Chapter 6: her vengeance..

336 11 8
                                    

Coleen’s POV

Kalmante pa rin akong nakaupo sa bench ng garden.. habang ang katabi ko ay magkandaihi na sa pwesto niya kung ano ang gagawin..

Nakatayo ito ngayon.. at titig na titig saken..

Tinitigan ko na rin ito at tumayo sa harap nito..

“kamusta Candice?... miss me? ^_^” sabi ko ditto na mayroong mga ngiti sa labi ko.

Halos matawa ako sa ekspresyon ng mukha niya.. halos lumawa na ang mga mata nito na parang nakakita ng multo.. at nakabuka pa ang bibig nito..

Hahaha..what a nice view isn’t it ?

“bakit di ka makapagsalita? Hindi ka ba masaya na nakita mo ang EX BESTFRIEND MO?” mapanguyam akong ngumiti ditto at tinanggal ang shades ko..

Hindi pa rin nawawala ang gulat sa mga mata nito..

Kaya napagpasyahan kong lumapit ditto. Nang magkaharap na kami naglean ako para bumulong sa tenga niya..

“bakit? naguguilty ka pa rin ba sa ginawa mo saken …  7 years ago..? (lalong nanlaki ang mata nito at bakas ang takot sa mukha)  that’s the most MEMORABLE day of my LIFE!!!! “ at inalis ko ang bibig ko sa tenga niya at ngumiti ng nanguuyam.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

Hindi ito makapagsalita at tumingin sa ibang direksyon…

BITCH!!!! Grrr…..

Hindi ko na kinayang itago ang galit ko ditto…bigla ko kasing naalala..ang SAKIT na iwan ang lalaking mahal mo dahil lang sa ginawa nitong pananakot at kawalangyaan sa PAMILYA ko.. at higit sa lahat NAWALAN TULOY NG KINIKILALANG AMA ANG ANAK KO DAHIL SA PAGIGING MAKASARILI NITO..

Ang taong itinuring mong KAIBIGAN…

PAMILYA…

At higit sa lahat..

KAPATID…

Ay sya pa palang tao na sisira sa BUHAY KO…..

Isa siyang AHAS!!!....pinagkatiwalaan mo tapos ito ang gagawin sayo….

Kaya may nabuong plano sa utak ko…

Tama…this time hindi na ako mananahimik na lang at  aalis ulit ng bansa para umiwas…

Naglakad ako para lampasan ito ng may konting distansya na sa pagitan naming ay lumingon ako ulit ditto

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

“hindi na ako ang kilala mong COLEEN noon na tatanga tanga at madaling LOKOHIN…hindi na ako natatakot pangharapin ka… mula ngayon gagawin ko na ang gusto ko…” aalis na sana ako ng bigla niya akong tawagin

Do We Still Stand A Chance?(on going)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon