MSBG: 25

185 3 0
                                    

Chapter 25

M-jhey's Point of View

Sana kahit minsan... Ay mapansin ako.. Malaman mong ika'y mahal at yan ay totoo.. Wag mong iisiping nagbibiro ako.. Tunay ang pag-ibig na alay sayo..

I removed my earphone from my phone. Masyado akong natatamaan sa kanta. Ang kaso nga lang, alam na nya na gusto ko sya... Ay mali... Na mahal ko sya.

Nagvolunteer ako na maging rebound nya. Baka sakaling makalimutan nya yung ugok na lalaking yon.

I pick up my phone beside me then decided to call her. I tried to call her so many times but it keeps on ringing.

What the hell happened to her?

"Pick up your phone please?" I whispered to myself.

Maybe she's sleeping that's why she can't answer it right now.

Naisipan ko nalang na mag-bar total wala rin namang pasok bukas.

Pagbaba ko. Naabutan ko si mama na nag-aayos ng decorations namin sa bahay. I walk slowly for her not to notice that I am coming.

"Hey mom!" Sigaw ko sabay tusok sa tagiliran nya. Napasigaw naman sya pero napalitan agad ng tawa.

"Ikaw talagang bata ka! Kahit kelan ang pasaway mo" natatawang sabi nya

"Mama naman. Naglalambing lang po ang gwapo nyong anak" sagot ko sakanya.

"Oo na. Sige na" saad nya sabay balik sa ginagawa nya.

"Aalis ka ba?" Tanong ni mama habang tuloy lang sa ginagawa nya.

"Yep. Dyan lang po"

"Sige ingat ka. Umuwi ka ng maaga ha. Wag umaga" bilin nya.

Ngumiti naman ako. "Oo naman ma! Ako pa ba? Good boy ata to noh"

"Siguraduhin mo lang ah!"

"Opo. Sige na bye na po" saad ko atsaka lumabas ng bahay. Sumakay agad ako sa kotse ko at pinaharurot papuntang bar.

Pagpasok ko sa bar umupo agad sa counter.

"Tequila" sabi ko doon sa bartender.

Naisipan ko ulit na tawagan si Kyra. Baka sakaling gising na sya.

Riiiinnngg

Nailayo ko ang phone sa tenga ako nang may marinig akong Nagriring sa sahig.

Nanlaki ang mata ko nang malaman kong cellphone yun ni Kyra. Pinulot ko agad yun at ipinakita sa bartender

"Alam mo ba kung nasaan ang may-ari ng phone na to?" Tanong ko. Kumunot naman ang noo nya na para bang nag-iisip.

"Ah. Yung magandang babae po? Umalis na po eh. Lasing na las---" hindi ko na sya pinatapos sa sasabihin nya. Sinuntok ko agad sya.

"G*go ka ba?! Bakit hinayaan mong umuwi mag-isa?! Wala ba kayong pakialam sa mga customer nyo dito?!" Nanggagalaiti na sigaw ko.

Pag talagang may nangyaring masama kay Kyra.

"Sorry po sir. Kasi po akala ko".

"Wag ka na mag-explain!" Sigaw ko ulit atsaka lumabas ng bar.

Kaya naman pala nya hindi sinasagot kasi wala sa kanya yung phone nya.

"Kyra nasaan ka ba napunta? Wala sanang masamang mangyari sayo" sabi ko sa sarili ko.

Tiningnan ko yung phone nya. Buti nalang walang password kaya nabuksan ko. Nagbrowse ako sa contacts nya.

Napahinto ako sa isang phone number. Ang number ni Kyler.

I decided to call him. Baka sakaling alam nya kung nasaan si Kyra. Pero mas maganda kung magkasama sila.

It only took a few rings after he answer the call

"Kyler"

[M-jhey.. Bakit ka napatawag?]

"In any case.. Did you know where Kyra is?" Tanong ko sa kanya. Biglang tumahimik sa kabilang linya.

"Kyler.. Still there?"

[Yes. I'm still here]

"Then answer. Did you know where did Kyra go?" Tanong ko ulit.

[Why? Nawawala ba sya?] Ganting tanong nya

"Parang.. I saw her phone in the bar" sabi ko sa kanya

[What? Wait for me. Nasan ka ba?]

"ENVY Bar"

I ended the call. For sure papunta na yun dito.

Habang naghihintay. Tinawagan ko ang number nila Kyra sa bahay nila. Katulong ang nakasagot. Tinanong ko kung nakauwi na ba si Kyra pero wala pa daw. Sinabi ko nalang na huwag nang ipalam kay tito para di na sya mag-alala.

Maya-maya dumating na si Kyler. Pagbaba nya ng kotse tumakbo sya papalapit sa akin.

"Where's her phone?" Bungad na tanong nya. Tinaas ko ang kamay ko para makita nya.

"Let's go and find her" wika nya

Akmang sasakay na sana sya ulit nang pigilan ko sya.

"Palagay ko hindi natin sya mahahanap kung gagamit tayo ng kotse. Mas maganda siguro kung maglalakad nalang tayo" suhestyon ko. Tumango lang sya at sinara ang pinto ng kotse nya.

"Let's go" saad nya at nagsimulang maglakad.

Here we go again. Searching for Kyra. I hope she's okay.

Kyra's Point of View

"Aaahhh! I hate you Kyler! I hate you! Of all people why did I end up loving you huh?" I shouted as if he can hear me.

I really can't stop crying. I even go to the bar but the pain is still here.

. After taking hard drinks I decided to relax myself. I go to a place where I can take off all the pains. This place is not that far from our town. Pero konti lang ang nakakaalam. Nung bata pa ako. Dito ako madalas tumambay lalo nung malungkot ako dahil namatay si Mom. Sobrang mahal ko ang mama ko. Pero nawala sya agad sa akin. Lagi din akong umiiyak noon. Pero nasabi ko sa sarili ko. Na yun na ang huling beses na iiyak ako.

But I broke my promise. Because right now.. I'm wasting my tears for a non-sense man! And I hate myself for being like this.

But today.. I'm going to make a promise for myself again..

I will stop loving him.. I will stop loving Kyler...

My Spoiled Brat GirlTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon