"Salonumda baygın bir kadın yatıyor."
Mevcut durumu özetlemek için en doğru yol bu muydu, bilmiyordum. Ama dağınıklıktan nefret eden, buna rağmen en ufak bir stres anında hızla dağılan zihnimin içinde olan biteni özetleyen en mantıklı kelime grubu b...
Bir sonraki bölümümüz final bölümümüz olacaktır. Fakat Zorbeylerden tamamen ayrılmıyoruz. Kayra'nın hikayesi Derin Deniz Mavisi profilimde sizi beklemekte olup Nar Çiçeği'nin finalinden sonra bütün hızıyla başlayacaktır. Herkese keyifli okumalar diliyorum!
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
B A D E
Kol kırığıma ameliyatla müdahale edildiği için çok uzun süre alçı kullanmak zorunda kalmadım. Alçım çıkana kadar biraz dinlenmiş olduğum için de kolumu tekrar kullanmaya başladığım günün hemen ertesinde işime geri döndüm. Bu esnada yıllardır uzun bir tatil yapmamış olan Utku Demir de benimle birlikte izin kullanmış, bütün boş vaktini benimle geçirmiş ve yine benimle birlikte şirkete geri dönmüştü.
Burada işe başladığım ilk günü, o zamanki kaybolmuşluğumu ve korkularımı hatırlıyordum. Şimdi hepsi bana çok uzak geliyordu. Şimdi masama oturup bilgisayarımı açarken, samuray ajandamı alıp dakikası dakikasına planlanmış günü kontrol ederken hiç korkmuyor, telaşa kapılmıyordum. Çünkü artık ne yapacağımı biliyordum. Çünkü artık bir hayatım vardı ve tamamen bana aitti. Hal böyleyken zorluklar gözümü korkutmuyor, karmaşa beni ürkütmüyordu. Sadece yapılması gereken neyse onu yapacak, akşam olduğunda ise evime dönecektim. Kayıp değildim artık, bulunmuştum.
Bu özgüvenli geri dönüşümün ardından yaptığım ilk şey şirkette Toprak'ı bulmaya çalışmak olmuştu. Geçtiğimiz onca gün boyunca beni hiç aramamıştı. Kötü bir ruh halindeyken bunu hiç düşünemediysem bile şimdi fark ediyordum ve açıkçası biraz garip geliyordu. Her şeye rağmen arkadaş olduğumuzu düşünüyordum. Bu yüzden işe geri döndüğüm ilk öğle aramda şirkette onu bulmaya gitmiş ve istifa ettiğini öğrenmiştim.
İlk refleksim bu işte Utku Demir'in parmağı olabileceğini düşünmek olmuştu ve bu konuda kendimi biraz suçlu hissediyordum zira daha sonra Toprak'ın istifa ettiği dönemde Utku'nun şirketin sınırları içinde bile olmadığını öğrenmiştim. O sıralarda Destan buradaki işlerle tek başına uğraşmakta olduğundan bu meseleyi konuşmak için onun yanına gittim ve Toprak'ın istifasını sordum.
"Evet." dedi bana. "Sen cuma günü gittin, Toprak pazartesi günü istifasını sundu. Bu sırada Mirza çoktan dosyayı sana verenin yani şirketin iletişim ağı üzerinden indirenin o olduğunu bulmuştu. Bunu belki iyi bir niyetle yaptı Bade ama bu yasak bir şey yaptığı gerçeğini değiştirmiyor. Bu yüzden istifa ettiğinde ona karşı çıkmadım. Buradan iyi bir referansla ayrıldı. Üstelik işinde başarılı birisi. Yeni bir iş bulması çok zor olmayacaktır."
Destan'ın öfkeli ya da kinci bir tavrı yoktu. Bana durumu en yalın haliyle özetliyordu. İşler bu noktaya geldiği için üzülüyordum ama Toprak kendisi istifa etmişken Zorbeylerin ona kalması için yalvarmasını da bekleyemezdim.
O gün bu meseleyi Utku'yla konuştuğumda bana Erva'nın onu aradığını, kardeşinin yaptığı şeyi öğrenince ona benim hafıza kaybımdan bahsettiğini söylediğini anlattı. Yani Toprak meselenin kendi zannettiği gibi olmadığını öğrenmişti. Ayrıca işleri ne kadar karıştırdığını da fark etmişti tabii. Beni bu yüzden hiç aramamış olmalıydı.
