Episode-17

15.9K 1.2K 121
                                    

Zawgyi Version

ပန္းေပါင္းစုံပြင့္လန္းေန‌ၿပီး ပန္းရနံ႕ေလးေတြေမႊးႀကိဳင္သင္းပ်ံ့ေနေသာ ပန္းခင္းႀကီးထဲ တစ္ေယာက္တည္း ရပ္ေနမိစဥ္ အေနာက္ကေန ကိုယ့္မ်က္လုံးေတြကို လွမ္းအုပ္လိုက္တဲ့ လက္ေလးတစ္စုံ...။
တစ္ဆက္တည္းၾကားလိုက္ရတဲ့ အသံဩဩေလး...။

"ဘယ္သူလို႔ထင္လဲ....?"

ကေလးဆန္စြာေမးလာေသာ ေယာင္းေၾကာင့္ၿပဳံးလိုက္မိရင္း ကိုယ့္မ်က္လုံးကိုအုပ္ထားတဲ့သူ႕လက္ေလးကို အသာအယာဖယ္ခ်ကာ

"မေျပာတတ္ဘူး...ဘယ္သူလဲမသိဘူး..."

စေနာက္လိုက္ေလေတာ့ စိတ္ဆိုးသြားတဲ့မ်က္ႏွာေလးနဲ႕ ကိုယ့္ေရွ႕ေရာက္လာၿပီး ႏႈတ္ခမ္းတစ္ဆူဆူနဲ႕ ရန္ေတြ႕ေလေတာ့သည္....။

"မင္း ငါ့အသံကိုေတာင္မမွတ္မိဘူးလား...!? ဒါက လြန္လြန္းသြားၿပီမဟုတ္ဘူးလား...!?"

"အဟက္...! ကိုယ္က စတာပါကြာ...! ကိုယ့္ရဲ႕ေယာင္းကို ကိုယ္ကမသိစရာလား...? ေယာင္းရဲ႕ဒီႏႈတ္ခမ္းဆူဆူေလးကို ေတြ႕ခ်င္လို႔စလိုက္တာ...."

"ငါ့ႏႈတ္ခမ္းဆူတာကိုဘာလို႔ေတြ႕ခ်င္တာလဲ ....?"

"ဒီလိုနမ္းမလို႔...! *ႁပြတ္*...."

ႏႈတ္ခမ္းဆူဆူေလးဆီ ႁပြတ္ခနဲတစ္ခ်က္အနမ္းေပးလိုက္ေလေတာ့ ‌စေတာ္ဘယ္ရီသီးေလးလိုရဲတက္လာတဲ့ ေယာင္းရဲ႕မ်က္ႏွာေလး...။
ဘယ္အခ်ိန္ပဲၾကည့္ၾကည့္ ထိုမ်က္ႏွာေလးက ကိုယ့္အတြက္ ေအးခ်မ္းရာပင္....။

"ေတာ္စမ္းပါ...! လူလိမ္ႀကီး ၾကည့္လို႔ကိုမရဘူး..!"

"ဟာ...! ေယာင္း ဘယ္သြားတာလဲ..? ‌ေယာင္း...?"

လူလိမ္ႀကီးလို႔ဆိုကာ ပန္းခင္းထဲေျပးထြက္သြားတဲ့ ေယာင္းေနာက္ ကိုယ့္မွာေျပးလိုက္ရေတာ့သည္....။

"ေယာင္း...! ေျပးထား ေျပးထား! မိရင္ေတာ့ မလြယ္ဘူးမွတ္....!"

"အဟားဟား...! အရင္ပဲ မိေအာင္ဖမ္းပါဦး ဂြၽန္ရဲ႕....!"

ညေနခင္း ေနဝင္ဆည္းဆာအခ်ိန္ ပန္းခင္းထဲ ရယ္ကာေမာကာ ေျပးလႊားေနၾကေသာ ကိုယ္တို႔ႏွစ္ေယာက္ရဲ႕ပုံရိပ္ေလးမွာ လွပစြာ....။

Fallen For You [Completed]Where stories live. Discover now