Gruba yeni gelen Wooyoung ve onu istemeyip sevmeyen grup arkadaşları.
Bir yandan üyeler bir yandan hastalığı ne yapacağını bilmiyordu. Kafası o kadar doluyduki artık delirdiğini düşünüyordu.
Bu süreçte yanında olan tek kişi ise sadece Yeosang'dı.
[...
Wooyoung ağlayarak ve koşarak pratik odasından gittikten sonra diğerleri şaşkınlıkla arkasından baktı. Hongjoong elindeki içeceğini son kere içip çöpe attı ve San'ın yanına ilerledi.
''Neler oluyor San? Wooyoung neden ağlayarak gitti? Umarım sebebi sen değilsindir.''
Tek kaşını kaldırmış kendisine soru yönelten ve imayla konuşan hyunguna usulca döndü San. Ne diyecekti 'Wooyoung'a demek istediğimşeyler yerine ağır cümlelersöyleyip kalbini kırdım'mı? Gerilmeye başladığını hissediyordu.
''Evet San seni dinliyoruz. Eminim bize söylemek ve açıklamak istediğin şeyler vardır.''
Seonghwa'nin sesiyle daha da gerildiğini hissetti. Derin bir nefes alıp kendisini konuşmak için hazırladı. Hazır hissedince de diline ne geldiyse bir çırpıda söyledi.
''Ben sadece bazı gerçekleri yüzüne vurdum o kadar, kötü bir şey yapmadım. Belki kalbi kırılmıştır ama birinin bunları yüzüne karşı söylemesi gerekiyordu ve o kişi de ben oldum. Olmaz olsaydım.''
''Ne gerçeği San? Neyden bahsediyosun? Tanrı aşkına düzgünce anlatsana şunu. Hiçbir şey anlamadım.''
''Yunho ne demek istediğimi az çok anlamışsınızdır.''
''San çıldırtma beni. Ne söyledinde öyle içli içli ağlıyordu?'' Hyungunun minyon ve şirin görünüşünün aksine sert çıkan sesiyle iç çekip pişmanlık dolu sesiyle Wooyoung'a gerçek diye söylediklerini anlatmaya başladı. Aslında Wooyoung ile göz göze geldiği zaman içinde bir yerler de kıpırdanma olmuştu ve bu San'a garip gelmişti. Wooyoung'un gözleri ışıl ışıl parlıyordu. Ve çok farklı bakıyordu. Duygu dolu ve çok güzel. Sanki Wooyoung kendisine bakıyorken ondan bi hamle ya da bi şey bekliyormuş gibi izliyordu gözleri gözlerini. San bu bakışlara, duygu dolu bakışlara nasıl ve niye karşılık vereceğini bilememişti ve o an aklına ne geldiyse söyledi karşısındakinin kırılıp kırılmayacağını düşünmeden. Çünkü telaşlanmıştı ve tanrı aşkına onun bir sevgilisi vardı nasıl karşılık verseydi o bakışlara ve beklenti dolu gözlerine. O konuşurken Wooyoung'un gözleri yine ışıl ışıl parlıyordu ama bu sefer gözleri dolu olduğu için, ağlamaya başladığı içindi. Wooyoung'u öyle bırakıp şarkıyı kapattığında yan gözle ona baktığında daha çok ağlamaya başladığını görmüştü ve bu onu söyledikleri yüzünden pişman etmeye başlamıştı bile. Özür dilemek istemişti o an,söyledikleri yüzünden pişman olduğunu ve asıl söylemek istediklerini söylemek istemişti ama geç kalmıştı artık. Bu sefer gerçekten ağır konuştuğunun farkındaydı ama ne yapacağını bilmiyordu. Özür mü dilemeliydi? Yoksa hiçbir şey olmamış gibi yoluna devam mı etmeliydi? Yeosang'in sesiyle düşünceleri bir kenara bırakıp ona döndü.
