Between us /ft. B-Brave

Hoofdstuk 18

.

.

Samuel leijten

.

.

"Mam ik ga naar jill" roep ik naar boven "is goed veel plezier" hoor ik nog ik trek de deur achter me dicht en stap in de auto en rij richting jill het is ongeveer 10 minuten rijden. Ik stap uit en loop richting haar huis ik bel aan en woah op hetzelfde moment trilt mijn mobiel 1 bericht jill "de huissleutel licht onder de bloempot naast de deur ik ben boven" ik gpimlach en kijk me en til de bloempot omhoog en pak een sleuteltje onde de pot weg ik open de deur en leg het sleuteltje terug. "Jill" roep ik naa boven "wacht ik kom eraan" roept ze van boven ik loop de woonkamer in en kijk nog ee keer goed om me heen dit is de 2de keer dat ik hier sta. Op het meubilair na is het erg rustig ingericht bijna alles is wit of zwart wat het erg saai maakt er is 1 foto wat aan de want hang het is ook een zwart wit foto maar de lach van het kleine meisje maakt je gelijk vrolijker het meisje zit er samen met een pupie de puppie geeft het meisje een foto je kunt er gelijk uithalen dat het meisje jill is alleen het haar niet want hoe onduidelijk he ook is het meisje op deze foto heeft donker haar. Ik voel opeens twee armen om mijn middel ik draai me om en kijk in jill haar ogen "vind je de foto mooi?" Vraagt ze aan me ik knik ik geef har een kus en dan draait ze zich om en loopt naar de keuken ik draai me weer om nar de foto "heb je je haar gekleurt" vraag ik "hmmm" hoor ik vanuit de keuken "of je je haar geverft hebt" roep ik iets harder ze komt vnuit de keken met 2 glazen cola ze lacht en geeft me 1 glas "hoezo val je op brunettes" ik lach "nee vroeg ik me af" ik zie haar vrolijke gezicht veranderen in een triest gezicht ze gaat zitten op de bank en ik ga bij haar zitten "hey wat is er" ik pak haar om in een knuffel "het is een lang verhaal" zegt ze ik zie een traan langs haar wang glijden "ik heb alle tijd voor jou" zeg ik tegen haar ik veeg met mijn duim haar traan weg ik pak haar onder bij haar benen en haar rug zoals ik haar ook naar bed breng ik til haar bij me op schoot en ga in de hoek van de bank zitten ze snikt en begint met haar verhaal

"Deze foto is gemaakt toen ik 7 was ik was een dood gewoon meisje ik had toen bruin haar toen ik 8 was moest ik steeds vaker naar de huisats omdat ik me niet lekker voelde of ik kreeg een bloedneus de dokter wist niet wat het was en dacht altijd aan een griepje ofzo mijn vader heeft toen aangedrongen to een bloed test ze zijn er toen achter gekomen dat ik leukemie had" vertelt ze de tranen lopen ove haa wangen ik vind het verschrikkelijk om haar zo te zien "je hoeft het niet vertellen als je het niet wil" zeg ikt egen haar ze glimlacht "je komt er toch achter" zegt ze

"Net zoals elke kanker patient viel mijn har uit door de chemo's het was echt een rot tijd ik heb vaak een rotdag gehad ze schate de kans dat ik beter werd 40% wat erg laag is ik heb mazel dat ik nog leef" de tranen bungelen over haar wangen ik druk haat strak tegen me aan en probeer haar kalm te houden. "Ik ga even naar boven" zegt ze als ze uit mijn armen stapt "jill gaat het wel we hoeven niet uit te gaan" ik sta op en pak haar hand vast "ja het gaat ik verander mijn makeup even" zet ze en ze loopt naar boven