Verborgen project [onc2021]

Hoofdstuk 13

Het beeld vertoont allemaal onvolkomenheden en geflikker en is daardoor niet lekker te volgen. Menno kijkt Hille en de twee vrouwen met rode koontjes aan. Hij heeft een uitdagende blik in zijn ogen.

De koning begint opnieuw: "Zeer geachte leden van het Verborgen Project, bij deze ontvangen jullie mijn hartelijke dank voor de inspanning die vandaag is geleverd. Ik kan me voorstellen dat dit werk voor het vaderland een bijzonder gevoel achterlaat nu blijkt dat jullie niet ingewijd worden in het doel ervan. Jullie worden niet erkend, althans: niet publiekelijk, en daardoor kan dit wat rauw op je dak vallen."

Hille merkt op hoe Leander hem scherp aankijkt en hij reageert met een schouderophalen. De leider ontspant en knikt hem bemoedigend toe. Hille keert zich naar het beeldscherm en Menno start het bericht van voor af aan.

De vorst vervolgt: "Dat is de reden dat ik dit bericht heb samengesteld. Het is bedoeld om je een hart onder de riem te steken en aan te geven dat jullie werk ontzettend nodig is en heel erg wordt gewaardeerd."

Hille merkt op hoe de vrouwen elkaar aankijken, een opgewonden gloed in hun ogen.

Zijne Majesteit de Koning eindigt: "Een kleine tip van de sluier kan ik wel oplichten: de cliënt heeft een bestand op zijn computer staan met gegevens die schadelijk kunnen zijn voor belangrijke undercover agenten. Hun identiteit kan daarmee in gevaar komen. Nu wij zelf over die informatie beschikken, kunnen we die personen allemaal langs en ze veilig houden.
Veel contact kan ik niet met jullie hebben, zelfs deze boodschap kan leiden tot ontdekking waardoor we berichtgeving zoveel mogelijk moeten beperken. Hopelijk krijgen jullie goede moed door mijn persoonlijke en hartelijke dank. Heel veel succes in de toekomst gewenst."

De koning zwaait, en een hartelijke glimlach staat op zijn gezicht als het scherm abrupt stopt, met de vorst schuin afgesneden van zijn bovenlichaam die ook deels in beeld was. Het is een bizar gezicht, maar zonder het geflikker en gedoe kan Hille eindelijk rustig ademhalen. Hij knippert met zijn ogen om de oplichtende punten die in zijn blikveld verschijnen en verdwijnen nu definitief weg te werken en kijkt toe hoe Renée, Emine en Menno hetzelfde doen. Leander lijkt immuun.

Het is even stil. Allemaal zijn ze de woorden van de koning aan het verwerken.

Hille zegt: "Dat is allemaal goed en wel, maar ik héb helemaal nog niks gedaan. En ik wil graag de dank van de koning echt verdienen. Dus wanneer kan ik aan de slag?"

Hij merkt op hoe ook Renée en Emine vrolijk knikken, aangestoken door zijn enthousiasme. Door de peptalk van de koning heeft een ieder extra zin in de volgende opdracht gekregen.

Leander wrijft in zijn handen en zegt vergenoegd: "Dat komt heel goed uit. We wilden jullie eigenlijk wat rust gunnen, maar eerlijk gezegd hebben we een klus die feitelijk niet kan wachten. Dit is iets wat we 's nachts op moeten lossen, en de situatie is vannacht uitermate gunstig. Hille, dit is echt wat voor jou."

Met jongensachtige onstuimigheid omhelst de tiener Renée en hij merkt hoe zij dat ongemakkelijk ondergaat. Als hij uiteindelijk een kleine glimlach ziet en haar lichaam uit haar verstijving komt, beschouwt hij dat als een overwinning. Zeker als ze terug knuffelt.

Hille is al snel weer afgeleid en hij vraagt Leander met schitterende ogen en praktisch op en neer wippend van plezier: "Wat is de opdracht?"

Leander kijkt geheimzinnig en dempt zijn stem. Automatisch buigt iedereen zich naar hem toe. Hij zegt: "We gaan inbreken in een hoog gebouw. Vooral van jullie twee, Hille en Renée, hangt heel wat af. Ik zal de bijzonderheden zo met jullie bespreken. Maar eerst koffie, me dunkt?"

Opeens huiselijk wijst hij iedereen een plek toe in de zithoek en bedient een ieder.
Nadat ze allemaal voorzien zijn, haalt hij een plattegrond vanuit een kast bij de computers en spreidt hem uit over de salontafel.
Hij legt het plan uit. De ogen van Renée worden steeds groter en Hille kijkt ook bedenkelijk, maar hij wipt wel steeds opgewondener op en neer totdat Menno hem lichtelijk geïrriteerd een duw met zijn schouder geeft.

Leander bewaard de vrede en zegt: "Menno, wil jij de headsets klaarmaken voor gebruik? Die zullen we hard nodig hebben."

Hille merkt dat Renée hier moeite mee heeft. Haar ogen zijn tot spleetjes geknepen en ze zegt kil: "Leander, dit gaat hem absoluut niet worden. Dat snap jij toch zelf ook wel? Wat is het nut hiervan? Dit kan me mijn leven kosten! En waarvoor?"
Vol agitatie is ze naar het puntje van haar zitplaats geschoven en ze kijkt vol ongeloof op richting Leander. Haar vingers vlecht ze door de onderkant van haar shirt.
Als ze dan doorheeft dat iedereen naar haar kijkt, zakt ze snel weer naar achteren en blikt naar haar dooreen gestrengelde vingers.

Daarom besluit Hille te reageren. Hij keert zich naar Renée en zegt geruststellend: "Maar Renée, je bent toch zo lenig? Ik kijk dagelijks naar filmpjes van mensen die dat doen. Ik vind het toch zo stoer dat jij dat kán! Bovendien, je hoeft de Gerbrandytoren niet te beklimmen."

Na haar onbegrijpende blik, lepelt hij op: "Die is driehonderd tweeënzeventig meter hoog."

Met een blosje op haar wangen kijkt Renée naar hem. Van haar felheid is niet zoveel meer over, maar haar ogen schitteren alsnog vervaarlijk als ze reageert: "O ja, nee: dan valt vijftig meter nog mee bedoel je?"

Leander kucht en zegt: "Waarschijnlijk ietsje minder. Je hoeft het dak niet op."
Hij wil nog een opmerking maken, maar buigt op zijn beurt het hoofd na de furieuze blik van Renée. Hij tikt wat onzeker op de tekening, waar ook de hoogte van het gebouw zichtbaar is.

Renée leest dat het om een hoogte van vijfendertig meter gaat. Een klim van in totaal dertig meter, schat ze zo in.
Vanaf de buitenkant dus.

Ze lacht schamper en rekt zich uit.

Hille geeft haar een klopje op haar hoofd en verdwijnt dan met Emine naar de kantine om aan hun deel van de act te gaan werken.
Hij ziet nog net hoe Leander zijn onzekere teamgenoot vragend aankijkt. Zuchtend buigt die zich wederom over de tekening.

Renée zegt dreigend tegen hun teamleider: "Je mag je zegje doen, maar ik beloof niks!"