Hoofdstuk 8

44 8 20
                                    

Renée kijkt met een verbaasde frons rond. Nooit had ze ook maar een moment gedacht dat dit alles zich op het dak van haar woonruimte zou bevinden.
Via de schuifdeuren zijn ze eerst het domein van de broers binnengetreden, die daar allebei een ruime woongelegenheid voor zichzelf hebben gecreëerd. Afgezien daarvan is er voldoende ruimte voor enkele kleinere hokjes, waar zich volgens haar de plekken bevinden waar haar lotgenoten hebben uitgeslapen. Behalve dat, zal het verder dienst doen als opslag en dergelijke.

Uitgezonderd die kamertjes, bevindt er zich verder een stevige trap, aan het oog onttrokken door een donker trappenhuis en een degelijke deur. Die leidt naar het dak waar een fantastische creatie is neergezet.
Hoe het precies in elkaar steekt, kan ze niet achterhalen. Zelfs niet als ze met haar voorhoofd tegen het glas drukt om de constructie te bekijken. Het lijkt erop alsof er met spiegels is gewerkt, al kan ze van binnenuit prima naar buiten kijken. Althans: via de lange kanten.
Door de speciale ramen waar de hele verdieping uit bestaat lijkt het alsof het dak plat is, maar in werkelijkheid is er een complete etage bij opgebouwd.

Renée wordt geconfronteerd met zichzelf als ze de beide spiegels aan de korte muren bestudeerd. Ze loopt richting de verst mogelijke hoek vanuit de trap gezien. Daar zijn weliswaar extra lichten in de spiegel gemonteerd, maar er staan ook zoveel spullen - in de vorm van een compleet warenhuis aan kleding, een diversiteit aan pruiken en make-up, en zelfs een barre - dat zichzelf zien lastiger gaat.

Emine is Renée gevolgd. Aan haar glimmende ogen te zien, zal ze nog wel een tijdje zoet zijn met deze hoek verkennen. Haar handen knijpt ze in elkaar van verrukking en ze verdwijnt al snel praktisch helemaal tussen alle kleren.

Renée drentelt iets verder, want in de korte hoek daarnaast staan attributen waarvan het lijkt alsof die speciaal voor haar neer is gezet. Haar blik gaat over een dikke mat en automatisch gaat ze met haar handen langs de trampolines en een trapeze. Haar handen jeuken om alles uit te testen.

Menno is achtergebleven op de zesde verdieping, aangezien zijn passie zich daar bevindt. De computers hebben hem niet losgelaten.
Ergens vindt Renée het toch een beetje gek dat hij zonder toezicht - en daarom met alle vertrouwen die Leander haar niet heeft gegund - alleen achter blijft. Zeker gezien zijn eerste reactie. Is hij niet geïnteresseerd in wat deze verdieping te bieden heeft? Ze vertrouwt het niet helemaal.
Aan de andere kant, wat maakt het haar uit? Op dit moment voelt ze nog geen band met het Verborgen Project. Al heeft ze wel het idee dat dat gaat komen.
Strijden voor de goede zaak is alleen maar mooi meegenomen en ze zal liegen als ze zegt dat ze niet iets meer spanning in haar leven zocht. Ze is benieuwd naar haar toekomstige opdrachten en ze begrijpt het belang van deze trainingsruimte heel goed, zeker gezien haar eigen verleden.

Bij de andere korte muur staan grote gym attributen, vooral gericht op kracht en minder op cardio, hoewel er ook loopbanden en enkele fietsen staan.
Voor de spiegel die daar de muur beslaat, staan enkele banken met voldoende kettlebells en gewichten om de verdieping te doen instorten als je alles op elkaar zou stapelen.
Verspreid staan halterbanken en andere fitnessbanken voor het trainen van de diverse spiergroepen. Aan de nonchalante blikken van de heren Nowak te zien, is dit hun expertise en ze ziet ook Hille er bijna kwijlend naar kijken.

Het midden van de zaal bestaat uit een grote platte mat, wat zonder twijfel wordt gebruikt voor allerhande mogelijkheden.

Leander klapt in zijn handen, als om aan te geven dat hij er ook nog is.
Wijs van hem, want de middelmatige man zal ongetwijfeld de leidinggevende van dit hele project zijn, maar ondanks dat wordt hij vaak vergeten door zijn te verwaarlozen uitstraling.
Echter, iedereen in deze ruimte heeft een specifieke vaardigheid en het feit dat hij vaak over het hoofd wordt gezien zal hoogstwaarschijnlijk de zijne zijn.

Leander verheft zijn stem ietwat om door iedereen verstaanbaar te zijn in de langwerpige trainingsruimte en zegt: "Emine heeft het al goed begrepen. Ik stel voor dat jullie doen waar jullie goed in zijn en datgene bezigen wat jullie leuk vinden. Maar," en hier legt hij de nadruk op, "behalve leerling, verwacht ik na verloop van tijd dat jullie ook leraar zullen zijn in jullie expertise. Door elkaar scherp te houden en te trainen, verwacht ik alleen maar verbetering in jullie kunnen.
Voor vandaag is dat natuurlijk niet meer aan de orde qua tijdstip. Zodra je hebt gezien en uitgetest wat je wil, verwacht ik jullie allemaal beneden. Daar zorg ik ondertussen voor een lekkere maaltijd en dan kunnen we praten."

Hij ziet er tevreden uit. Alsof alles volgens plan verloopt, en gelijk heeft hij.
Leander wacht geen antwoord af en zwaait half ten afscheid. Volgens Renée ziet alleen zij dat, aangezien de drie mannen als de beste maatjes, die ze nu zijn, al druk enigszins patserig aan het rondlopen zijn bij de gewichten.
En Emine heeft volgens haar nauwelijks gehoord wat Leander - ondanks zijn stemverheffing en het benoemen van haar naam - heeft gezegd, want die is druk bezig geweest met een korte pruik opdoen en een lange jas aantrekken over haar gebloemde jurk. Ondanks die ogenschijnlijk onbeduidende aanpassingen, lijkt het opeens alsof Renée zich met vier mannen op deze verdieping bevindt.
Ze is zeer geïntrigeerd in deze gedaanteverandering en loopt nieuwsgierig Emines kant op.

De rest van de dag zijn de rekruten bezig met het verwerken van alle nieuwe informatiedie ze hebben ontvangen. 

Verborgen project [onc2021]Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu