I Raised an Obsessive Servant -집착 서브 남주를 키웠습니다 [ NOVEL ÇEVİRİ]

4

Yurina, karşısındaki çocuğun sadece 12 yaşında olduğunu bir an için unutmuştu, bu yüzden suçlu bir bakışla karşılık verdi.

Giysiler insanı adam yapar.

Sıradan olmasına ve gecekondu mahallelerinde büyümüş olmasına rağmen, zaten oldukça yakışıklıydı. Bununla birlikte, artık kendini yıkadığı ve Yurina'nın erkek kardeşinin kıyafetlerini güzelce giydiği için Raynard, aristokrat bir toplumda hoş bir şekilde büyüyen bir çocuğa benziyor.

Zamanla biriken ölü deriyi temizledikten sonra daha beyaz görünen bir cilde sahip; yetersiz beslenme nedeniyle yaşındaki ortalama bir erkek çocuktan daha kısa boy; bodur ama yine de doğal olarak oluşmuş kemikler; hala banyodan parıldayan hafif altın rengi saçlar; derin parlak yakut gözler; belirgin burun ve kalın pembe dudaklar. Buna rağmen görünüşü hala biraz kusurluydu. Bu, öncelikle abisinden ödünç alındığı için kıyafetlerin onun için çok büyük olmasına bağlanıyor. Bununla birlikte, romanda asla erkek başrolün arkasına geçmedi çünkü destekleyici bir erkek başrol olarak bile, hala mükemmeldi.

En önemlisi, onu daha da asil gösteren parlak yakut gözleri çiftiydi.

Gerçekleşmeyi izleyen Yurina'nın gözleri daha da büyüdü. Gözleri buluştuğunda, Raynard ellerini beline dayayarak ayakta dururken abartılı bir O şekli yaptı. Kendini beğenmiş, muzaffer bir gülümsemesi vardı… Yüzyıllık bir savaşı yeni kazanmış ve bitirmiş bir general gibi.

Şimdi çok güzel kokuyorum, ha?

“Oldukça güzel kokuyorum” bir eksikliktir… Böyle önemsiz bir şeyle bu kadar gurur duyabileceğini kim bilebilirdi.

Bir saat öncesine kadar, en az 100 yıldır fermente edilmiş bir peynir gibi kokuyordu. Yurina, sanki burnunun içindeymiş gibi hissettiren korkunç kokuyu hatırlarken biraz kaşlarını çattı.

Hafifçe gülerek cevap verdi, “Evet. Ben de öyle düşünüyorum."

"Az önce kullandığım sabun ... Sanırım senin kullandığın sabun. Bu iyi mi?"

"Sabun? Ne tür bir sabun? "

Sarı ve yuvarlaktı.

Bu sabah kullandığı sabunu hatırlayan Yurina başını salladı.

"Belki de öyleydi ..."

"Onu kullanan başka biri var mı?"

Hayır, sanmıyorum. Anne ve Baba farklı bir tür sabun kullanır. Önceki sabunumu beğenmedim, bu yüzden kullandığınız sabun benim yeni sabunum. Ya buna ne dersin? Ah ... Belki kokuyu beğenmiyorsunuz? "

Yurina, kardeşlerinin akademideki son tatilini hatırladı. Konağa döndüler ve sabunun güçlü çiçeksi kokusundan korktular.

"Belki tatlı kokulardan hoşlanmıyorsun. Eğer durum buysa, bir dahaki sefere kardeşimin kullandığı sabunu getirmelerini isteyeceğimden emin olacağım. "

"Hayır."

Pencereden bakan Raynard aniden başını çevirdi. Tekrar konuşmadan önce aniden birkaç kez boğazını temizledi.

"Ben kullanacağım."

Onun bakışlarıyla karşılaşmaktan açıkça kaçınma şekli biraz şüpheliydi, ancak Yurina bunu kolayca reddetti. Daha fazla sorgulamadan onu masaya götürdü.

İkili koltukları birbirlerinin karşısına aldı ve hizmetçilerin sofra takımlarını hazırlamalarını beklediler.

Karşısında dengeli ve sakin oturan Yurina'nın aksine, Raynard'ın gözleri önündeki eşyalara dikkatle baktı. Kayıtsız görünmeye çalışıyor gibiydi ama sesinden sızan heyecanı kontrol altına alamıyordu.