Ship Serisi 2
|Yaranı kapatabilirim ama onu senden alamam, özür dilerim.
||Gök gürültüsünü çok severim. Belki de benim yerime bağırdığı içindir.
^-^
•TikTok platformunun Özgür Deniz Cellat ve Cemre Solmaz karakterine yazılmıştır.
•Tüm hakları sevd...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
8. Bölüm: Yorulırsan, Tutun Bana
"Bazen size uzanan bir el olsun istersiniz. Düştüğünüzde değil, düşmemeniz için sizi tutan bir çift el."
"Yanılıyorsun. Sen çok güçlüsün. Ve bunu yapabilecek güç sende var.""Hem ben sana yardımcı olurum ortak." Duyduğum lakapla kıkırdadım. Denizden bunu duymak bekleyeceğim son şeylerden biriydi.
"Ortak?" Dedim sorgularcasına.
"Her işi beraber halletmeye başladık. Bence ortağız." Başımla onayladım. Evet ortaktık. Bakışlarımı kafeteryada gezdirdim. Oldukça sakindi. "Bana biraz sizden bahset."
Deniz'in sözleriyle ona döndüm. Kelimeler boğazımda düğümleniyor derler ya, hah işte tam öyleydim. "Levent; yakışıklı, sportif, kibar, anlayışlı biri. Bir bakanı bir daha baktıracak türden bir tipi var."
Deniz öksürüp masaya doğru eğildi. "Bana ne görünüşünden sülük? Ben daha çok senin ona olan duygularını merak ediyorum. Seni tam olarak yaralayan ne mesela?"
"Bu ne Deniz? İlişki uzmanı mı oldun?"
"Ben sana en büyük yaramı açtım sülük. Bence bana güvenebilirsin." Sözler daha çok beni rahatlatmak içindi.
Başımı usulca salladım. "Sadece ben aşka inanmıştım. Annemin her gece okuduğu masallardan birimi yaşayacağıma inanmıştım. O masalları içimde o kadar büyütmüşüm ki, karşıma çıkan ilk fırsata sorgulamadan atladım. Yani bu bir ilişki değil, kafamda kurduğum bir masaldı. Bu kadar kusursuz olması imkansızı zaten. Daha önceden beni aldattığına dair bir çok şey yakalamıştım aslında. Ama ben sırf masalım bitmesin diye göz ardı ettim. Bunlada kalmadım. Beni uyarmak için her şeyi yapan Berke'yle bile sırf bana doğruları söylüyor diye konuşmadım. Herkes Levent'e arkasını döndüğünde elini daha sıkı tuttum. O ise onu savunduğum herkese karşı beni mağdur bıraktı."
"Sen aslında onun seni aldatmadığına değil, masalların gerçek olmadığına inanmak istememişsin. Büyümekten korkuyorsun." Yaptığı tespitler omun için ne kadar basit olursa olsun benim için zordu. Kendimle yüzleşiyordum. O burada yokken her şey çok basitti. Ama şimdi hiçbir şey eskisi gibi olmayacaktı, biliyorum.
Aklıma tekrar gelen anılarla kalbime bir yumru oturdu. Dolan ama taşmayan gözlerimi tavana çevirdim. "Ben onun severek en büyük yanlışı kendime yaptım. Onun istediği gibi biri olmak için durmadan kendimden ödün verdim. Ama bir yandan düşününce iyi oldu diyorum. En azından gerçek dünyaya döndüm. Nikahtan bir hafta önce başkasıyla birinci yılını kutluyordu. Bende salak gibi beyaz atıyla gelecek presimi bekliyorum. Salaklık bende. Zaten o prens kriterlerine uymuyordu." Sonda bir çocuk gibi mızmızlandım. Bunu konuyu dağıtmak için yapıyordum. Çünkü biraz daha fazla konuşsak ağlayacaktım.
