Do We Still Stand A Chance?(on going)

Chapter 7:behind these hazel eyes..

A/N: may binago po ako... nang kaunti lang..hehe sorry sa abala... :P ganun talaga pagtinamaan ng bright idea..? hahaha (kelan pa?)

Coleen’s POV

Pagkauwi ko sa hotel na tinutuluyan naming magina ay pumunta muna ako sa kwarto ni Dice at humiga sa tabi nito..niyakap ko ‘to at hinalikan sa noo..

I love you baby…ikaw ang pinaka importanteng tao sa buhay ko… I’m sorry kung nilihim ko ang tungkol sa daddy mo ahh… wala lang talagang laban si mommy noon ehh..kung nagkaroon lang sana ako ng lakas ng loob.. kung sana..pinaglaban ko sya… di mo mararanasan ang walang kinikilalang…AMA…

Napaiyak ako sa sinabi ng isip ko…

Kung hindi lang sana ako nagging mahina…

Naramdaman siguro ni Dice ang presensya ko kaya napaupo ito at kinusot ang mga mata para maaninang ako..

“hmm…mom?.. andito ka na po pala…you know.. Dice been a good boy kanina.. sabi nyo po your going to take me in the amusement park?” tanong nito..

Pinunasan ko muna ang luha ko at pinat ang ulo nito.

“syempre naman..di ba promise yun ni Mommy? Kaso wag muna ngayon anak.. it’s already late…maybe in Sunday..? after I’ll settle all of my works..ok?” sabi ko ditto at kinis ito sa forhead sabay niyakap ko..

“mom..are you crying a while ago?..” sabi nito at tiningala ako.

Niyakap ko ito ng mahigpit at at hinaplos haplos ang buhok nito upang makatulog..

“no..mommy is not crying… maybe it’s just your dream…” sabi ko.

Tumango tango na lang ito at hindi na nagsalita pa..

“you know mom.. I had a dream…” mayamaya ay sabi nito saken..

“what is it..?” tanong ko at niyuko ito..

Nakapikit itong nagsalita..

“I dream that daddy is with us and we are happy playing in the beach…and we do a sand castle and he told me that he loves me so much… I wish that dad is still here with us mom… you know why?” humigpit lalo ang yakap nito saken..

Lalo akong napaiyak sa sinabi nito..pero pinigil koi yon upang hwag itong magalala…

“w-why?..s-son?” nauutal na sabi ko ditto..

“because I want mom to be completely happy.. and I don’t want to see you cry..ever..”Sabi nito na pahina ng pahinang tinig.. “ night mom…I’m really sleepy…” at tuluyan na itong napatulog..

Nang masiguro kong tulog na tulog na ito ay iniwan ko na ito at pumunta na sa kwarto ko..

Pagkasara na pagkasara ko ng pintuan..ay agad akong sumandal doon at umiyak ng umiyak..

Dice… I’m so sorry….mom is such a crybaby…

Patuloy ako sa pagiyak ko at may nalala akong bagay na nakatago saken ng mahabang panahon…pumunta ako sa cabinet ko at tumambad saken ang isang malaking malaking teddybear…kinuha ko ito at napaupo ako sa kama na yakap ito..

Ito ang pinaka mahalagang gamit ko sa lahat….ITO KASI ANG REGALO NYA NOONG BIRTHDAY KO AT SYA RING SUPER SAKIT NA ARAW SAKEN…

.

.

.

.

.

.

.

.

.