Gruba yeni gelen Wooyoung ve onu istemeyip sevmeyen grup arkadaşları.
Bir yandan üyeler bir yandan hastalığı ne yapacağını bilmiyordu. Kafası o kadar doluyduki artık delirdiğini düşünüyordu.
Bu süreçte yanında olan tek kişi ise sadece Yeosang'dı.
[...
Salona geldiğimde hepsi birbiriyle konuşuyordu ve telefonlarıyla ilgileniyordu. Yalandan boğazımı temizleyip ''Herkese günaydın.''dedim. Hiçbiri karşılık vermeyi bırak kafasını bile bana çevirmemişti. Derin bir nefes alıp verdikten sonra yeniden konuşmaya başladım,''Gitmeden önce size kahvaltı hazırlamıştım beğendiniz mi? Açıkçası ne sevdiğinizi bilmediğim için kafama göre hazırlamıştım. Umarım güzel olmuştur ve siz de beğenmişsinizdir.''dedim büyük bir hevesle. Nihayet bana bakmışlardı. İlk konuşan Yeosang olunca ona döndüm yüzüme içten bir gülümseme koyarak.
''Doğruyu söylemek gerekirse sana her ne kadar kırgın olsam da yalan söylemeyeceğim. Herşey çok güzel olmuştu ellerine sağlık. Benim fikrimi alacak olursan bundan sonra her zaman böyle hazırlamalısın kahvaltıyı. Eminim diğerleri de beğenmiştir.'' Neden kırgın olduğunu anlamasam söyledikleri beni mutlu etmişti. Diğerleri bir şey demeden koltuktan aynı anda kalkmış ve salondan çıkmıştı. Hepsi gittiğinde Yeosang ile yanlız kalmıştık. 'Fırsat bu fırsat git konuş' diyen iç sesime hak vererek Yeosang'a doğru adımladım. Benim yanına geldiğimi fark edince hızla arkasını dönmüş gidecekken bileğinden tuttum ve konuşmaya başladım ''Yeosang,bekle lütfen. Biraz konuşalım lütfen. Söz veriyorum uzun sürmeyecek,sadece 5 dakika lütfen.''diye yalvararak konuştum. Kararsızca gözlerimin içine bakmış ardından 'Tamam'diye mırıldanmış, bileğini elimden kurtarıp koltuğa oturdu. 1-2 saniye sonra ben de yanına oturdum ve açıklama yapmaya çalıştım.
''Yeosang, bak ben ne yaptığımı bilmiyorum ancak özür dilerim. Ben gerçekten ne yaptığımı bilmiyorum ve kim size ne söyledi gerçekten bilmiyorum ama ben sizi şikayet etmedim ve gruptan ayrılmayacağım. Lütfen bana inan,bana inanmalısın.''dedim. Sonlara doğru kısılmış sesimle. Derin bir nefes aldıktan sonra yeniden konuşmaya başladım. ''Ben bu gruba gelmek için gerçekten çok emek verdim ve uğraştım. Bu kadar emek vermişken neden ayrılayım ki gruptan? Neden boş yere tüm emeklerimi ve uğraşlarımı çöp edeyim ki?'' diyerek konuşmamı bitirdim ve dolan gözlerimi görmesin diye başımı eğdim ve konuşmasını bekledim ama o beni şaşırtarak bana sarılmıştı. Şaşkınlığı bir kenara bırakıp ben de ona sarıldım ve konuştuklarını dinlemeye başladım.'' Sana inanıyorum Jung Wooyoung. Kim ne derse desin saan inanacağım ve güveneceğim. Umarım bu inanışımı ve güvenimi sarsacak şeyler yapmazsın. Neyse sil o gözyaşlarını da bizde gidelim artık. Yoksa Hwa ve Hong hyungdan azar işiteceğiz.''demiş ve ayağa kalkmış ve önden ilerlemişti. Ben de burnumu çekip gözyaşlarımı sildikten sonra ayağa kalktım ve yüzümde ki aptal gülümseme ile peşinden ilerledim.
~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•
''Yeter bu kadar hepimiz yeteri kadar iyi çalıştık. Şimdi dinleme vakti.'' Hongjoong hyungun söylediği cümle ile birlikte sırtımı arkamda ki duvara yaslayıp dinlenmeye başladım çünkü çok yoruldum. Yaklaşık 8 saat boyunca sadece 3 defa mola vererek pratik yapmıştık. Beni sürekli görmezden gelmişlerdi ve itip yere düşürüyorlardı. Eminim kollarımda ve bacaklarımda morluklar oluşmuştur. Canım acıyordu düşerken ama katlanacaktım artık.
Önüme uzatılan şu şişesini alıp içmeye başladım. Kimin verdiğine bakmak için kafami kaldırdım ve Yeosang'in verdiğini düşündüğüm için gülümseyerek konuşmaya başladım.
''Teşekkür ederim Sanggie. Yorulmuştum ve susam- Ahh sen miydin San? Üzgünüm Yesosang'in verdiğini düşünmüştüm. Teşekkür ederim San-ah gerçekten susamıştım. ''
''Keyfimden getirmedim. Yeosang rica ettiği için getirdim. Yoksa umurumda bile değilsin.''demişti ama bana hiç bakmıyordu,kaşlarını çatmış ve bir noktaya bakiyordu . Gözlerini takip ederek baktığı yere baktığımda, kıpkırmızı olmuş kolumu gördüm. Panikle ayağa kalkıp kolumu arkama sakladım. Sanırım pratik yaparken yere düştüğüm için ve zorladığım için kanamış olmalı.
''Neden kolun kanıyor? Yanlış anlama seni düşündüğüm için değil sadece etrafta biri görürse sana zorbalık yaptığımızı düşünecek.''
''Sabah size kahvaltı hazırlarken b-bıçak yanlışlıkla elimden koluma düştü ve kesildi. Sanırım pratik yaparken zorladığım için kanamış.'' Aklıma gelen ilk yalanı söylemiş ve fark etirmeden rahat bir nefes verdim.
''İnanmadım ama öyle olsun. Neyse gelde kolunu temizleyip saralım yoksa kötü olacak bizim açımızdan. Ha unuttum sanma dün yapamadığımız koşuyu bugün yapacağız.''demiş ve kolumdan sürükleyerek ikimizide dışarıya götürmüştü. Akşam yapacağımız koşu belki de onunla kaynaşmam için iyi bir fırsat olabilir.
Bu bölümdeböyle bitti. Aslında bu 5.bölümün devamıydi ama birlikte atamadığım için ayrıayrı atmak zorunda kaldım. Umarım okurken sıkılmıyorsunuzdur.
652 kelime 25.03.2021
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
