Ship Serisi 2
|Yaranı kapatabilirim ama onu senden alamam, özür dilerim.
||Gök gürültüsünü çok severim. Belki de benim yerime bağırdığı içindir.
^-^
•TikTok platformunun Özgür Deniz Cellat ve Cemre Solmaz karakterine yazılmıştır.
•Tüm hakları sevd...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
15. Bölüm: Zamansız Sorular
Yüzümde dolaşan parmaklar buz kütlesine tutulan bir ateş misali yakıp kavuruyordu. Nefeslerim düzensiz ve kesik kesik çıkmaya başladığında gözlerine odaklandım.
Benim gözlerim gündüzün göğü, onun gözleri gecenin göğü. Ne ben olmadan o olur, ne o olmadan ben olurum.
"Deniz," dedim boşta olan ellerimi kollarına bırakırken. Bu teslim oluyorum demekti. Ondan etkileniyordum. Bunu inkar edip işleri daha fazla zorlaştırmanın anlamı yoktu.
"Senden bir cevap beklemiyorum. Hiç beklemedim; ne küçük Özgür'ü bırakıp giderken, ne bugün Deniz'den vazgeçerken. Sadece kaçma istiyorum. Hislerini kontrol etmeye çalışma." Yüzümdeki eli sonunda yanağımı avuç içine hapsetti. "Ve birgün buna son verip benden gitmek istersen-"
Sözünü böldüm. "Bana kal demezsin."
Nefesini sesli şekilde dışarıya verip dudaklarını anlına bastırıp bekledi. "Gitmek isteyeni tutamam. Böyle bir gücüm yok." Cevap vermedim, oda beklemedi. Benden ayrılıp karşıma geçti. "Babamlar akşam gelecekmiş. Şu beni sözledikler kızın ailesiyle konuşmaya gitmişler."
"Zaten beni sevmiyorlar birde ordan sinirli gelecekler. Çok güzel ya!" Dedim isyan ederek.
"Cemre sen neden bunları düşünüyorsun?"
"Deniz sen benimle dalga mı geçiyorsun?" Dedim inanamayarak. "Hani ben gelin adayları olacağım ya."
"Rakibin olmayan bir yarışta birincilik için mi endişeleniyorsun?"
"Hayır. Ya jüriler benden nefret ederse diye endişeleniyorum."
Elini boşver dercesine salladı. Pencerenin yanına gidip bana gelmem için işaret yaptı. Sorgusuzca yanına gidip baktığı yere baktım. Pencere Merve'nin bahsettiği at çiftliğine bakıyordu. Geniş yeşilliklerle çevrili bir alanın ortasında çitlerle çevrili parkurlu bir alan vardı. Merve kızıl saçlarının üstünü kaskla örtmüş, kahverengi bir atın üstünde geziniyordu. Ne zamandır at biniyordu? Desteksiz binmesine rağmen oldukça rahat görünüyordu.
"Merve'ye bak sen. Ne kadar güzel duruyor." Gerçekten bir film sahnesinden kopmuş gibiydi. Atın adımlarıyla inip kalkan vücudu ve savrulan saçları..
"Merve'nin sevgilisi var mı?" Deniz'in arkamdan sorduğu soruyla kaşlarımı çattım.
