Hoofdstuk 15

65 2 0
                                    

Langzaam bracht Chris de papieren beker naar zijn mond en klemde zijn lippen eraan vast waarna hij voorzicht een klein slokje van zijn hete koffie nam. Hij vond het niet echt lekker. Mede omdat het nog te warm was, maar ook omdat hij zijn koffie nooit zwart dronk. Het kon hem alleen momenteel niet schelen. Het was stil in de wachtkamer van het ziekenhuis. Chris had ook niet anders verwacht rond een tijdstil van half 3 's nachts. Chris zat op een niet al te comfertabele stoel met zijn koffie in zijn linkerhand en zijn mobiel met ingeplugde oordopjes in zijn rechterhand. Gary zat stilletjes naast hem op eenzelfde stoel. Af en toe was Gary een hele lange tijd stil en checkte Chris of hij nog wakker was. Dat was hij de hele tijd gelukkig. Net als Chris. Alhoewel ze allebei dodelijk vermoeid waren en ook graag hun ogen even dicht wilden doen, lukte het ze gewoon niet. Ze waren simpelweg te bang om te gaan slapen. Chris keek naar zijn beeldscherm op zijn mobiel en starte de video van Hypno opnieuw. Inmiddels hadden ze alledrie het filmpje van Austin doorgestuurd gekregen en meteen verder gestuurd. Skyler had het aan de politie doorgestuurd, Gary heeft de video op Youtube gezet en Chris heeft de video gelaatst op zijn Facebook en Twitter. Bovendien hebben ze alledrie de video doorgestuurd naar alle contacten in hun contactenlijst en hebben ze erbij gezegt dat zij hetzelfde moesten doen. Gezien het feit dat ze de video drie kwartier geleden al gedeeld hebben, verwacht Chris dat de hele wereld nu zo'n beetje het filmpje zou moeten hebben. Ook al heeft Chris de video al honderd keer bekeken, hij blijft hem steeds weer kijken alsof het de eerste keer is. Nog steeds kan hij moeilijk geloven dat ze Hypno nu eindelijk volledig geïdentificeerd hebben. Bovendien zitten hij en Gary nog steeds met de gedachte dat die ene dag Hypno ze bijna ook te pakken hadden gekregen. Hij probeerde er niet te veel meer aan te denken. Nadat de video weer eindigde, keek hij weer naar Gary. Nog steeds was hij wakker. Gary keek hem nu ook aan.

'Gaat ie?' vroeg Gary aan hem.

Chris knikte twijfelachtig.

'Jij?'

'Nee,' zei Gary zacht. 'Er loopt een superwapen rond in onze stad die mijn maat al vermoord heeft en bijna ons twee ook te pakken heeft gekregen. En dat kan hij nog steeds doen.'

'Ik snap je man. Het is in ieder geval belangrijk dat we allemaal bij elkaar blijven en elkaar beschermen tegen Hypno tot we een manier gevonden hebben om hem te verslaan.' zei Chris.

'Mee eens man, mee eens. Ik wil niet nog meer vrienden verliezen, zei Gary.

Toen zag Chris in zijn ooghoeken dat Skyler door de gang kwam lopen. Hij draaide zich naar haar toe. Gary had haar ook al gezien. Ze zag er niet blij uit, maar ook niet heel verdrietig. Chris kon zich niet bedenken wat de situatie zal zijn. Ze ging stilletjes naast Chris zitten.

'En? Hoe is het Ross?' vroeg Gary.

'Hij heeft zijn beide benen gebroken en heeft hersenletsel. Bovendien ligt hij in coma. Ze weten niet voor hoe lang,' zei Skyler.

Chris vond het nog redelijk goed nieuws om te horen dat Skyler's oom nog steeds leefde. Hij wilde liever niet dat Skyler nog verdrietiger werd dan ze nu al was. Dat vond hij zo erg om te zien. Natuurlijk is een coma ook niet al te best. Dan kan het nog altijd zo zijn dat hij niet meer wakker wordt. Chris hoopte dat Ross het zal overleven.

'Hebben jullie al iets meer gehoord van de politie of iemand anders?' vroeg Skyler.

'Nee, het laatste wat ze zeiden was dat ze meteen een zoekactie zouden beginnen naar Hypno en dat ze zouden bellen als ze iets wisten of iets meer wilde weten, maar dat hebben ze tot nu toe niet gedaan.' zei Chris.

Skyler zuchtte diep terwijl ze haar hoofd naar achteren hing. Chris besefte dat zijn antwoord op haar vraag niet hetgene was wat ze wilde horen.

'What do we do now?' vroeg Skyler raadloos.

HypnoWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu