreceği yere git. Menajer hyungun da yurda gitmiş''
'Peki teşekkür ederim'diye mırıldanıp önünde eğilerek selam verdim ve dışarı çıkıyordum ki başkanın sesiyle tekrar ona döndüm.
''Woo ilaçlarını alıyorsun değil mi?''demişti. Iç çekip cevap verdim.
''Evet efendim içiyorum ve lütfen merak etmeyin ben artık gayet sağlıklıyım.'' diyip kendimi dışarıya attım. Yurda gidene kadar gözlerim kapalı bir şekilde oturdum. Şoförün geldiğimizi söylediğini duyunca sebepsiz yere endişelenmeye başladım ve midem bulanacakmış gibiydim. Yüzümü buruşturup 'tamam' dedim ve dışarıya çıktım. Menajer hyungda yeni gelmiş olacak ki kapının önünde bekliyordu. Ağzımı açıp''Hyung beni bekle.'' dedim. Oda beni duymuş olacak ki bana dönüp 'okey' diye bağırdı. Daha fazla bekletmemek için hızlıca koşmaya başladım. Tam yanına geldiğimde kapı açılmıştı. Oraya döndüğümde benden uzun ve kalıplı biri vardı ve yüzünden memnun olmadığı belliydi.
