Ship Serisi 2
|Yaranı kapatabilirim ama onu senden alamam, özür dilerim.
||Gök gürültüsünü çok severim. Belki de benim yerime bağırdığı içindir.
^-^
•TikTok platformunun Özgür Deniz Cellat ve Cemre Solmaz karakterine yazılmıştır.
•Tüm hakları sevd...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
21. Bölüm: Hoşçakal
Eğer insan zamanı durdurabilseydi Deniz'in şu an durdururdu. Gençliğini vermişti bu cümle için. "Cemre," Dedi fısıldayarak. "Artık benden gidişin olmayacak biliyorsun değil mi?"
"Artık istesem bile senden gidemem Deniz'im." Dedi Cemre masadan inerken.
"Seni çok bekledim." Dedi Deniz Cemre'nin saçlarının dibine bir buse bırakıp. "Hoşgeldin papatyam." Cemre kollarını Deniz'in beline sardı. Hoş bulmuştu. Deniz Cemre'yi kolunun altına alıp kapının kilidini açtı. "E ne zaman evleniyoruz?"
"Ne evliliği Deniz Allah aşkına?"
Birlikte merdivenleri inerken Deniz durdu. "Oyalıyor musun beni?"
"Evlenmemiz için daha çok zaman var sevgilim."
"Biliyor musun içimden bir ses tuzlu kahveye az kaldığını söylüyor." Dedi Deniz gülerek.
"Çok canın çektiyse ben sana yaparım sevgilim." Cemre gülerek bedenini Deniz'den ayırdı. Salona girerken herkesi orada görmeyi beklemiyordu. "Hassiktir." Dedi Cemre ani tepkiyle.
"Ne oldu sevgili-" Deniz'inde karşısındaki manzarayı görmesiyle ağzından küfür kaçırması bir olmuştu. "Hoşgeldiniz Banu anne."
Banu Denizi, annesini, babasını ve Behzatı kapı dışarıya atıp çocukları karşısında dikti.
Cemre tırnak etini kemirmekte kanatmıştı. "Ben gerçekten inanamıyorum sana!" Dedi Banu odanın bir o tarafına bir bu tarafına yürürken. "Bana nasıl yalan söylersin? Ben sizi böyle mi yetiştirdim."
"Annem bir sakin olur musun?" Dedi Cemre gülerek. "Çok ani oldu her şey. Gerçekten çok olmadı zaten. Hemen sana haber verdim."
Sonra işaret parmağını karşısında oturan diğer üçlüye çevirdi. "Ya siz? Hadi bu yaptı böyle bir şey. Bir telefon edemiyor musunuz bana? Sizi birbirinize emanet etmedim mi ben? Ya burada başınıza bir şey gelseydi. Benim nasıl haberim olacaktı Berke?" Berke bakışlarını halıya çevirdi. Verecek cevabı yoktu. "Senin vebamin var mu Merve?" Dediğinde Merve başını olumsuz anlamda salladı. "Ya sana ne demeli Kürşat? En aklı başında olan sensin. Şu üçünden beklesem bile senden hiç beklemezdim oğlum."
"Tamam anne gitme üstlerine." Dedi Emre araya girip.
"Size yazıklar olsun! Hiçbirinizi Cemre ve Emre'den ayırt etmedim. Sırf siz yanındasınız diye kızımı İstanbul'a gönderdim ben. Cemreye zaten diyecek söz bulamıyorum. Ama siz bana haber verebilirdiniz. Nasıl kırıldığımı size anlatamam."
