Between us /ft. B-Brave

hoofdstuk 27

.
.
Jill blaak
.
.

Ik sta met mijn tas voor de auto "cass stop" giegelt zoë. Ik kijk naar ze en zie hoe cassius in haar nek kriebelt, ik weet dat ze daar niet tegen kan. Sam opent de deur en knipoogt naar me, ik glimlach en zet mijn tas in de auto. Ik ga samen met sam voorin zitten en cassius en zoë achter. Sam pakt mijn hand vast en rijd het terijn van het hotel af. Zachtjes zet ik de radio aan en luister naar een liedje van kenny B. Normaal hou ik niet zo van nederlandse muziek maar dit is wel een leuk liedje. cassius begint het ritme mee te klappen op zijn broek waardoor ik moet grinneken. Het is niet ver rijden naar mijn huis ongeveer 20 minutjes met de auto. Zoë en cassius zitten te praten en ik kijk voornamelijk voor me uit en probeer mijn ogen open te houden. We rijden de straat in
en sam pakeert de auto voor zoë haar deur. Ik geef zoë een kus op haar wang en cassius een knuffel en loop dan samen met sam naar mijn huis. "Stop is" ik hou sam tegen en kijk naar de ramen "er is iemand binnen" geschokt kijk sam op "blijf hier" waarschuw ik hem. Hij pakt mijn pols "jill ik blijf bij je" ik knik en open de deur, langzaam loop ik naar binnen en kijk rond niks. Ik loop de woonkamer binnen en dan naar de keuken. "Mama?" Verbaast kijk ik in de grijze ogen van mijn moeder. "Jill schat kom hier" met open armen loopt ze op me af maar ik stap weg. Samuel komt binnen "hallo en wie ben jij" vraagt mijn moeder, sam steekt zijn hand uit "hallo ik ben samuel" "mijn vriend" zeg ik op een na toon "aangenaam lorena" ze kijkt van mij naar samuel "wat leuk sinds waneer heb jij een vriend?" Zegt ze opgewekt. "Al een tijdje als je wat vaker thuis was had je het geweten" ze lacht naar samuel en kijkt me dan qua boos aan. "Kopje thee jongens?" Vraagt ze zo lief mogelijk "sorry hoor maar ik trap niet ik dit toneelstuk" ik loop boos naar boven en voetstappen komen achter me aan. Ik denk die van sam. Ik loop stampvoetend mijn kamer binnen "jill wat is er?" Ik kijk op naar sam "mij altijd in de steek laten en me nooit zien en nu opeens poeslief doen dacht het ook" sam knikt en gat naast me op bed zitten "maar ze wil er nu voor je zijn" ik kijk boos naar sam "sorry jill maar mischien moet je het accepteren" "je weet niet hoevaak ik haar nodig heb gehad en dt ze er gewoon niet was" ik krijg tranen in mijn ogen, waarom doet ze me dit aan. Komt ze nu opeens aan met haar zielige medelijde ik heb haar niet nodig. Ik veeg de tranen weg en ga staan. Samuel gaat naast me staan en draait me naar zich toe. "Jill" ik kijk hem aan met mijn betraande ogen. Hij veegt met zijn duim een verdwaalde traan weg "ik ben er voor je ik laat je niet in de steek" sam drukt me stevig tegen zich aan. Ik sla mijn armen rond hem heen "weet ik" ik richt mijn gezicht naar de zijne en langzaam komt hij dichterbij. Zacht raken zijn lippen de mijnen "jill heb je ev.." ik haal me uit samuels greep en kijk mijn moeder boos aan. "Nee heb ik niet" ik krijg een kneepje in mijn zij van samuel en kijk hem qua boos aan. Hij knikt naar mijn moeder "je krijgt 2 minuten" mijn moeder knikt en loopt nar de gang. Sam geeft me een kus op mijn wang en ik loop naar de gang en sluit de deur van de kamer waar samuel achter blijft. "Ze gaan nu in" ik kijk op mijn horloge "jill moet dit nu zo gaan" met opgetrokken wenkbrouwen kijk ik naar mijn moeder "jill waarom doe je zo?" "Pardon? Waarom ik zo doe? Waarom doe jij verdomme zo?" Mijn ogen worden donker van woede ik heb zin om uit te barste , haar te laten zien hoeveel pijn ze me doen. "Ik moet werken jill en dat is belangrijk" "en ik dan ben ik zo onbelangrijk" schreeuw ik "nee maar ik heb ook een leven" "fijn mam bedankt ik hoef geen deel uit te maken van jou leven" mijn moeder haar gezicht word rood "nu luister jij eens heel goed prinsesje wij werken!" "Ja en weetje je hebt ook nog een kind" ik kijk haar boos aan "je bent 17 je red je wel" ik lach sarcastisch "dacht je dat ook toen ik 12 was? Ze red zich wel" "jill jij bent een verstandige meid" "nou en sinds mijn 11 ben je niet meer naar een 10 minuten gesprekk geweest ik ben verdome altijd alleen geweest ALTIJD" schreeuw ik naar dr "je had dorien" "ja ik had dorien maar dorien is niet mijn moeder" ze knikt en loopt naar beneden "je zoekt het maar uit rot kind" de tranen staan in mijn ogen ik druk mijn deur klink naar beneden en kijk zoekent de kamer rond naar sam die met mijn gitaar in de hoek zit. Hij staat op en loopt naar me toe en slaat zijn armen rond me heen. Ik pak hem stevig vast en knuffel hem goed. "Laat me nooit meer los" "doe ik niet"