Sevgiyle kalın.
26. Bölüm: Kara Yılan
Cemre Merve'nin imasına kaş çattı. Gerçekten o kadar morartmış mıydı? "Bilmiyorum." Dedi Cemre omuz silkerek. "Denizi görünce ne olduğunu sorarsın."
"Sinek ısırığıdır Merve." Dedi Yaren alayla. "Gitmeyelim üstlerine."
Cemre ikisine bir şey demeden ayaklandı. Örgüsünü arkaya doğru savurup teknenin ön tarafına yürüdü. Oturmak için konulmuş birkaç minderi gözüne kestirip kendini üstlerine bıraktı.
Her şey çok hızlı gelişmişti. Deniz'in yanında zaman daha hızlı akıyor gibi geliyordu Cemreye. Kendini her an mutlu hissediyordu. En büyük korkusu tam olarak buydu. Cemre hiçbir zaman istediği şeylere engelsiz erişen biri olmamıştı. Deniz ise bütün engeller kendi alıp gelmişti Cemreye. Bunun bozulması düşüncesi bile Cemre'nin gözünün dolmasına neden oluyordu.
"Cemre," Dedi Kürşat yanına gelirken. "Bir şey konuşabilir miyiz?"
"Gel küküm." Dedi Cemre yanındaki minderi göstererek. "Bir sorun yok değil mi?"
"Küçükken sana bir söz vermiştim ya," Dedi Kürşat yanına oturup denize bakarken. "Eğer birgün aşık olursam ilk sana söyleyecektim."
"Kim?" Dedi Cemre dolu gözlerle. Kürşat onun için baba boşluğunu doldurmuştu. Cemre için çok ayrıydı.
"Şey işte," Dedi Tırnak etleriyle oynarken. "Erkek." Dedi bir çırpıda.
"Yani?" Dedi Cemre anlam veremeyerek. "İlk defa mı erkek sevgilin oluyor Kürşat? Sevdiğin kişinin cinsiyetiyle değil kim olduğuyla ilgileniyorum."
Cemre'nin verdiği tepkiyle Kürşat rahatlamıştı. "Mirza."
Cemre koluyla Kürşat'ı iteledi. "Yakışıklıymış." Kürşat'ta gülerken Cemre ona sarıldı. "İlk benimle paylaştığın için teşekkür ederim Küküm."
"İlk değil aslında." Dedi Kürşat. "Berke bizi bastıda." Cemre duyduğu şeyle kahkaha atmaya başladığında yanlarına Deniz gelmişti. "Benim bi işim vardı." Dedi Kürşat ayaklanıp. "Cemre sende sesini kes yoksa ben keserim." Tehdit edip yanlarından ayrıldı.
Deniz Cemre'nin yanına oturup Cemre'yi kendine çekti. "Seni bu kadar güldüren ben değilsem ne?"
"Kürşat şey yaparken Berkeye yakalanmışta." Dedi Cemre nefesini düzene sokarken. "Kuzeninle."
"Duydum." Dedi Deniz gülerek. "Mirza Berkeye kitlenmiş. Nefes alsa batıyor."
"Yazık çocuğuma ya. Nasıl bir travma yaşadı kim bilir." Dedi Cemre dudak büzerek.
"Sen ne yapıyordun burada tek başına?"
Cemre kafasını Deniz'in göğüsüne bırakıp uzandı. "Sen beni tek bırakamazsın diye düşündüm."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
MAVİ PAPATYA
FanficShip Serisi 2 |Yaranı kapatabilirim ama onu senden alamam, özür dilerim. ||Gök gürültüsünü çok severim. Belki de benim yerime bağırdığı içindir. ^-^ •TikTok platformunun Özgür Deniz Cellat ve Cemre Solmaz karakterine yazılmıştır. •Tüm hakları sevd...