Chris opende zijn ogen. Het was zaterdagochtend. Hij lag in zijn bed en keek op zijn horloge. Kwart voor 10. Zijn oog viel op zijn linkerhand. Hij zag een stempel. Nu wist hij zeker dat hij niet had gedroomd. Die stempel was het toegangsbewijs van Club Volt. Hij sloeg de dekens van hem af en kwam overeind. Het eerste wat hij merkte was dat hij zijn kleren nog steeds aanhad. Dit overkwam hem wel vaker wanneer hij zo moe was dat hij ging liggen en meteen in slaap viel. Maar deze keer was dit niet de reden. Chris was gisteravond niet moe. Niet eens een beetje. Hij was zich gisteravond vergeten uit te kleden omdat zijn gedachten ergens heel anders waren. Het enige waar hij aan kon denken waren de gebeurtenissen van gisteravond. Over die jongen met de pet en de groene gedaante dat hem liet verdwijnen. Chris heeft de hele nacht zitten denken, maar hij snapte er nog steeds niks van. Hetzelfde gold voor Gary, Skyler en Mick. Er viel ook niks aan te begrijpen. Wat er gisteravond was gebeurd was niet te verklaren. Dit was zonder twijfel iets bovennatuurlijks. Chris keek naar zijn nachtkastje en zocht zijn mobiel. Zijn mobiel maakte hem wakker door het geluid van een melding. Hij zag zijn mobiel liggen en pakte het van zijn nachtkastje. Hij voerde zijn code in en de mobiel ging aan. Hij keek naar het icoontje op het beginscherm en zag dat hij een sms had gekregen. Hij opende het. Het was van Skyler. Het sms'je was niet persoonlijk. Het was ook naar Gary en Mick gestuurd zag Chris. Hij las het bericht:
Guys,
We moeten even serieus gaan praten. Jullie weten waar ik 't over hem. Kom om 14:00 naar mijn huis toe. M'n ouders zijn dan weg. Jullie weten waar 't is.
SKY
Skyler wilde het er dus weer over hebben. Gisteravond toen ze weer tevoorschijn kwamen achter het muurtje hebben ze het er ook al over gehad, maar ze wisten er geen touw aan vast te knopen. Maar goed, misschien lukt het nu wel. Chris tikte een sms in waarin hij zei dat hij er zal zijn en stuurde die weer terug naar Skyler. Chris zette zijn mobiel uit. Hij stond op en liep naar beneden om wat te eten. Hij liep de trap af en opende de deur naar de woonkamer. Het was stil in de woonkamer. Normaal gesproken als Chris naar beneden kwam op een zaterdagochtend stond de tv aan en waren zijn ouders en zusje al wakker. Het was altijd een herrie omdat iedereen aan het pratend was terwijl de tv aanstond en een ander in de keuken bezig was. Maar nu was het doodstil. Chris wou dat elke zaterdag zo begon: rustig en chill in plaats van een hoop herrie en stress. Chris liep naar de tafel en zocht de krant. Hij zag geen krant op de tafel liggen. Wel lag er een briefje. Chris pakte het en las het briefje:
Chris,
Hoe was het gisteravond? Katie is volleyballen in Schiedam en wij kijken. Tot vanmiddag.
X Mam
Chris pakte een velletje papier om een briefje te schrijven dat hij vanmiddag bij Skyler is met Gary en Mick. Hij zal wel zien wanneer hij weer thuis kwam. Hij pakte een pen uit een mandje op een kast en schreef zijn brief. Nadat hij klaar was stond hij op en liep naar de garage om wat brood te halen uit de vriezer zodat hij een tosti kon maken. Hij haalde vier witte casinobroden uit de vriezer en liep terug naar de keuken waar hij een tostiapparaat uit een kast haalde. Hij deed de stekker in het stopcontact en liep naar de koelkast om er wat kaas uit te halen. Hij maakte zijn brood klaar en stopte het onder het tostiapparaat toen het was voorverwarmd. Hij ging weer zitten. Hij deed opnieuw een poging om de krant te vinden. Deze keer vond hij hem. Hij lag onder een kom op de tafel. Hij haalde krant onder de kom vandaan en vouwde hem open. Chris keek altijd alleen naar de voorpagina als hij een krant had om te lezen. De rest interesseerde hem niet zoveel. Er was maar weinig nieuws. Toen zag Chris het artikel waar hij naar zocht. Het ging over de jongen met de pet van gisteravond. Hoe hij was verdwenen net als alle andere voor hem. Chris las het artikel. Het bleek dat de jongen de naam Terrence van Zanden had. Hij was inderdaad die avond naar club volt gegaan en de foto die bij het artikel zat leek inderdaad op die jongen van gisteravond. Chris begon zich af te vragen of ze niet beter naar de politie konden gaan. Maar ja, wat zullen ze dan moeten zeggen? Hey agent, wij weten waarom iedereen zomaar verdwijnt. Een groene gast met een raar hangertje ontvoerd ze om ze vervolgens op te lossen en weer te verdwijnen. Chris hoort de politie nu al lachen. Hij stond op en liep naar de keuken. Zijn tosti's waren klaar. Hij haalde ze uit het apparaat en legde ze op een bord. Hij liep naar de tv toe, ging zitten en zette de tv aan terwijl hij begon te eten.
JE LEEST
Hypno
HorrorNa een heftige achtervolging door Rotterdam verongelukt kinderlokker Drew Hupnos met zijn auto en sterft. Iedereen is blij met dit goede nieuws, maar de ellende is nog niet voorbij. Sinds Hupnos's dood verdwijnt er elke nacht een kind en niemand wee...