Ten jeden dzień...

Rozdział 9

*Władca ciem*
Widzę że historia lubi sie powtarzać.
Leć do niej moja mała akumo i zawładnij nią.

*adrien*

Nie wiem gdzie ona może być,wydaje mi sie że szukałem już wszędzie.Oby była cała i nic jej sie nie stało.

Chodziłem po parku jeszcze przez jakiś czas i szukałem koleżanki aż w końcu się poddałem.
Zabrałem swoje rzeczy i wsiadłem do limuzyny.
Byłe strasznie zły na Lile,czemu się tak zachowała przecież wiedziała że Juleka jest mało pewna siebie i ją to zaboli.

Oparłem głowę o szybę i zamknąłem oczy.Może odwiedził bym dzisiaj Marinette,fajnie by było z nią porozmawiać jako czarny kot.Bardzo polubiłem spędzać z nią czas,naprawdę świetnie sie dogadujemy i mamy masę wspólnych tematów do rozmów.

Samochód zaparkował,znajdowaliśmy się przed moim domem.Wysiadłem z auta i wszedłem do domu.

-Jak było na urodzinach?-zapytała Nathalie.

-em dobrze.-odpowiedziałem kierując się po schodach na górę.

Położyłem się na łóżku patrząc w sufit,to był okropny dzień.Chciałem aby Juleka miała niezapomniane urodziny i chyba bedą nie zapomniane....

*Marinette*

Byłam dzisiaj na urodzinach Juleki,było bardzo fajnie.Ponoć Adrien potem zabrał ją na swoją sesje,dziewczyna miała szczęście.Chciałabym być w tym momencie nią.

Może wybiorę się na spacer po parku.

-Tikki chodź idziemy do parku.

Latające Kwami prędko wskoczyło mi do torebki razem z ciasteczkiem które sobie podjadało.

Wyszłam z domu i szłam powoli do parku,był bardzo ładny dzień,aż za ładny martwiły mnie braki zakumatyzowantch osób,oby władca ciem nie knuł czegoś dużego.Dawno nie widziałam sie z czarnym kotem jako biedronka,może nadal jest zły za nie odwzajemnione uczucia.

Dotarłam do parku i usiadłam na pierwszej ławce,moją uwagę przykuła idąca przez drugi koniec parku ubrana cała na czerwono postać.

Dążyła ona w moją stronę,przymrużyłam oczy i ujrzałam Reflekte.A dokładniej Juleke która była zaakumanizowana.Prędko chwyciłam swoją torebkę i biegłam jak najszybciej mogłam do jakiegoś zaciemnionego miejsca.
Znalazłam jakąś odludnioną uliczkę i się przemieniłam.

Już jako biedronka stanęłam na dachu budynku który znajdował się blisko parku dzięki czemu miałam widok na wszystko.
Nagle ktoś dotknął mojego ramienia,wzdrygnęłam się i chwyciłam osobę za nadgarstki kładąc ją na ziemie.
Okazał się być to czarny kot który się tylko uśmiechnął.

-no witaj kropeczko.

-eh wystraszyłeś mnie,mogłam ci coś zrobić-odpowiedziałam.

-kocham twój gniew-uśmiechnął się chłopak.

-mamy ważniejszą sprawę do roboty,wstawaj-podałam przyjacielowi rękę.

Chłopak wstał i przykucnął obok mnie,obserwowaliśmy Reflekte,nie robiła nic specjalnego.Głównie korzystała z mocy otrzymanej od władcy ciem,czyli zamieniała ludzi w postacie identyczne do niej.
Juleka jest już 3 raz opętana akumą,wyjątkowo dużo razy jak na zwykłą nastolatkę,jak zostanie mi chwila czasu przed przemianą to z nią porozmawiam.

-to jak biedrona,co robimy?

-ruszamy.-odpowiedziałam zlatując do parku w którym znajdowała się przestępczyni.

Po walce:

Miałam około 3 minuty do przemiany zwrotnej,czarny kot musiał uciekać już bo miał zaledwie sekundy czasu.Podeszłam szybko do dziewczyny i powiedziałam.

-Juleka,tak?

-tak-odpowiedziała dziewczyna niepewnym głosem

-powiedz mi co się stało.-przykucnęłam obok niej.

-eh po prostu,dzisiaj są moje urodziny,kolega z klasy zaprosił mnie na zdjęcia ponieważ wiedział że bardzo lubię modę,byłam bardzo dumna z tych zdjęć i on najwyraźniej też.
Nagle w parku zjawiła się nasza koleżanka z klasy Lila,powiedziała że te zdjęcia nadawały by się do czegoś jakby mnie tam nie było.Pobiegłam wtedy do przymierzalni i płakałam,tyle pamiętam...

-jejciu...to naprawdę przykre.Życzę ci wszystkiego najlepszego z okazji urodzin ale teraz musze spadać i pamiętaj jesteś świetna i nie daj sobie wmówić że jest inaczej-uśmiechnęłam się do dziewczyny rzucając swoim jojo.

*********************

Hejka witam wszystkich ogólnie to dzisiaj nawet dłuższy trch rozdział wyszedł i no.Możecie powiedzieć jak wam się podoba i zostawić gwiazdeczke i komentarz dla motywacji.

Kocham was :*