Coleen’s POV
Nasa may pintuan ako ng music room at tulalang sinundan ng tingin ang papalayong bulto ni Allen..
Tinawag ko ito pero hindi ito lumingon kung sabagay.. ano bang sasabihin ko kung sakaling tumigil siya..
Nang hihina ang mga tuhod ko sa mga nangyari..kaya napaupo na lag ako at ininandal ang sarili ko sa may gilid ng pintuan..at umiyak ako na parang bata..
God… it’s been a long years..
I want to hug him..
Kiss him…
And tell him how much I love him still..
But.. ican’t..
I just can’t…
Because his life will be in DANGER….
Allen’s POV
Dahil sa pagkakita ko sa kanya kanina… nawala nanaman ako sa sarili ko..
Pinaghalong galit .
At inis sa sarili ang nararamdaman ko ng Makita ko ito kanina..
Galit dahil parang agos ng tubig na biglang nagbalik ang sakit ng biglaang pagiwan nito saken..at kung paano ako nito hinayaan sa laban na dapat ay haharapin naming ng magkasama..
Inis dahil kahit nagdaan na ang maraming panahon..
Hindi ko ito magawang saktan
At parang sa isang iglap lang ay pinawi ng malulungkot na mata nito ang lahat ng galit ko ditto….
Damn! This stupid heart!!
Pumunta ako sa bar at doon ko ibinuhos lahat ng frustrations ko. Nilaklak ko lahat ng alak na inorder ko kahit may mga babaeng umaaligid aligid saken ay hindi ko pinapasin at patuloy lang ako sa pag inom..
Naibato ko ang baso na hawak ko ng biglang naalala ko ang lahat ng nangyari noon..
Nagwala ako.. at naghamon ng suntukan…
Bakit?
Bakit ang sakit sakit pa rin…
Marami na tayong napagdaanan ….. bakit? bakit kung kelan malalampasan na naten..
Tyka ka pa sumuko….
At iniwan akong parang tanga… na umaasang sana panaginip na lang lahat ng nangyari…
*FLASHBACK
Allen’s POV
Malapit na ang birthday party ni Coleen .. sa Friday na nga yon ehh tss.. kaso wala pa akong regalo sa kanya..
Hirap naman nito pag masyadong popular ang girlfriend mo..tsss…
One month na kami ni Coleen at malapit na kaming magtwo months next week..
Sa one month nay un marami na ring kaming napagdaanan at nalampasan naming lahat..
Dati nga nung mga first week pa lang namin na mag on may problema agad..
May kaklase kasi itong lalaki na ang pangalang ay trevor or Terrence whatever that bullsh*t’s name basta mabaho ang pangalan niya pati mukha niya..
Nakita ko kasi ang mga ito na masayang nagkwekwentuhan sa corridor..
Nagdilim bigla ang mata ko sa sobrang selos kaya hayun dali-dali ko silang nilapitan at hinawakan ang kamay ni Coleen sabay sapak dun sa lalaking yun at sinabi ko ditto na..
BINABASA MO ANG
Do We Still Stand A Chance?(on going)
Jugendliteraturhmm..may chance pa bang matuloy ang love story naudlot na? for so many years silang di nagkita.. sa tingin mo pwede pa?.. what if malaman nito ang secrets niya..? gaano nga ba nila kamahal ang isa't isa para bigyan ng chance? hanggang saan ba sila h...