Bölüm 11

351 30 70
                                    

Medya: Marinette Dupain-Ceng ❤

Taksiden inince siyah ceketimi omuzlarıma aldım. Luka elimden tutup inmeme yardım ettiğinde gülümsedim.

Koluna girerek kapıya ilerlemeye başladım. Kapıda girenleri yoklayan adam lukayı gördüğünde göz kırpıp kapıyı açtı.

" iyi akşamlar gençler, iyi vakitler küçük hanım "

Gülümseyerek başımı salladım. İçeriye girdiğimizde etrafı incelemeye başladım.

Koskocaman, elmaslarla dizilmiş bir avize ve tavan vardı. Vay canına, mekan oldukça geniş ve büyüktü.

Etrafta küçük ışıklandırmalar varken ortada, tavanda daha büyük ışıklandırmalar vardı.

Salonun karşısında koskocaman bir sahne vardı.

Sahnenin kırmızı perdeleri ve siyah bir zemini vardı. Sahne örtülmüştü. Sanırım hazırlık devam ediyordu.

" heyecanlı mısın ?" Bunu soran ben olsam da en az onun kadar heyacan yapmıştım. Sürekli bu tür ortamlara giren biri değildim.

" elbette, sadece dizginlemeye çalışıyorum" gülümseyerek kolunu okşadım.

" heyecanlı olma, harikasın ve başaracaksın. Sana güveniyorum " o da gülümseyerek bana bakarken birinin diğer elimden tutup beni çekmesi ile lukadan zorla ayrıldım.

Beni elimden tutup etrafımda çevirdi ve belimi yere doğru eğdi. Gözlerim kocaman açılırken belimi son anda yakalayarak düşmeme engel oldu.

" Marinette, sende buradasın. Mükkemmel görünüyorsun. Yine görüşürüz !"  Jagget Stone elimi bıraktığında kocaman gözlerimi kısıp gülmeye başladım.

" elbette bay Stone "

O yardımcısı ile gitti. Ona da el salladım ve gülerek lukanın koluna girdim. Deli adam, ama gerçekten hayranıyım.

Sahnenin altına geldiğimizde luka kolumdan çıktı ve elimi tuttu.

" sahneden sonra yanına gelirim. " başımı salladım.

" bana şans dile " diyerek merdivenlere ilerlediğinde gülerek arkasından bağırdım.

" ihtiyacın olmayacak!"

Gülerek arkasından bakarken koluma asılan biri ile hızla arkama döndüm. Ah, manon ?

" merhaba Marinette "

" merhaba bayan Nadia, sizi burada görmek ne güzel " tebessüm ederek ona bakarken ha bire kolumu çekiştiren manon yüzünden dik durmak çok zordu.

" seni de öyle tatlım. Buraya kiminle geldin ?"

" Luka, şu keman çalacak olan çocuk " sevgilim olduğunu herkese duyurmama gerek yoktu.

" ah, evet tanıyorum" biri Manon'a seslendiğinde hızla koşarak gitti. Annesi de bana acele ile el sallayarak kızının peşinden gitti. Tebessüm ederek bende makyajımı tazelemek için lavaboya gittim.

Siyah çantamdan makyaj malzemelerini çıkarıp bir kaç şeyin üzerinden geçtim.

Kızlar görüntülü arayarak hazırlanmama yardım etmişti. Onlar olmasa makyajım bu kadar uyumlu olmazdı.

Saçımın iki tutamını alarak arkada toka ile birleştirip , saçımı bukle bukle yapmıştım. Hiç de fena olmamıştı.

Elimle son kez buklelere el atıp çantamı ve ceketimi aldım ve çıkışa ilerledim.

𝐌𝐚𝐬𝐪𝐮𝐞𝐫 🌕Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin