Chapter 2 : a child?

497 16 11
                                    

wala talaga akong talent sa ganito..

ihihinto ko na ba?? hehe

Coleen’s POV

“We ask all the passengers please remain seated with your seat belt fastened until the Captain turns off the Fasten Seat Belt sign.We are about to arrive in NAIA in a couple of minutes..thank you..”

“mommy! Wake up! “ sabi ni Dice saken habang niyuyugyog ako ng sobrang lakas.

“-_o what is it this time..Dice? I’m really sleepy..please let mom sleep,baby..?”

Sabi ko kay Dice sa inaantok na boses.Napuyat kasi ako kagabi kakaisip ng kung ano ano kaya hayan! Bagsak!

“tss…mom YOU HAVE TO WAKE UP!!! Geez..we’re arriving in the Philippines in a couple of minutes! “ patuloy pa rin akong niyuyugyog.

“hmmm…FINE ! FINE ! just keep quiet ok?”sumusuko nang sabi ko kay Dice at nayos na ang mga gamit sa harap ko.

“mom…are we really living here in the Philippines?”-si Dice habang nakatingin sa labas ng bintana.

Hindi agad ako nakareact sa sinabi saken ni Dice.Tumigil ako sa pagaayos at pinihit ko siya paharap..

“don’t you want it here,baby?” – ako

“it’s not that I don’t like it’s sort of you know..grrr…it’s hard to explain,mom!” humalukipkip ito at umayos ng upo.

Bumuntong hininga ako bago nagsalita.

“Dice..alam mo namang sandali lang tayo titira dun sa america di ba? At tyka ayaw mo bang Makita ang mga lolo at lola mo?”

“it’s not the problem mom..you know I want to meet them..but..I also know that lolo and lola..hate you..” malungkot na sabi nito.

Hindi nanaman ako nakapag salita sa sinabi ng anak ko.Niyakap ko na lang ito.

Niyakap din ako ni Dice at bumulong

“If only…Dad is still alive..I know he won’t let this to happen..”

Nanigas ako sa sinabi ni Dice at lalo pang hinigpitan ang pagkakayakap ditto.

Kung alam mo lang Dice…

Kung alam mo lang…

Bumitaw ako sa anak ko at pinat ang ulo niya sabay ngiti. Pinag ayos ko na lang siya ng mga gamit namin.Ilang minute pa ay nasa airport na kame.Pagkalabas namin ng airport.Nagulat ako ng may tumawag saken.

“SAPPHAIRE COLEEN VILLACORTA!!!!!” sigaw ng isang babae saken

Lumingon lingon kame ni Dice para hanapin ito.

“hoy! Bruha! Ditto!!!!!!!! Yuhu!!!” kumaway kaway ito kaya nakita naming ang isang sobrang familiar na babae.

“Waaaaaaahhhh!! VIA ANN SALVADOR!? BESTFRIEND!!!!!!!!!! >O<”

Sigaw ko sabay yakap ditto ng sobrang higpit!

“I miss you girl! It’s been a long time!!”- Via

“oo nga eh! Ang tagal na natin hindi nagkita!”- ako

Napatingin bigla ito sa batang kasama ko. Nanlaki ang mga mata nito.

“b-b-best…ito! I-i-ito na si….” Pangungumpirma nito sken

“Yup! Tama ka dice ! halika!” tawag ko sa anak ko

Lumapit naman ito at nag ‘hi’ kay Via.

“Dice meet you’re tita Via she’s mommy’s bestfriend..Via meet Dice Xander LINARES..my son and HIM..”I na sa inyong

Lalong nanlaki ang mata nito sa nalaman

“so you mean!!!! Waaaahhhh!! Sabi ko na ee may nangyayari na sa inyong ‘something’ee!! Ikaw aa pag naguusap tayo tungkol sa ganon kunwari pang nandidiri! Yun pala! Gumagawa na nga ‘instant baby’!!ARAY!”  - si Via at hinaplos ang nasaktang braso.

“hoy! Wag ka ngang RATED SPG  DITO!! Nakakahiya! Andito pa naman ang anak ko! Baka sabihin niya may tita siyang ‘K’!!”

Saway ko kay Via.Kung ano ano kasing kahalayan ang pinag sasasabi ee.Tumawa lang ito at inaya na kami na sumakay sa kotse nito.

Bestfriend ko na si Via since Elementary.Isa ang pamilya ni Via na sobrang malapit sa family namin. Major stock holder kasi ng company namin ang shipping company ng mga Salvador kaya nagkakilala kami.Kapatid nito si Van ang Bestfriend ‘niya’ .Ngayon ay nasa collage pa rin ito at ang course ay fashion design.

Sabi nito ang kuya nitong si Van ay collage pa rin daw hanggang ngayon at nagtake up ng course na engineering.

“best…alam mo bang engineering student din si Allen?” nagaalinlangang sabi nito.

Nahinto ako bigla at napawi ang ngiti ko.

“at best..magugulat ka sa laki ng ipinagbago ni Allen ngayon..” tuloy nito .

Napakunot nuong tinitigan ko siya.

“a-anong…ibig mong sabihin??” naguluhan ako sa pinagsasasabi ni Via.

“hindi na siya ang Allen na nakilala mo nuon…Coleen..kasabay ng pag kawala mo ay ang pagkawala ng Allen na kilala natin..” malungkot na sabi nito.

Hindi ko pa rin maunawaan ang sinasabi ni Via pero alam kong hindi maganda ang kinahinatnan nito..

What happen?

Ano ba talgang nagyayari…

Nagulat ako sa pag shake sken ni Via..

“hoy! Natulala ka na jan! wag mo nang masyadong isipin yun ok? Just think positive!! POSITVE!!!” pangaaliw nito sken..

Ngumiti ako dito.At tinitigan ko si Dice na nakatulog nap la sa lap ko.

“does Allen know about..you’re son?..”

Nahinto ako sa paghaplos sa ulo ni Dice.

Tinitigan ko siya direkta sa mata..

“NO..hindi nya na kailangang malaman pa…ayokong mapahamak ang anak ko Via..kaya sana ay hindi niya ito malaman..hayaan mng ako na lang ang magsabi sa kanya sa takdang panahon..ayokong mabigla si Dice..sa lahat ng malalaman niya…”

Mahabang katahimikan ang nangyari pero maya maya ay nagsalita ito

“kung ano man ang disisyon mo Best..alam kong ..alam mo na ang pinapasok mo..”

At hinawakan na lang nito ang kamay ko…

Nagkwentuhan na lang kami ng kng ano ano habang papunta kami sa hotel na tutuluyan namin.. 

A/N:

sorry kong medyo magulo po..kayo na bahalang mag decide..kung panget:)

Do We Still Stand A Chance?(on going)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon