betty•malik

17

Benden istediği şeyi yapacaktım.

En nihayetinde hayatımı mahvettiği için bir yerden başlayarak toparlamam gerekiyordu ve bunu Zayn'in yanı başında yapmaktan yana bir derdim olduğunu sanmıyordum. Mahvettiği her ne varsa telafi etmeliydi. Önce ev, şimdi iş. 

Bu işin onun için önemini en iyi bilen kişi bendim. Her şeyi onunla beraber göğüsleyen ve sıfırdan bir krallık inşaa etmesine yardım eden kişiydim. Hoşuna gitsin ya da gitmesin Zayn'in olduğu kadar benimde burada var olmam bir yerde gerekliydi.

İçeriye girdiğim anda, bakışlar bana dönmüştü. Bir kaç çalışanın kendi arasında fısıldaşmasını önemsemeden odasına doğru ilerledim. Gergindim ve bu uzun zaman sonra hissettiğim en yoğun histi. Ellerimi elbisemin eteklerine kapatarak teri sildiğim sırada odasının kapısının açık olduğunu gördüm. Bu gerginliğimi daha fazla arttırırken, ona görünmeden bu işten vazgeçme fikrinin ortadan kalkması beni biraz olsun cesaretlendirmişti.

Odasına ulaştığımda kapısını usulca tıklatarak başımı içeriye uzattım. Oturduğu yerde bir kaç dosya ile uğraşıyordu ama şef önlüğü hala üzerindeydi. Bakışlarını kağıt parçalarından ayırıp bana çevirdiğinde yüzünde önce şaşkınlık daha sonra minik bir tebessümün izleri belirdi. Tebessümüne gergin bir tavırla karşılık verip ayağa kalkışını izledim.

''Betty, gelmeni..beklemiyordum.'' dedi boğazını temizledikten hemen sonra. Uğraştığı dosyayı kapatarak üzerinde olduğunu unuttuğunu sandığım önlüğünü çıkardı ve masanın kenarına iliştirerek bana doğru adımladı. 

Onu izlemeyi bir kere olsun bırakmadan tıpkı onun gibi bende boğazımı temizlemiştim.

'' Açıkçası bu sabaha kadar bende bunu yapacağımı düşünmüyordum.'' dedim konuya bir yerden girmem gerektiğini hissederek. 

Masanın önündeki koltuğu işaret ederek oturmam için yer açtığında usulca ilerleyip oturdum. O da karşımdaki koltuğa oturup ellerini sehpanın üzerine bıraktı.

''Bir şeyler içmek ister misin?'' dedi nazik bir tavırla. Sorusunu başımı usulca iki yana sallayarak geçiştirdikten sonra çantamdaki dosyayı çıkararak Zayn'in önüne bıraktım. Hemen konuşup bu işi halletmek istiyordum sadece. Tek temennim mektup meselesini açarak işleri duygusallaştırmamasıydı. Çünkü buna karşı savunmasızdım.

''Bu dosyada boşanma sonrası kesinlik kazandıramadığımız bazı hususlar konusunda verdiğim kararlara dair bazı maddeler var.'' 

''Anladım. Neden sadece biraz olsun soluklanmıyorsun? Ben bir fincan kahve içeceğim.''

Sözlerime karşın takındığı tavırla beraber ona bakakaldığımda ayaklanıp odanın diğer ucundaki kahve makinasına doğru adımladı. Yutkunup öylece önümdeki dosyaya ve ardından sakince kahvesini yapan Zayn'e baktım.

''Medeni eski eşler olmamızı mı istiyorsun?'' dediğimde buna karşın bana bakmadan işini yapmaya devam etti.

''Son görüşmemizden sonra böyle olacağını umuyorum.'' dedi. Kaşlarım havalanırken, bunun aslında işime gelebileceğini fark ederek sessiz kaldım. Zayn, kahvesini alarak karşıma yeniden oturana dek tek kelime dahi etmemiştim. Kahvesinden bir kaç yudum alarak göz ucuyla bana baktı. Mümkünmüş gibi bir kaşımı daha fazla kaldırarak izledim onu. Uzanıp dosyayı aldı ve kapağını açarak içindeki kağıt yığınına baktı.

''Epey madde eklemişsin anlaşılan.'' dedi sesinde bariz bir eğlence tınısı varken. 

''Sadece bir kaç madde ekledim, gerisi prosedür.''

''Resmi işleri sevemiyorum.'' dedi samimi bir şekilde. ''Umarım bu son olur.''

''Bende seninle sürekli yüz yüze gelmekten hoşnut değilim Zayn.''